1. Ανέβηκα στο ξωκκλήσι και είδα την παραλία που πριν λίγο κάναμε μπάνιο είδα και πιο δίπλα την παραλία γυμνιστών όμως δε φαινόταν κανένα κορμί έχει τόσο αέρα που φοβάμαι φοβάμαι μη με πάρει και με πάει κάπου μακριά σου ή κουτρουβαλήσω σε αυτές τις απότομες πλαγιές...
Η θεματολογία αυτού του άρθρου για καλή μου τύχη μου εξασφαλίζει τη δυνατότητα να αποφύγω τα βασικά εισαγωγικά στοιχεία για τη ζωή και την αποτίμηση του έργου τους. Η φυσιογνωμία και η παρακαταθήκη τόσο του Παύλου Σιδηρόπουλου όσο και του Μίκη Θεοδωράκη είναι γνωστά...
Έχουμε φτάσει αισίως (;) στο 2024 και το ζήτημα αν αθλητισμός και πολιτική πρέπει να συμπορεύονται ή όχι, ακόμα δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Πολλές φορές μάλιστα το θέμα αυτό πυροδοτεί ακραίες αντιδράσεις από τους υποστηρικτές της κάθε πλευράς, με αποτέλεσμα... να μην...
Όσοι «ζήσαμε» γραμμένο με εισαγωγικά χιλιάδες κάνες κεντράρουνε πάνω μας απ’ την ταράτσα του ΟΤΕ κρύο κρύο και μελό με το μακό μας φανελάκι κάνουμε τάχα πως έχουμε παλτό κι ένα – είδες – όλοι μας τόχουμε – βυσινιό νεύρο κάτω...
Βαρύ το χώμα Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία. Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...
Δεκαπενταύγουστο στο κέντρο γυρνούσα σαν τον Τσίου καταλήγοντας για μπύρες στη Βαλτετσίου άλλο ένα καλοκαίρι ξεχασμένος στην πρωτεύουσα εγώ, η Ακρόπολη και οι κατσαρίδες στο διαμέρισμα Σεπτέμβριο βγήκα σε άδεια καλοκαιρινή δεν ξαναματαένιωσα τέτοια ηδονή...
Έξω έχει αέρα και οι τέντες τριζουν σαν κόκαλα Μέσα σκέψεις με χτυπάν σαν χουλιγκανς με ρόπαλα Κι ο εγκέφαλός μου έχει πήξει σαν αφρόγαλα Δεν κάνω κάτι σωστά επειδή το σπίτι μου είναι ζεστό Κάνω κάτι λάθος γιατί νιώθω κρύος σαν παγωτό Όλα αυτά λες και ζω...
Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Απόψε η παράσταση δεν πήγε πολύ καλά ζητώ συγγνώμη από κάθε θεατή ξεχωριστά μου βγήκε η κούραση από τη δουλειά αλλά αυτό είναι επόμενο και φυσικό όταν το πρωί δουλεύεις πωλητής σ' εμπορικό το βράδυ υποκρίνεσαι τον Αρθούρο Ρεμπώ και είσαι απ' την προηγούμενη Τρίτη...
1. Ανέβηκα στο ξωκκλήσι και είδα την παραλία που πριν λίγο κάναμε μπάνιο είδα και πιο δίπλα την παραλία γυμνιστών όμως δε φαινόταν κανένα κορμί έχει τόσο αέρα που φοβάμαι φοβάμαι μη με πάρει και με πάει κάπου μακριά σου ή κουτρουβαλήσω σε αυτές τις απότομες πλαγιές...
Η θεματολογία αυτού του άρθρου για καλή μου τύχη μου εξασφαλίζει τη δυνατότητα να αποφύγω τα βασικά εισαγωγικά στοιχεία για τη ζωή και την αποτίμηση του έργου τους. Η φυσιογνωμία και η παρακαταθήκη τόσο του Παύλου Σιδηρόπουλου όσο και του Μίκη Θεοδωράκη είναι γνωστά...
Έχουμε φτάσει αισίως (;) στο 2024 και το ζήτημα αν αθλητισμός και πολιτική πρέπει να συμπορεύονται ή όχι, ακόμα δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Πολλές φορές μάλιστα το θέμα αυτό πυροδοτεί ακραίες αντιδράσεις από τους υποστηρικτές της κάθε πλευράς, με αποτέλεσμα... να μην...
Όσοι «ζήσαμε» γραμμένο με εισαγωγικά χιλιάδες κάνες κεντράρουνε πάνω μας απ’ την ταράτσα του ΟΤΕ κρύο κρύο και μελό με το μακό μας φανελάκι κάνουμε τάχα πως έχουμε παλτό κι ένα – είδες – όλοι μας τόχουμε – βυσινιό νεύρο κάτω...
Βαρύ το χώμα Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία. Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...
Δεκαπενταύγουστο στο κέντρο γυρνούσα σαν τον Τσίου καταλήγοντας για μπύρες στη Βαλτετσίου άλλο ένα καλοκαίρι ξεχασμένος στην πρωτεύουσα εγώ, η Ακρόπολη και οι κατσαρίδες στο διαμέρισμα Σεπτέμβριο βγήκα σε άδεια καλοκαιρινή δεν ξαναματαένιωσα τέτοια ηδονή...
Έξω έχει αέρα και οι τέντες τριζουν σαν κόκαλα Μέσα σκέψεις με χτυπάν σαν χουλιγκανς με ρόπαλα Κι ο εγκέφαλός μου έχει πήξει σαν αφρόγαλα Δεν κάνω κάτι σωστά επειδή το σπίτι μου είναι ζεστό Κάνω κάτι λάθος γιατί νιώθω κρύος σαν παγωτό Όλα αυτά λες και ζω...
Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.