Αρθρογράφος: Δήμητρα Καδικιώτη

Δήμητρα Καδικιώτη

Γεννημένη τις τελευταίες μέρες του τελευταίου μήνα του χρόνου, είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής σε ό,τι κάνω στη ζωή μου. Δευτεροετής φοιτήτρια αγγλικής φιλολογίας στην πλανεύτρα Θεσσαλονίκη, με όνειρα και στόχους που αριθμητικά, καλύπτουν σχεδόν μια ολόκληρη ζωή. Παθιασμένη με την τέχνη, τα βιβλία και τα όμορφα χαμόγελα. Μια φυσιολάτρης χορεύτρια που αγαπά επίσης τη θάλασσα, τα ταξίδια και τη καλή μουσική. Εναντιώνεται στην αδικία και προσπαθεί σταθερά και ανελλιπώς, να γίνει αυτό το «καλύτερο» που εύχεται να δει γύρω της. Είμαι αυτή που είμαι, αν και δεν μπορώ να προσδιορίσω τι είναι αυτό κατ’ακρίβειαν, ακόμη. Ενδεχομένως εσείς να καταλάβετε καλύτερα.
Το πιστεύω, γιατί είναι αδιανόητο, παράδοξο

Το πιστεύω, γιατί είναι αδιανόητο, παράδοξο

Εγώ αυτό ξέρω να κάνω καλά. Αυτό ποιο; Αυτό, ξέρεις. Δεν καταλαβαίνω τι μου λες. Να ξεχνάω. Ναι, αυτό ξέρεις να το κάνεις καλά. Νοθεία, θεωρούσα εγώ τον τρόπο που με κρατούσες, σφυρηλατώντας την ουσία στην απουσία σου. Μακριά απ' την αγχόνη του κόσμου, έπνιξα την...

Διαβάστε Περισσότερα
Λυσιτελές

Λυσιτελές

Υποσυνείδητα άρα ανελεύθερα Το μυαλό μου τρέχει προς τους παραλίγο απεγνωσμένους Ορμά κατά πάνω τους και τους συνθλίβει Αυτοί στωικά περιμένουν Η θλίψη Της θλίψεως Τη θλίψη Αυτό το βράδυ είναι μόνο για εκείνους Ψέματα σου’παν, το πουλί δε πέταξε ποτέ Και αν έφευγε δεν...

Διαβάστε Περισσότερα
”Είμαι αυτή που είμαι”

”Είμαι αυτή που είμαι”

Εγώ είμαι αυτή που είμαι και οι άλλοι είναι όλοι αυτοί που είναι. Μα τι θα γινόταν άραγε αν εγώ δεν ήμουν αυτή που είμαι και ήμουν άλλοι, που είναι αυτοί που είναι και όλοι αυτοί, να ήταν αυτή που είμαι εγώ; Μπερδεύομαι και ίσως αυτό να ήταν εκ του ασφαλούς ανώφελο σε...

Διαβάστε Περισσότερα
της (περί)συλλογής

της (περί)συλλογής

Είμαι αυτόπτης μάρτυρας της ψευδαίσθησης που με έβαλα να ζω. Μια ψιχάλα για τα αποσιωπητικά δίπλα από τις ανελεύθερες επιλογές μου και χώμα για τον θαυμασμό μου προς όλα τα οικτρά. Είμαι αυτόπτης μάρτυρας ενός αποτρόπαιου εγκλήματος, αυτού της δολοφονίας των παθών μου...

Διαβάστε Περισσότερα
Το πιστεύω, γιατί είναι αδιανόητο, παράδοξο

Το πιστεύω, γιατί είναι αδιανόητο, παράδοξο

Εγώ αυτό ξέρω να κάνω καλά. Αυτό ποιο; Αυτό, ξέρεις. Δεν καταλαβαίνω τι μου λες. Να ξεχνάω. Ναι, αυτό ξέρεις να το κάνεις καλά. Νοθεία, θεωρούσα εγώ τον τρόπο που με κρατούσες, σφυρηλατώντας την ουσία στην απουσία σου. Μακριά απ' την αγχόνη του κόσμου, έπνιξα την...

Διαβάστε Περισσότερα
Λυσιτελές

Λυσιτελές

Υποσυνείδητα άρα ανελεύθερα Το μυαλό μου τρέχει προς τους παραλίγο απεγνωσμένους Ορμά κατά πάνω τους και τους συνθλίβει Αυτοί στωικά περιμένουν Η θλίψη Της θλίψεως Τη θλίψη Αυτό το βράδυ είναι μόνο για εκείνους Ψέματα σου’παν, το πουλί δε πέταξε ποτέ Και αν έφευγε δεν...

Διαβάστε Περισσότερα
”Είμαι αυτή που είμαι”

”Είμαι αυτή που είμαι”

Εγώ είμαι αυτή που είμαι και οι άλλοι είναι όλοι αυτοί που είναι. Μα τι θα γινόταν άραγε αν εγώ δεν ήμουν αυτή που είμαι και ήμουν άλλοι, που είναι αυτοί που είναι και όλοι αυτοί, να ήταν αυτή που είμαι εγώ; Μπερδεύομαι και ίσως αυτό να ήταν εκ του ασφαλούς ανώφελο σε...

Διαβάστε Περισσότερα
της (περί)συλλογής

της (περί)συλλογής

Είμαι αυτόπτης μάρτυρας της ψευδαίσθησης που με έβαλα να ζω. Μια ψιχάλα για τα αποσιωπητικά δίπλα από τις ανελεύθερες επιλογές μου και χώμα για τον θαυμασμό μου προς όλα τα οικτρά. Είμαι αυτόπτης μάρτυρας ενός αποτρόπαιου εγκλήματος, αυτού της δολοφονίας των παθών μου...

Διαβάστε Περισσότερα
Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!