Σου κράτησα μια θέση στο τρενάκι της ζωής. Ξέρεις για ποιο μιλάω… Είναι εκείνο το τεράστιο τρενάκι στο τέλος του θεματικού πάρκου. Ποτέ δεν έχει ουρές αναμονής εκεί. Η αλήθεια είναι ότι καιρό τώρα φοβόμουν να ανέβω. Έβλεπα τα υπόλοιπα παιχνίδια, που δε ζητούσαν...
Παραλήπτης : Μελλοντικός Εαυτός
Το ήξερες ότι αργά ή γρήγορα αυτό το γράμμα θα ερχόταν. Το περίμενες με ανυπομονησία μικρού παιδιού. Πάντα υπήρχε βαθιά μέσα σου η επιθυμία, ή καλύτερα η ανάγκη, να διαβάσεις αυτά τα λόγια δυνατά. Λόγια που μπορεί να μην άκουσες από αυτούς που ήθελες. Λόγια που...
Και ήταν εποχή για ζωή
Και ήταν καλοκαίρι. Και ο ήλιος έλαμπε σαν μαργαριτάρι πάνω σε θαλάσσιο πέπλο. Και ήταν στην Ελλάδα, όχι σε κάποια «τριτοκοσμική» χώρα. Και ήταν σε νησί, εκεί που ξεκινούν οι πιο όμορφες ιστορίες. Μα αυτή η ιστορία ήταν τραγωδία. Και ήταν εποχή για διακοπές,...
Ιδανικό καλοκαίρι
Με κοιτάς στα μάτια και χαμογελάς. Σου χαμογελάω κι εγώ, γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Μου ζητάς να παίξουμε ένα παιχνίδι δημιουργώντας όμορφα σκηνικά και εικόνες. Πάντα μας άρεσαν τα παιχνίδια. Γινόμασταν και πάλι παιδιά με λαμπερά πρόσωπα που ανυπομονούσαν να...
To all the weirdos
Ποτέ δεν με κατάλαβαν πραγματικά. Κυρίως επειδή δε θέλησαν. Με αποκάλεσαν παράξενη, διότι η οπτική μου διέφερε από τη δική τους. Άλλη πραγματικότητα είπαν…αλλόκοτη και ξένη. Και το ξένο συνήθως απωθεί εκ πρώτης όψεως. Το δέχτηκα όμως! Ναι είμαι παράξενη, αφού πιστεύω...
Το παραμύθι της γυάλινης πόλης
Θα σου πω ένα παραμύθι που δεν μοιάζει με τα άλλα. Για μια γυάλινη πόλη μακριά από εδώ…ή πολύ πιο κοντά απ’ όσο νομίζεις. Εσύ θα μου πεις στο τέλος. Εκεί επικρατούν πάντα χαμηλές θερμοκρασίες, ψυχρές. Για να ταιριάζουν με τη γενικότερη ατμόσφαιρα. Δεν θα δεις...
Σε πήρες αγκαλιά σήμερα;
Από την φύση μας οι άνθρωποι έχουμε το μικρόβιο της αμφιβολίας μέσα μας. Μια έντονη τάση δυσπιστίας και αβεβαιότητας απέναντι σε οτιδήποτε εμφανίζεται μπροστά μας. Δεν είμαστε ποτέ σίγουροι για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε και για τα βήματα που πρέπει να...
Having a ‘Dam good time in Amsterdam (part 2)
Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019, Άμστερνταμ Ημέρα τρίτη Φυσικά και δεν τελείωσε εκεί! Το γεγονός ότι χορεύαμε ξέφρενα το προηγούμενο βράδυ στον ρυθμό των POTF, δεν μας σταμάτησε από το πρωινό ξύπνημα. Και πιστέψτε μας ο ύπνος σε αυτό το στρώμα ήταν φοβερός! Αφού ξεγελάσαμε...
Having a ‘Dam good time in Amsterdam (part 1)
Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019, Θεσσαλονίκη Ημέρα πρώτη Από την πολλή υπερένταση που είχαμε για το ταξίδι, ίσα που καταφέραμε να κλείσουμε λίγο τα μάτια μας για να ξεκουραστούμε, γιατί ενώ η πτήση μας έφευγε στις 13.50 το μεσημέρι, εμείς έπρεπε να ήμασταν δυο ώρες νωρίτερα...
Εσύ φόρεσες την μάσκα σου;
Νοέμβριος του 2021. Είναι πρωί και κάνει κρύο. Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και ψάχνω να δω την ώρα. Το ξυπνητήρι ηχεί διαφορετικά αυτή την φορά. Ήρθε η ώρα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δεν θέλω να αποχωριστώ το πάπλωμα. Νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά εκεί μέσα. Δεν...
Το Τρενάκι
Σου κράτησα μια θέση στο τρενάκι της ζωής. Ξέρεις για ποιο μιλάω… Είναι εκείνο το τεράστιο τρενάκι στο τέλος του θεματικού πάρκου. Ποτέ δεν έχει ουρές αναμονής εκεί. Η αλήθεια είναι ότι καιρό τώρα φοβόμουν να ανέβω. Έβλεπα τα υπόλοιπα παιχνίδια, που δε ζητούσαν...
Παραλήπτης : Μελλοντικός Εαυτός
Το ήξερες ότι αργά ή γρήγορα αυτό το γράμμα θα ερχόταν. Το περίμενες με ανυπομονησία μικρού παιδιού. Πάντα υπήρχε βαθιά μέσα σου η επιθυμία, ή καλύτερα η ανάγκη, να διαβάσεις αυτά τα λόγια δυνατά. Λόγια που μπορεί να μην άκουσες από αυτούς που ήθελες. Λόγια που...
Και ήταν εποχή για ζωή
Και ήταν καλοκαίρι. Και ο ήλιος έλαμπε σαν μαργαριτάρι πάνω σε θαλάσσιο πέπλο. Και ήταν στην Ελλάδα, όχι σε κάποια «τριτοκοσμική» χώρα. Και ήταν σε νησί, εκεί που ξεκινούν οι πιο όμορφες ιστορίες. Μα αυτή η ιστορία ήταν τραγωδία. Και ήταν εποχή για διακοπές,...
Ιδανικό καλοκαίρι
Με κοιτάς στα μάτια και χαμογελάς. Σου χαμογελάω κι εγώ, γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Μου ζητάς να παίξουμε ένα παιχνίδι δημιουργώντας όμορφα σκηνικά και εικόνες. Πάντα μας άρεσαν τα παιχνίδια. Γινόμασταν και πάλι παιδιά με λαμπερά πρόσωπα που ανυπομονούσαν να...
To all the weirdos
Ποτέ δεν με κατάλαβαν πραγματικά. Κυρίως επειδή δε θέλησαν. Με αποκάλεσαν παράξενη, διότι η οπτική μου διέφερε από τη δική τους. Άλλη πραγματικότητα είπαν…αλλόκοτη και ξένη. Και το ξένο συνήθως απωθεί εκ πρώτης όψεως. Το δέχτηκα όμως! Ναι είμαι παράξενη, αφού πιστεύω...
Το παραμύθι της γυάλινης πόλης
Θα σου πω ένα παραμύθι που δεν μοιάζει με τα άλλα. Για μια γυάλινη πόλη μακριά από εδώ…ή πολύ πιο κοντά απ’ όσο νομίζεις. Εσύ θα μου πεις στο τέλος. Εκεί επικρατούν πάντα χαμηλές θερμοκρασίες, ψυχρές. Για να ταιριάζουν με τη γενικότερη ατμόσφαιρα. Δεν θα δεις...
Σε πήρες αγκαλιά σήμερα;
Από την φύση μας οι άνθρωποι έχουμε το μικρόβιο της αμφιβολίας μέσα μας. Μια έντονη τάση δυσπιστίας και αβεβαιότητας απέναντι σε οτιδήποτε εμφανίζεται μπροστά μας. Δεν είμαστε ποτέ σίγουροι για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε και για τα βήματα που πρέπει να...