Όλα απολύτως φυσιολογικά στην πόλη μου. Πόρτες και παράθυρα κλειστά. Η βόλτα στα φωτισμένα σοκάκια μυρίζει καυσαέριο, και τα διαμερίσματα στην πολυκατοικία μου μυρίζουν λιβάνι. Η εκκλησία την Κυριακή το πρωί είναι γεμάτη. Γεμάτη ανθρώπους με κάθε λογής πρόβλημα που...
Εκεί που βαδίζουν οι πολλοί.
Μέσα σε αίθουσες με έδρανα και περιορισμούς δεν μπορούν όλοι να βρουν την ζωή τους. Είναι άραγε το βάρος όλων αυτών των κοινωνικών «πρέπει» που μας οδηγεί στο τρίτο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης ή η πραγματική επιθυμία μας για γνώση; «Πήγαινε να μάθεις γράμματα, πήγαινε...
Πώς είναι να είσαι ο Αχμέτ;
Δεν ήταν παρά μια συνηθισμένη Τρίτη - μπορεί και Τετάρτη - , που με έβρισκε στη σχολή μου, στη Φιλοσοφική, όταν και τελείωνε το μάθημα των 9-12 και τσέκαρα την ηλεκτρονική τάξη (= για όσους δεν ξέρουν, ηλεκτρονική τάξη είναι εκείνη που ο κάθε φοιτητής συνδέεται...
Η γιαγιά στο 608 λέει πως είμαστε όλοι άρρωστοι.
Γιαγιούλα βγάζουμε χειμώνες στην Ελλάδα, είμαστ' άνθρωποι. Κι όταν λέω χειμώνες, δεν εννοώ αναγκαστικά αυτούς με τον παλιοκαιρό και το κρύο. Χειμώνες λέγονται επίσης οι σκοτούρες που έχω στο κεφάλι μου τόσο καιρό. Για να με βλέπεις στις 8.45 π.μ. να βρίσκω τυχαία θέση...
ΕΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩ
Τις τελευταίες ώρες παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται…
0% flex, 100% ΛΕΞ.
Η νύχτα της 14ης Ιουνίου 2019 ήταν μια βραδιά που θα μείνει αξέχαστη…
Φοιτήτρια, πλέον.
Πριν περίπου έναν μήνα ξεκίνησαν τα πανεπιστήμια και…
Ζούμε ή απλά υπάρχουμε;
Νομίζουμε πως ζούμε. Όμως, μερικοί από εμάς δεν έχουμε σκεφτεί…
Εργαζόμενα νιάτα!
Το να είσαι νέος, σε κάνει να θες να φτάσεις στο άπειρο.
Η λεωφόρος της ζωής μου
Ξημερώματα. Ώρα 4:20. Βρίσκομαι μόνη μου στο μπαλκόνι του δωματίου, στην Πάργα, σε κατάσταση νυχτερινής χαλάρωσης και διακοπών, μακριά από την βαβούρα, τις υποχρεώσεις, τους τοξικούς ανθρώπους και το συνηθισμένο. Το μπαλκόνι που αράζω με μια μπύρα στο χέρι έχει θέα τη...
Γιατί η σύγχρονη ποίηση βρίσκεται στην ελληνική rap μουσική;
Τα χρόνια περνάνε. Οι καιροί αλλάζουν. Όσο νωρίτερα το αποδεχτούμε, τόσο ευκολότερη και πιο ευχάριστη θα κάνουμε την ζωή μας. Στο πέρασμα των χρόνων, τίποτα στον κόσμο δεν παραμένει αναλλοίωτο. Οι άνθρωποι, οι τέχνες, οι ιδέες, πόσο μάλλον η λογοτεχνία, αποτελούν...
Ουτοπία στις ανθρώπινες σχέσεις
Είμαστε άνθρωποι, και ως όντα που διαθέτουν λογική αναζητούμε σχέσεις ουσιαστικές, δημιουργικές, αποφεύγοντας αυτό που ονομάζουμε «τοξικότητα». Ως αυτό το σημείο καταφέρνουμε να αναπτύσσουμε, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, υγιείς δεσμούς με τους ανθρώπους που...
Κάτι παραπάνω από μια υποστολή σημαίας
Μέσα σε αυτή τη λαίλαπα των εξελίξεων, των πρωτόγνωρων για όλους μας διαδικασιών και καταστάσεων, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια ακόμη δυσάρεστη είδηση. Την είδηση του θανάτου του Μανώλη Γλέζου. Του ανθρώπου που έγινε γνωστός χάριν στην ακτιβιστική του δράση, από την...
Να προσέχετε τους παππούδες σας
Είναι ένα θεριό, που το πρωί περπατεί με τα τέσσερα, το μεσημέρι με τα δύο και το βράδυ με τα τρία. Τι είναι; Ο άνθρωπος. Αποκλείεται να μην έχεις ακουστά το παραπάνω αίνιγμα. Η απάντηση σε αυτό, όπως διάβασες, είναι ο άνθρωπος, ο οποίος παρομοιάζεται με ένα...
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΧΑΣΜΑ
Ο άνθρωπος, μεταξύ άλλων, διακρίνεται για τις ιδέες του και την εξελισσόμενη σκέψη που διαθέτει. Η αλληλεπίδραση ανθρώπων και ιδεών που ακούγονται ανά τον κόσμο συμβάλλει στην πρόοδο του κοινωνικού βίου και, κυρίως, του πνευματικού μας επιπέδου. Οι νέες αντιλήψεις και...
τυχερώς
Δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος. Ούτε καν είναι δόκιμη λέξη. Αν ήταν, θα χαρακτηριζόταν και με τη βούλα ομόηχη με το επίθετο "τυχερός". Σε αντίθεση με το επίθετο, που όσον αφορά τη μορφολογία του, αποτελείται από το θεματικό μόρφημα [τυχ-] , το παραγωγικό επίθημα...
Η αυτο-φυλάκιση στο σκοτάδι
Χτίζει ο άνθρωπος κάγκελα, για να φυλακίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όταν καταφέρει τελικά να εγκλωβιστεί, νιώθει στην αρχή υπερηφάνεια. Όμως μετά αρχίζει και λερώνεται η καρδιά του, όπως η σκουριά γεμίζει στίγματα το τόσο λείο και καθαρό σίδερο. Και αρχίζει ο...