Χωρίς ta(m)boo
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΦΥΣΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΦΥΣΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ

Όλα απολύτως φυσιολογικά στην πόλη μου. Πόρτες και παράθυρα κλειστά. Η βόλτα στα φωτισμένα σοκάκια μυρίζει καυσαέριο, και τα διαμερίσματα στην πολυκατοικία μου μυρίζουν λιβάνι. Η εκκλησία την Κυριακή το πρωί είναι γεμάτη. Γεμάτη ανθρώπους με κάθε λογής πρόβλημα που...

Διαβάστε Περισσότερα
Εκεί που βαδίζουν οι πολλοί.

Εκεί που βαδίζουν οι πολλοί.

Μέσα σε αίθουσες με έδρανα και περιορισμούς δεν μπορούν όλοι να βρουν την ζωή τους. Είναι άραγε το βάρος όλων αυτών των κοινωνικών «πρέπει» που μας οδηγεί στο τρίτο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης ή η πραγματική επιθυμία μας για γνώση; «Πήγαινε να μάθεις γράμματα, πήγαινε...

Διαβάστε Περισσότερα
Πώς είναι να είσαι ο Αχμέτ;

Πώς είναι να είσαι ο Αχμέτ;

Δεν ήταν παρά μια συνηθισμένη Τρίτη - μπορεί και Τετάρτη - , που με έβρισκε στη σχολή μου, στη Φιλοσοφική, όταν και τελείωνε το μάθημα των 9-12 και τσέκαρα την ηλεκτρονική τάξη (= για όσους δεν ξέρουν, ηλεκτρονική τάξη είναι εκείνη που ο κάθε φοιτητής συνδέεται...

Διαβάστε Περισσότερα
Η γιαγιά στο 608 λέει πως είμαστε όλοι άρρωστοι.

Η γιαγιά στο 608 λέει πως είμαστε όλοι άρρωστοι.

Γιαγιούλα βγάζουμε χειμώνες στην Ελλάδα, είμαστ' άνθρωποι. Κι όταν λέω χειμώνες, δεν εννοώ αναγκαστικά αυτούς με τον παλιοκαιρό και το κρύο. Χειμώνες λέγονται επίσης οι σκοτούρες που έχω στο κεφάλι μου τόσο καιρό. Για να με βλέπεις στις 8.45 π.μ. να βρίσκω τυχαία θέση...

Διαβάστε Περισσότερα
Η λεωφόρος της ζωής μου

Η λεωφόρος της ζωής μου

Ξημερώματα. Ώρα 4:20. Βρίσκομαι μόνη μου στο μπαλκόνι του δωματίου, στην Πάργα, σε κατάσταση νυχτερινής χαλάρωσης και διακοπών, μακριά από την βαβούρα, τις υποχρεώσεις, τους τοξικούς ανθρώπους και το συνηθισμένο. Το μπαλκόνι που αράζω με μια μπύρα στο χέρι έχει θέα τη...

Διαβάστε Περισσότερα
Γιατί η σύγχρονη ποίηση βρίσκεται στην ελληνική rap μουσική;

Γιατί η σύγχρονη ποίηση βρίσκεται στην ελληνική rap μουσική;

Τα χρόνια περνάνε. Οι καιροί αλλάζουν. Όσο νωρίτερα το αποδεχτούμε, τόσο ευκολότερη και πιο ευχάριστη θα κάνουμε την ζωή μας. Στο πέρασμα των χρόνων, τίποτα στον κόσμο δεν παραμένει αναλλοίωτο. Οι άνθρωποι, οι τέχνες, οι ιδέες, πόσο μάλλον η λογοτεχνία, αποτελούν...

Διαβάστε Περισσότερα
Ουτοπία στις ανθρώπινες σχέσεις

Ουτοπία στις ανθρώπινες σχέσεις

Είμαστε άνθρωποι, και ως όντα που διαθέτουν λογική αναζητούμε σχέσεις ουσιαστικές, δημιουργικές, αποφεύγοντας αυτό που ονομάζουμε «τοξικότητα». Ως αυτό το σημείο καταφέρνουμε να αναπτύσσουμε, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, υγιείς δεσμούς με τους ανθρώπους που...

Διαβάστε Περισσότερα
Κάτι παραπάνω από μια υποστολή σημαίας

Κάτι παραπάνω από μια υποστολή σημαίας

Μέσα σε αυτή τη λαίλαπα των εξελίξεων, των πρωτόγνωρων για όλους μας διαδικασιών και καταστάσεων, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια ακόμη δυσάρεστη είδηση. Την είδηση του θανάτου του Μανώλη Γλέζου. Του ανθρώπου που έγινε γνωστός χάριν στην ακτιβιστική του δράση, από την...

Διαβάστε Περισσότερα
Να προσέχετε τους παππούδες σας

Να προσέχετε τους παππούδες σας

Είναι ένα θεριό, που το πρωί περπατεί με τα τέσσερα, το μεσημέρι με τα δύο και το βράδυ με τα τρία. Τι είναι; Ο άνθρωπος. Αποκλείεται να μην έχεις ακουστά το παραπάνω αίνιγμα. Η απάντηση σε αυτό, όπως διάβασες, είναι ο άνθρωπος, ο οποίος παρομοιάζεται με ένα...

Διαβάστε Περισσότερα
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΧΑΣΜΑ

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΧΑΣΜΑ

Ο άνθρωπος, μεταξύ άλλων, διακρίνεται για τις ιδέες του και την εξελισσόμενη σκέψη που διαθέτει. Η αλληλεπίδραση ανθρώπων και ιδεών που ακούγονται ανά τον κόσμο συμβάλλει στην πρόοδο του κοινωνικού βίου και, κυρίως, του πνευματικού μας επιπέδου. Οι νέες αντιλήψεις και...

Διαβάστε Περισσότερα
τυχερώς

τυχερώς

Δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος. Ούτε καν είναι δόκιμη λέξη. Αν ήταν, θα χαρακτηριζόταν και με τη βούλα ομόηχη με το επίθετο "τυχερός". Σε αντίθεση με το επίθετο, που όσον αφορά τη μορφολογία του, αποτελείται από το θεματικό μόρφημα [τυχ-] , το παραγωγικό επίθημα...

Διαβάστε Περισσότερα
Η αυτο-φυλάκιση στο σκοτάδι

Η αυτο-φυλάκιση στο σκοτάδι

Χτίζει ο άνθρωπος κάγκελα, για να φυλακίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όταν καταφέρει τελικά να εγκλωβιστεί, νιώθει στην αρχή υπερηφάνεια. Όμως μετά αρχίζει και λερώνεται η καρδιά του, όπως η σκουριά γεμίζει στίγματα το τόσο λείο και καθαρό σίδερο. Και αρχίζει ο...

Διαβάστε Περισσότερα
Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!