Είναι κάποιες φορές που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Οι εποχές περνούν και τα φύλλα των δέντρων γίνονται καφέ από πράσινα και πέφτουν. Ο χρόνος κυλά. Ή μάλλον καλύτερα γλιστρά. Κι εσύ τρέχεις να τον προλάβεις. Και περνάς μέσα από τις εποχές. Μαζεύεις τα κομμάτια σου...
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφεται το σημερινό κείμενο είναι εξαιρετικά ιδιάζουσες. Συνθήκες που, για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα ζούσα. Όχι φυσικά ότι ο κίνδυνος της νόσησης από τον COVID δεν έμοιαζε υπαρκτός, αλλά έχω την αίσθηση πως...
Είναι κουτί ή μια πλαστική σακούλα, ή βρίσκεται σαν μια απροσδιόριστη χρωματιστή μάζα σε μια γωνιά ενός σκοτεινού δωματίου ή δρόμου ή στο πορτμπαγκάζ αυτοκινήτου. Όπως και να έχει, σημασία δεν έχει το που βρίσκεται και το πόσο σκοτάδι επικρατεί, αλλά ότι υπάρχει....
Το ήξερες ότι αργά ή γρήγορα αυτό το γράμμα θα ερχόταν. Το περίμενες με ανυπομονησία μικρού παιδιού. Πάντα υπήρχε βαθιά μέσα σου η επιθυμία, ή καλύτερα η ανάγκη, να διαβάσεις αυτά τα λόγια δυνατά. Λόγια που μπορεί να μην άκουσες από αυτούς που ήθελες. Λόγια που...
Κάθε πράξη γεννιέται από μία ιδέα. Όσο πιο μεγάλη η ιδέα τόσο περισσότερη δύναμη χρειάζεται για να γίνει πράξη. Πολλές φορές βέβαια, φοβόμαστε τις μεγάλες ιδέες γι’ αυτό όταν πιάνουμε τον εαυτό μας να ξεφεύγει από τα όρια του συνειδητού τρομάζουμε με το εύρος και τη...
Με την ανακοίνωση των βάσεων στο τέλος κάθε καλοκαιριού το ενδιαφέρον εστιαζόταν κυρίως στην πορεία των σχολών του μεγαλύτερου ενδιαφέροντος, στο πόσο αυτές ανέβηκαν ή κατέβηκαν σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, εκτυλισσόταν γενικότερα μια κονονικότατη ανακύκλωση...
«Επαίοντες του καναπέ», είναι ένα νέο σύνδρομο που έχει παρουσιαστεί στην ελληνική κοινωνία κι εμφανίζεται σε αρκετούς κλάδους και πτυχές της καθημερινότητάς μας. Οι πάντες έχουν γνώμη -κι όχι άποψη- για τα πάντα και με αυτοπεποίθηση την υποστηρίζουν μέχρι τελικής...
Όλοι περάσαμε ή περνάμε δύσκολες στιγμές. Όλοι κάποια στιγμή νιώσαμε πως απογοητευτήκαμε από ανθρώπους που πιστέψαμε πολύ και αποφασίσαμε να σταματήσουμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο ανθρώπινο είδος. Σε μια τέτοια στιγμή όμως, να που όλοι λίγο πολύ βρισκόμαστε...
Το 2021 είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά της Ιταλίας και η χρονιά που εμείς, οι λάτρεις της χώρας ξεφυσήξαμε ανακουφισμένοι. Ξεκινώντας δυναμικά η επιτυχημένη εμφάνιση στη Eurovision, με την υπογραφή των Maneskin έχει σαν αποτέλεσμα ο διαγωνισμός του χρόνου να λάβει χώρα...
Σήμερα θα μιλήσουμε για διαφορετικότητα… Για απουσία ομοιότητας και απομάκρυνση από το συνηθισμένο. Για μοναδικότητα, ιδιαιτερότητα και ξεχωριστές λεπτομέρειες. Για ένα σύνολο από χαρακτηριστικά, ανόμοια συγκριτικά με άλλα. Πώς σου ακούγεται αυτό; Σε βρίσκει σύμφωνο ή...
Η προ ημερών δολοφονία του 19χρονου Άλκη μάς επανέφερε βίαια στο πραγματικό σκηνικό που καλά κρατούσε και οι περισσότεροι από εμάς άθελά μας είχαμε λησμονήσει. Αυτό της ασύστολης «οπαδικής» βίας που εκπορεύεται από την υπερβολική αγάπη (;) για έναν αθλητικό σύλλογο...
Ο Άντον Τσέχοφ είπε “οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι”. Πολύ σωστό. Παρόλα αυτά, ως γνήσιο πνεύμα αντιλογίας με κακό χούι την υπερανάλυση, πάνω σε αυτή τη ρήση θα προσπαθήσω να υπερασπιστώ τη γνώμη μου πως οι...
Εδώ και δυο χρόνια έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε συνθήκες που μεταβάλλονται συνεχώς. Εκεί που έχει κανείς την εντύπωση πως τα πράγματα αναμένονται να κυλήσουν σταθερά, έστω και κάτω από συνθήκες που δε θα τις ονόμαζε και ιδανικές, ένα νέο δεδομένο έρχεται να φέρει τα...
Είναι κάποιες φορές που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Οι εποχές περνούν και τα φύλλα των δέντρων γίνονται καφέ από πράσινα και πέφτουν. Ο χρόνος κυλά. Ή μάλλον καλύτερα γλιστρά. Κι εσύ τρέχεις να τον προλάβεις. Και περνάς μέσα από τις εποχές. Μαζεύεις τα κομμάτια σου...
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφεται το σημερινό κείμενο είναι εξαιρετικά ιδιάζουσες. Συνθήκες που, για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα ζούσα. Όχι φυσικά ότι ο κίνδυνος της νόσησης από τον COVID δεν έμοιαζε υπαρκτός, αλλά έχω την αίσθηση πως...
Είναι κουτί ή μια πλαστική σακούλα, ή βρίσκεται σαν μια απροσδιόριστη χρωματιστή μάζα σε μια γωνιά ενός σκοτεινού δωματίου ή δρόμου ή στο πορτμπαγκάζ αυτοκινήτου. Όπως και να έχει, σημασία δεν έχει το που βρίσκεται και το πόσο σκοτάδι επικρατεί, αλλά ότι υπάρχει....
Το ήξερες ότι αργά ή γρήγορα αυτό το γράμμα θα ερχόταν. Το περίμενες με ανυπομονησία μικρού παιδιού. Πάντα υπήρχε βαθιά μέσα σου η επιθυμία, ή καλύτερα η ανάγκη, να διαβάσεις αυτά τα λόγια δυνατά. Λόγια που μπορεί να μην άκουσες από αυτούς που ήθελες. Λόγια που...