Daleko, ale zawsze blisko mnie

Dziwnie jest być z dwóch ojczyzn, a mieszkać tylko w jednej. Nie odwiedzam Polski tak często jak bym chciała, więc od lat jestem z dala od połowy mojej rodziny. Niestety bilety lotnicze, napięty grafik oraz to, że nie znam języka polskiego, a moja rodzina nie mówi po angielsku, utrudniają nam kontakt.

Wielokrotnie martwię się, że stracę polską tożsamość, źle się czuję, że nie ma mnie w mojej miejscowości, z dziadkami, wujkami i kuzynami. Jeśli jednak trochę poobserwuje się widzę, że właśnie z powodu mojej nieobecności moja polska rodzina zostawiła mi kilka… drobnych upominków na pamiątkę.

Moja babcia zadbała o to, aby dać mi swoje kręcone włosy i piękne brązowe oczy. Aha, i jest „kokietką” rodziny… Myślę, że Ewelina i ja mamy to po niej. Zdecydowanie odziedziczyłam zuchwałość i ekstrawersję po moim dziadku. Poza tym wszyscy go jeszcze pamiętają ze ślubu moich rodziców i przywołują go za każdym razem, gdy rozmawiamy o Polsce — zrobił wrażenie. Wujowie dali mi swoje (złe) poczucie humoru, żebyśmy mogli opowiadać dowcipy i nikt oprócz nas się nie śmiał. Ale poza tym nauczyłam się od nich pomagać innym i dbać o to, by dobrze się bawili. Ciotki nauczyły mnie gościnności, życzliwości i produktywności. Oczywiście jestem prawie pewna, że pewna ciocia zainspirowała moje „tendencje do ucieczki” za granicę. Odwaga i spontaniczność to cechy, które po niej odziedziczyłam. W końcu moi kuzyni zadbali o to, abym nauczyła się dobrze bawić, dbać o siebie i nie przejmować się tym, że zostanę „rozbita”. Aha, Ewelina i Szarlina nauczyły mnie malować się, co równie ważne!

To naprawdę piękne widzieć, jak tak wielu ludzi może ukształtować jedną osobę dziewczynę. Jestem dumna ze swojego pochodzenia i wdzięczna za cechy, które odziedziczyłam po polskiej rodzinie.

Dużo o was myślę, chociaż nie jestem z wami. Tęsknię za wami i kocham was.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 8

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Η τυπική σας 23χρονη -πια-φοιτήτρια στην οποία δόθηκαν τα μέσα να εκφράσει τις ιδέες, τις απόψεις και τους προβληματισμούς της. Γεννημένη στην Ελλάδα από Πολωνή μητέρα και Έλληνα πατέρα, σπουδάζω στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Αγαπώ τα ταξίδια, ενώ δε χάνω ευκαιρία για νέες εμπειρίες και γνωριμίες. Enjoy!

Σχετικά θέματα: family // Poland // polska // tambook // tambook.gr // tamultilingual // χωρίς ta(m)boo

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This