Δέκα λεπτά

Μέσω της δημοσκόπησης του αγαπημένου μας σε όλους “tambook.gr” που έχει αναρτημένη στην κεντρική του σελίδα αυτή την περίοδο, παρατήρησα πως η πλειοψηφία νιώθει άγχος τις μέρες που διανύουμε. Σίγουρα μέσα σε ένα άρθρο δεν μπορώ να χωρέσω τις σκέψεις μου σχετικά με την λέξη «άγχος». Για την ακρίβεια, δεν νομίζω πως είναι εύκολο να ξεδιπλώσει κάποιος κάθε πτυχή αυτού του  συναισθήματος. Και την πιο χαλαρή και ξεκούραστη μέρα της ζωής του μέχρι εκείνη την στιγμή να βιώνει, έχοντας όσα τον ηρεμούν και του μεταδίδουν γαλήνη, αν ξεκινήσει να μιλά για το άγχος, μπορεί να συμβεί η έναρξη μίας νέας στρεσογόνας περιόδου για εκείνον. Επομένως, θα αναφερθώ σε ένα μικρό κομμάτι του συγκεκριμένου παζλ, ευχόμενη να βάλω το λιθαράκι μου στον δικό σου αγχωτικό  κύκλο.

Ως συνήθως ας ξεκινήσουμε με ερώτηση. Αφιερώνεις καθημερινά έστω δέκα λεπτά για τον εαυτό σου; Αλλά δέκα ουσιαστικά ολόκληρα λεπτά! Δίχως «σκρολάρισμα» στο κινητό ή παρακολούθηση της σειράς που έχεις κολλήσει τώρα τελευταία. Και το πιο σημαντικό… χωρίς υπερβολικές σκέψεις που σε πιέζουν με σκοπό να σε κάνουν καλύτερο ή πιο παραγωγικό, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί μόνο μέσα σε μία μέρα.

Ο δικός σου χρόνος το πρωί, προτού δηλαδή ξεκινήσεις τις υποχρεώσεις σου και  ετοιμαστείς για τους γρήγορους ρυθμούς της ρουτίνας, θα μπορούσε να ισούται με μία τεράστια βαθιά αναπνοή. Σα να κάνεις «restart». Ναι, αυτό το συνηθισμένο σλόγκαν: «Αύριο είναι μία νέα μέρα!» ταιριάζει ακριβώς εδώ. Αν δεν το έχεις εξωτερικεύσει, πολύ πιθανόν να το έχεις σκεφτεί από μέσα σου.

Ένας ποιοτικός καφές ή το αγαπημένο σου ρόφημα, ένα όμορφο σημείωμα, ένα εύθυμο τραγούδι ή αυτή η ξεχωριστή συνήθεια που θεωρείς πως θα σου προσφέρει ένα εγγυημένο χαμόγελο χωράνε σίγουρα στα δέκα λεπτά που ανέφερα προηγουμένως ώστε να γίνουν τα «δικά σου». Και ένα ακόμη τελευταίο tip. Λένε πως αν στρώνεις το κρεβάτι σου μόλις σηκωθείς μετά τον βραδινό σου ύπνο, η κίνηση αυτή δηλώνει πως είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. Εγώ θα πω πως η αλήθεια είναι κάπου στην μέση και πως εννοείται πως δεν περιμένεις κάτι τέτοιο να επιβεβαιώσει είτε την ευτυχία που νιώθεις είτε όχι. Ίσως, όμως, σε βοηθήσει να έρθεις πιο κοντά στο «δικό σου χρόνο» πριν το ξεκίνημα του προγράμματος σου. Δοκίμασε το, όποιο συναίσθημα και να σε γεμίζει αυτή την περίοδο.

 Γεωργία Ρουμελιώτη

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 8

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Φοιτήτρια ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και δυνάμει καθηγήτρια ευχόμενη να μη διδάσκω απλώς, αλλά κυρίως να εμπνέω. Γεννήθηκα το 2000 στην Αθήνα και κατάγομαι από τη Μεσσηνία. Αγαπώ τη λογοτεχνία και το απέραντο γαλάζιο. Μεγαλύτερός μου στόχος: να καταφέρω να αποδώσω τον ορισμό της ευτυχίας.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This