Είναι απλώς ένα κινούμενο σχέδιο!

Δεν μπορώ να γράψω την εισαγωγή αυτού του άρθρου χωρίς να χρησιμοποιήσω τη χιλιοειπωμένη θεματική περίοδο που μας δίδασκαν με μανία οι καθηγητές στο σχολείο (και στα φροντιστήρια). Λοιπόν, είστε έτοιμοι;

Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσε η είδηση1 ότι ο Pepe Le Pew, ο cartoon χαρακτήρας με τη μορφή ασβού που γνωρίσαμε στα Looney Tunes της Warner Bros, θα πάψει να εμφανίζεται στα μελλοντικά projects της εταιρείας. Ο λόγος; Όσοι τον θυμάστε, μπορείτε να υποθέσετε. Ναι, καλά το μαντέψατε. Επειδή ο συγκεκριμένος χαρακτήρας με τη συμπεριφορά του, φαίνεται να προάγει την κουλτούρα του βιασμού.

Πηγή : www.irishtimes.com

Αλλά υπάρχει ακόμη μία επίκαιρη αφορμή η οποία με ωθεί -ντε και καλά- να συγράψω αυτό το άρθρο. Σύμφωνα με μία άλλη είδηση2, δυο επεισόδια του πολυαγαπημένου μας Μπομπ Σφουγγαράκι αφαιρέθηκαν από το επίσημο δίκτυο της Nickelodeon, με την αιτιολογία ότι το πρώτο («Kwarantined Krab») προκαλεί ιδιαίτερη ευαισθησία σε μια περίοδο παγκόσμιας πανδημίας, ενώ το δεύτερο («Mid-Life Crustacean») περιέχει σκηνές ακατάλληλες για παιδιά.

Πηγή : www.looper.com

Και κάπου στο σημείο αυτό εμφανίζομαι εγώ και η άποψή μου, με την οποία αναρωτιόμαστε, μήπως πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο; Μήπως στον βωμό της πολιτικής ορθότητας, πλέον χαρακτηριστικό της εποχής μας, υπερβαίνουμε τα όρια και γινόμαστε εύθικτοι; Ναι, ρεαλιστικά μιλώντας -στην προκειμένη περίπτωση γράφοντας-, η φιγούρα του Pepe Le Pew απεικονίζει εκείνη ενός βιαστή. Ναι, το μεν επεισόδιο του Μπομπ θυμίζει σε πολλά σημεία την πραγματικότητα ανατριχιαστικά, το δε ξεπερνάει τα όρια της χυδαιότητας και της ανωμαλίας, αλλά ξανά λέω, ρεαλιστικά μιλώντας, στις περιπτώσεις αυτές δεν πρέπει να μιλάμε ρεαλιστικά, γιατί πρόκειται για κινούμενα σχέδια, και τα κινούμενα σχέδια ουδέποτε ήταν ρεαλιστικά!

Παρόλα αυτά, αν επιμένετε να μιλήσουμε ρεαλιστικά, ας γίνει. Συμφωνούμε πως σκοπός των κινουμένων σχεδίων είναι η ψυχαγωγία των μικρών παιδιών και όχι μόνο, σε συνδυασμό με τη μεταβίβαση ηθικών κυρίως μηνυμάτων; Πιστεύω συμφωνούμε. Τώρα, εύλογα θα με ρωτήσετε ”τι το ηθικό έχει ένας χαρακτήρας που φέρει σε βιαστή ή ένα καβούρι μαζί με ένα σφουγγάρι και έναν αστερία που μυρίζουν τα εσώρουχα μιας γυναίκας, η οποία -χωρίς ωστόσο να έχει μεγάλη σημασία- εν τέλει αποδείχτηκε η μητέρα του καβουριού;”. Θα σας απαντήσω κυνικά πως δεν έχουν τίποτα το ηθικό. Εντούτοις, όσο ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη και βρισκόμαστε σε αυτό το σύμπαν και όχι σε κάποιο άλλο, ουτοπικό, πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με τέτοιους και άλλους, παρόμοιους χαρακτήρες. Να χρησιμοποιήσουμε τους παραπάνω χαρακτήρες και σκηνές ως αντιπαραδείγματα, δηλαδή ως παραδείγματα προς αποφυγή. Αν στα κινούμενα σχέδια παρουσιάζονταν μόνο οι καλοί χαρακτήρες και οι σωστές πράξεις, πώς θα ξεχωρίζαμε το σωστό από το λάθος, όταν δε θα είχαμε γνωρίσει και την άλλη πλευρά του νομίσματος, το λάθος; Συν τοις άλλοις, όσον αφορά το πιο επίμαχο θέμα, αυτό του βιασμού και του θύτη, πάντα, μα πάντα, στο τέλος του επεισοδίου -αν όχι νωρίτερα, τύποι σαν τον Pepe Le Pew τιμωρούνταν, είτε από τη ”μοίρα”, είτε από κάποιον άλλον χαρακτήρα. Άρα, σε καμμία περίπτωση δεν επιβραβεύεται η κουλτούρα του βιασμού, πράγμα το οποίο ισχύει και για τις υπόλοιπες μη κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές.

Δε θα αναφερθώ στο πολύ πιθανό επιχείρημα που μπορεί να παραθέσει κάποιος άλλος, το ”μικρά παιδιά είναι, τι θα καταλάβουν;”. Γιατί και ο Piaget παρόμοιες θεωρίες υποστήριζε, μα καταρρίφθηκαν επιστημονικώς. Το τελευταίο επιχείρημα που θα επικαλεστώ είναι πως, αν φερθούμε έτσι, με καθοδηγό το pollitically correct που λένε και στο χωριό μου, δε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας και για πολλούς άλλους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, οι οποίοι προβάλλουν κοινωνικά μη αποδεκτές συμπεριφορές; Να δώσω ορισμένα παραδείγματα. Σκεφτείτε τον τύπο αυτόν του οποίου το όνομα δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή (ίσως να μη μας το είπαν και ποτέ), πάλι στα Looney Tunes, που κυνηγάει με μια καραμπίνα ένα γουρούνι να το σκοτώσει. Θυμηθείτε τη νευρικότητα, την ζήλια και την αθυροστομία του Duffy Duck προς τον (big dick energy) Buggs Bunny, ή τις κακές προθέσεις του Coyote απέναντι στον Road Runner. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν συνεχίσουμε έτσι; Να αναγκάσουμε το STAR να κόψει από την πρωινή ζώνη τα κινούμενα σχέδια και να τοποθετήσει ειδησεογραφικές εκπομπές, και σίγουρα αυτό είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει, για πολλούς και διάφορους λόγους.

Πηγή : looneytunes.fandom.com

 

Φωτογραφία εξωφύλλου από : www.cartoonbrew.com

Πηγές :

  1. https://deadline.com/2021/03/pepe-le-pew-space-jam-2-new-york-times-rape-culture-controversy-1234708688/
  2. https://www.nytimes.com/2021/03/30/us/spongebob-episodes-removed.html

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 5

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Γεννημένος τη δεύτερη μέρα του δεύτερου μήνα της δεύτερης χιλιετίας, δρω περιέργως χωρίς δεύτερες σκέψεις. Προσπαθώ να δίνω σάρκα και οστά σε όσα ονειρεύομαι, σε όσα γράφω και σε όσα φωτογραφίζω.Εν δυνάμει φιλόλογος, εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και σερβιτόρος. Αριστοτελικός, λάτρης των γατών και θαυμαστής της μικρής μου αδελφής.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This