Απόρριψη. Μια λέξη που όλοι μας φοβόμαστε. Ή μάλλον δε φοβόμαστε τη λέξη, αλλά την σημασία που της έχουμε δώσει. Μια αρνητική έννοια που οι περισσότεροι δε θέλουν καν να βιώσουν. Το περίεργο είναι ότι όλοι μας την έχουμε νιώσει στο πετσί μας αλλά κανένας μας δεν μπορεί να τη «μεταφράσει» με τον σωστό τρόπο.
Συγκεκριμένα την απόρριψη την έχουμε συνδέσει εδώ και χρόνια με την έννοια της υποτίμησης. Σε οποιαδήποτε φάση της ζωής μας και να συμβαίνει νιώθουμε λύπη και ενοχές. Τις περισσότερες φορές σκεφτόμαστε τι είναι αυτό το οποίο έπρεπε να κάνουμε για να μην οδηγηθούμε σε αυτήν την κατάσταση αλλά συνήθως δε βρίσκουμε απάντηση. Έτσι, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο που νιώθουμε, γιατί θίγεται αυτομάτως ο ίδιος μας ο εαυτός.
Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απόρριψη όλα παίρνουν μια αρνητική τροπή. Νιώθουμε ότι φταίμε και ότι ο κόσμος βρίσκεται εναντίον μας. Έχουμε κάνει ένα λάθος ή ίσως απλά αυτό νομίζουμε, πιστεύοντας πως δεν υπάρχει διέξοδος. Μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο συναισθημάτων ο οποίος γεννά υπερβολικές αντιδράσεις και εκτιμήσεις για τον εαυτό μας. Γεμίζουμε το κεφάλι μας με αναπάντητα ερωτήματα τα οποία μας απασχολούν για καιρό.
Άλλα ας σκεφτούμε ότι όλα αυτά αφορούν πρωτίστως εμάς, γιατί πρώτα κατηγορούμε τον εαυτό μας και μετά τον άνθρωπο που μας απέρριψε. Ρίχνουμε το φταίξιμο σε εμάς γιατί θεωρούμε ότι πράξαμε λάθος. Όμως πράξαμε σωστά, κάναμε αυτό που επιθυμούσαμε και στην τελική το παίρνουμε πίσω. Γιατί; Γιατί μας είπαν ότι δεν ήταν σωστό, γιατί το απέρριψαν και μαζί με αυτό, και εμάς.
Η αλήθεια όμως, είναι πως έχει έρθει η ώρα να βγούμε από το τρυπάκι της κατάστασης αυτής και να την αντιμετωπίσουμε με δυναμισμό.
Είμαστε ικανοί να μεταφράσουμε την απόρριψη που βιώνουμε με έναν τρόπο που δεν θα είναι τοξικός για εμάς. Έχει σημασία να συνειδητοποιούμε αρχικά από ποιον δεχόμαστε την απόρριψη. Είναι κάποιο σημαντικό άτομο για εμάς; Και αν είναι, παίζει τόσο πολύ ρόλο η άποψή του ώστε να μας επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό; Ειδικά όταν κινείσαι σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια στη ζωή σου από έναν άνθρωπο, η απόρριψη είναι σχετικά αναμενόμενη εκ μέρους του, διότι δεν υπάρχουν κοινά σημεία επαφής, επομένως επέρχεται σύγκρουση. Σε αυτό το επίπεδο καλό είναι, λοιπόν, να μην αφήνουμε αυτού του είδους την απόρριψη να μας αγγίξει, γιατί στην πραγματικότητα θα καταλάβουμε ότι δεν είχε και τόση ουσία για εμάς από την αρχή.
Σε διαφορετικό επίπεδο, η απόρριψη έρχεται και από ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συνδεθεί με κάθε μέσο. Η απόρριψη αυτή είναι και η πιο σκληρή για εμάς. Έρχεται από ένα άτομο το οποίο είναι σημαντικό με κάποιο τρόπο για εμάς και αυτό μας επηρεάζει τρομακτικά πολύ. Σε αυτήν τη φάση έρχονται τα δύσκολα διότι πρέπει ξαφνικά να δούμε τα πράγματα με μια άλλη οπτική. Καλώς ή κακώς, αν ένα άτομο μας θεωρεί σημαντικό στην ζωή του, δε θα μας απέρριπτε για κάτι το οποίο θεωρούμε εμείς σωστό. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα μας για το άτομο που μας απορρίπτει χωρίς όμως να δημιουργείται μίσος μέσα μας. Βγαίνουμε από αυτήν την κατάσταση επειδή πρέπει πρώτα να είμαστε αρκετοί για τον εαυτό μας και μετά για τους υπόλοιπους. Φιλτράρουμε συνεπώς κατά κάποιο τρόπο τις σχέσεις μας και αναθεωρούμε για ό,τι έχει να κάνει με αυτές. Στην αρχή φαντάζει δύσκολο αλλά στην τελική, η απόρριψη εμφανίζεται ακριβώς όταν ένα άτομο θεωρεί ότι δεν μπορεί να είναι κομμάτι της ζωής μας σε οποιοδήποτε επίπεδο. Αξίζει εν τέλει να απασχολούμε τον εαυτό μας για κάποιον ο οποίος δε μας αποδέχτηκε;
Η απόρριψη είναι αυτή που δημιουργεί τις απαραίτητες αποστάσεις ανάμεσα σε ανθρώπους, οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, αρκεί να είμαστε ώριμοι ώστε να μην μας καταβάλλουν.
Ας μείνουμε αυθεντικοί και ας μην αλλάξουμε για χάρη κάθε πιθανής απόρριψης. Είμαστε αυτοί που είμαστε.
Γεννημένος το '01 αλλά κανονικά ανήκω σε άλλη δεκαετία .Η ρίζα μου πιάνει Έβρο και Στερεά Ελλάδα αλλά ο κόσμος επιμένει στην Ινδία.
Μελλοντικός ναυπηγός μηχανικός (επιθυμία ->πραγματικότητα),full-time αθλητής στίβου (ναι πονάει), παίκτης fundo στους Batala Atenas.
Είμαι πιο τρελός από όσο φαίνομαι και ΑΓΑΠΩ τα ταξίδια.
Θέλω να ζήσω στο Βερολίνο καθώς λατρεύω την τέκνο αλλά και ότι περιβάλλει αυτή την πόλη. Η διαφορετικότητα και η επιμονή είναι από αυτά που πιστεύω περισσότερο. Γελάω συνέχεια (και χωρίς λόγο) , μιλάω ασταμάτητα και δεν το βάζω κάτω. Τέλος , έχω περισσότερα παρατσούκλια από ολόκληρο το Αχλαδοχώρι Σερρών και αλλάζω γνώμη σε 1 κλάσμα του δευτερολέπτου.
Υ.Γ . Θα με βρεις σε μια παριζιάνικη σκεπή να βλέπω το ηλιοβασίλεμα ή σε ένα γήπεδο να τρέχω.
0 Σχόλια