Liebe

Δεν έψαξα ετυμολογικά τη λέξη, ούτε θα ξεκινήσω δίνοντας τον όρο. Δε νομίζω να μπορέσω να δώσω αρχή, μέση και τέλος. Αλλά σίγουρα θα καταλάβεις τον νόημα. Λόγια τόσο αόριστα που μπορούν συγχρόνως να γίνουν συγκεκριμένα. Ο καθένας μας είναι ένας ερμηνευτής. Ένας διαφορετικός ερμηνευτής. Ερμηνευτής του εαυτού του, μιας κατάστασης, μιας συμπεριφοράς, ενός συναισθήματος, πολλών αναμνήσεων. Τώρα να απευθυνθώ σε σένα ή να μιλήσω γενικά; Μάλλον θα απευθυνθώ σε σένα! Οι δεσμοί φαίνονται τόσο μα τόσο ξεχωριστοί και το σίγουρο είναι πως με κάποιον τρόπο, που μόνο εσύ ξέρεις να επιλέγεις, είναι και παντοτινά υπαρκτοί.

Αγαπητή μου Νονά,

Έτσι δεν ξεκινάει ένα γράμμα ή ένα e-mail; Ακόμα θυμάμαι εκείνο το Πάσχα που περίμενα στο τρίτο υπνοδωμάτιο του σπιτιού, το οποίο βλέπει στον δρόμο, να μου φέρεις τη λαμπάδα μου. Γιατί μόνο και μόνο το «θα ‘ρθει η Νονά», που δεν την έβλεπα και συχνά, ηχούσε τέλεια στα αυτιά μου και έφτανε για να γεμίζει όμορφα το παζλ της παιδικής μου ηλικίας. Όπως και επίσης θυμάμαι ένα βραδάκι του Νοεμβρίου. Ένα βραδάκι που είχα κάνει τη ζαβολιά να κοιμηθώ αργά, γιατί γιόρταζε η μαμά. Αλλιώς δε με άφηνε να κάθομαι ή να αλωνίζω στο σπίτι μετά τις 21:00, το πολύ 21:30. Σε αντίθεση με σένα που μου φαινόσουν πάντα μία cool μαμά, που σίγουρα επέτρεπε περισσότερες ζαβολιές από τη δικιά μου. Και που λες… ήταν όλα τα φώτα αναμμένα και ξαφνικά ήρθες εσύ. Χωρίς να το περιμένουμε. Για την ακρίβεια, χτύπησε το θυροτηλέφωνο και σε εντόπισα από τη μικροσκοπική του οθόνη όντας πλήρως ενθουσιασμένη. Μπορεί να μη με είχες στην καθημερινότητα σου, αλλά εγώ πάντα έλεγα πως έχω μία όμορφη Νονά. Η όμορφη μεγάλη μου Νονά! Γιατί έχουμε και τη μικρή που σου μοιάζει τόσο. Πάντα στιλάτη με έναν αέρα που η τόσο ελκυστική σου εμφάνιση δεν έμοιαζε βεβιασμένη. Πήγαζε φανερά από μέσα σου. Πόσο μετράει η αύρα, η ενέργεια, η ψυχή μέσα μας; Η τελευταία το ξέρεις πως υπάρχει και θα υπάρχει αιώνια νονά μου, σωστά; Πήγες στην Αυστρία. Ζούσες και πριν γίνεις η νονά μου εκεί, μου είχαν πει. Δεν τα ήξερα μικρούλα καλά αυτά. Δε χρειαζόταν να μαθαίνω και πολλά. Έτσι μου έλεγαν συνεχώς μικρή. Ήσουν μακριά πάντως. Μεγάλωσα και εγώ, σε είχα στα μηνύματα. Είχα την επαφή με τη νονά μου. Την επαφή με τον όρο που μέχρι να ολοκληρώσω όσα έχω να σου πω, θα τον έχω βρει. «Χρόνια πολλά», «Χαιρετίσματα στον μπαμπά και στη μαμά», «Πως μεγάλωσες έτσι παιδί μου;», «Είμαι τόσο περήφανη για σένα!». Καρδούλες, emoji, ένας πολύχρωμος χαμός το direct μας. Είπες τη λέξη περήφανη, λοιπόν. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Και το είπες, όταν δεν είχα κάνει και κάτι. Δεν είχα φέρει τους τέλειους βαθμούς στο σπίτι, δεν είχα διαβάσει Αγγλικά με το ζόρι για να πάρω τα «απαιτούμενα» διπλώματα και δε διακρίθηκα για τίποτα απολύτως, όταν μου το είχες στείλει. Επομένως, συμπεραίνω πως με είχες σε εκτίμηση. Τελικά, αυτή η λέξη είναι βαθύτερη απ’ όσο νόμιζα. «Εκτιμάω, -ω», Ας το σημειώσουμε! Έχω φτάσει 22 και δεν τα πάω καθόλου καλά με αυτά Νονά. Δε μ αρέσουν αυτές οι σκέψεις. Με στεναχωρούν. Δεν ξέρω τι γίνεται μετά, πολύ με προβληματίζει. Δε θα ‘θελα όμως. Θα ήθελα να ζήσω πιο ελεύθερα χωρίς το άγχος του τέλους. Αλλά μάλλον τον τέλος δεν υπάρχει. Και μάλλον δεν υπάρχει, γιατί το περασμένο καλοκαίρι μου ζήτησες να έρθω να σε βρω στην Κακιά Θάλασσα. Δεν μπόρεσα. Αλλά ξέρω πως θα είσαι εκεί τώρα. Κάθε φορά.

Α! Νομίζω ο όρος που ψάχνω είναι η αγάπη. Και είναι τόσο διαφορετική αυτή η λεξούλα από δεσμό σε δεσμό. Χαίρομαι που οι εικόνες σου αποτελούν κομμάτι μου. Και ένα κομμάτι μου ως παιδί. Που ελπίζω να μην πάψω ποτέ να είμαι. Ναι, είμαι σίγουρη. Η αγάπη είναι. Άρα,

Με αγάπη, Γιωργίτσα.

Ας αγαπάμε δίχως αύριο, όσο και κλισέ να ακούγεται. Δεν είναι δύσκολη αυτή η λέξη. Μην τη φοβάσαι. Γιατί τον διώχνει τον φόβο, τον πηγαίνει μακριά. Αντιθέτως, σου δίνει πολλά. Φέρνει κοντά σου φως, σεβασμό, ηρεμία. Ανθρώπους, στιγμές, σχέσεις. Ένα τόσο απλό όσο και δυνατό ανθρώπινο άγγιγμα. Όπου και να βρίσκεσαι, ξεκίνα να αγαπάς. Και φυσικά θα αγαπιέσαι. Για σκέψου πόσο αγάπη κρύβει όλο αυτό.

Love

Liebe

liefde

Amore

Amor

Aimer

Ást

Aşk

kärlek

milovat

meilė

rakkaus

(Ai)

kocham

Kærlighed

Ljubav

სიყვარულ

pag-ibig

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 3

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Φοιτήτρια ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και δυνάμει καθηγήτρια ευχόμενη να μη διδάσκω απλώς, αλλά κυρίως να εμπνέω. Γεννήθηκα το 2000 στην Αθήνα και κατάγομαι από τη Μεσσηνία. Αγαπώ τη λογοτεχνία και το απέραντο γαλάζιο. Μεγαλύτερός μου στόχος: να καταφέρω να αποδώσω τον ορισμό της ευτυχίας.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This