Ο αποδιοπομπαίος Σου τράγος

Έχεις γνωρίσει ποτέ κάποιον άνθρωπο, τον οποίο εσύ ταλαιπωρείς, τον οποίο εσύ στενοχωρείς, τον οποίο συνέχεια αμελείς και αγνοείς αλλά εκείνος συνεχίζει να σε φροντίζει και να σε αγαπάει ανιδιοτελώς; Εσύ είσαι οριακά τοξικός μαζί του και ποτέ δεν τον συγκαταλέγεις στις προτεραιότητές σου. Όμως αυτός συνεχίζει κατά έναν περίεργο τρόπο να σε στηρίζει και να σε προστατεύει.

Καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας θέλοντας και μη βιώνεις καταστάσεις έντονου στρες και νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο (το οποίο πηγαίνει κόντρα στην θεμελιώδη ανάγκη σου να ασκείς τον έλεγχο). Τότε ψάχνεις για το εξιλαστήριό σου θύμα. Βρίσκεις λοιπόν έναν κοντινό σου άνθρωπο, τον πιο ανεκτικό, τον πιο σιωπηλό και εσωστρεφή, αυτόν τον οποίο θεωρείς περισσότερο δεδομένο. Του φωνάζεις, τον κατηγορείς πως για όλα φταίει εκείνος, πως στέκεται ανεπαρκής απέναντί σου, πως είναι άχρηστος και ασήμαντος. Του κουνάς το δάχτυλο και του ρίχνεις την ευθύνη για τα πάντα, αυτός στέκεται εκεί, στο ύψος του, δεν μιλάει, δεν σχολιάζει, παρά μόνο ακούει. Και τότε τον αναγκάζεις να πάει κόντρα στις δυνατότητές του, κόντρα στα θέλω του και να γίνει κάποιος άλλος. Όλοι μας έχουμε μία παρόμοια εμπειρία. Για να το αντιληφθούμε αυτό, αρκεί να αντικαταστήσουμε την αντωνυμία «του» των παραπάνω περιόδων με την αντωνυμία «μου». Ναι, ναι. Τόση ώρα μιλάω για τον ίδιο μας τον εαυτό. Σε αυτόν τείνουμε διαρκώς να κουνάμε το δάχτυλο, σε αυτόν ξεσπάμε τις περισσότερες φορές. Είναι αυτός που θα έπρεπε να αγαπάμε περισσότερο, αλλά τείνουμε τελικά, να αγαπάμε και να εκτιμάμε λιγότερο. 

Σε αυτό το σημείο χωράει ένα μεγάλο «γιατί». Γιατί κάποιοι από εμάς επιλέγουμε συνειδητά και ασυνείδητα το λεγόμενο «αυτό-μαστίγωμα»; Πολλές φορές για να ανακαλύψουμε την απάντηση σε ένα ερώτημα, θα πρέπει να το εξετάσουμε από μία εντελώς διαφορετική σκοπιά. Φανταστείτε λοιπόν ο εαυτός σας να ήταν όντως ένας άλλος άνθρωπος, πέρα από εσάς. Θα του συμπεριφερόσασταν το ίδιο; Μήπως θα δρούσατε με περισσότερη ενσυναίσθηση; Μήπως θα τον καταλαβαίνατε κάποια στιγμή αν σας εγκατέλειπε; Μάλλον η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι καταφατική. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να παρατηρήσουμε πως πολλές φορές διατηρούμε κάποια φαινόμενα και γεγονότα στο μυαλό μας ως αφηρημένες έννοιες. Η έννοια του εαυτού δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, κάτι χειροπιαστό, με αποτέλεσμα να μην συγκεκριμενοποιείται. Ό,τι δεν συγκεκριμενοποιείται ούτως η άλλως θεωρείται επουσιώδες και αυτό δεν ισχύει μόνο για την έννοια του εαυτού. Σκεφτείτε την αφηρημένη αντίληψη την οποία διαμορφώνουμε για φαινόμενα όπως «ο υποσιτισμός στις αναπτυσσόμενες χώρες», «οι άστεγοι της Αθήνας», «οι άνθρωποι στα νοσοκομεία». Μέχρι κάτι να το ζήσουμε, στην πραγματικότητα δεν το καταλαβαίνουμε πλήρως. Ίσως όμως, κοιτάζοντας το 6 ως 9, φανταζόμενοι τον εαυτό μας ως ξεχωριστή οντότητα, να έχουμε τελικά το αποτέλεσμα που προσδοκούμε. 

Η ζωή είναι ωραία μας τόνισε ο Μπενίνι και έχει απόλυτο δίκιο. Ο εαυτός μας είναι ο μόνος συνοδός μας σε αυτήν την πορεία, ο οποίος ό,τι και να του κάνουμε, ό,τι και να του πούμε, δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Αλλά αυτά τα ξέρετε ήδη, έχουν γραφτεί σε χιλιάδες βιβλία αυτοβελτίωσης, των οποίων οι συγγραφείς προσπαθούν να βοηθήσουν τον αναγνώστη να συνειδητοποιήσει το αυτονόητο, να αγαπήσει και να φροντίσει τον εαυτό του. Για εμένα τα πράγματα είναι πιο απλά. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, πέρα από τον εαυτό μας, από αυτόν ξεκινάμε και με αυτόν τελειώνουμε. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται για επιλογή, αλλά για ευθύνη. Ευθύνη απέναντι στους άλλους, απέναντι στην κοινωνία. Μέσα σε έναν κόσμο τον οποίο όλοι θέλουν να  αλλάξουν, αλλά κανείς δεν αλλάζει τον εαυτό του, ας κάνουμε την διαφορά.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 4

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Έχω συμπληρώσει 21 έτη σε αυτόν τον κόσμο και ακόμη προσπαθώ να τον καταλάβω και γιατί όχι να τον αλλάξω. Φοιτήτρια στο τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ και -λιγάκι- ρομαντική, ανακαλύπτω καινούργιες πτυχές του εαυτού μου και του κόσμου μέσω της γραφής. Εθισμένη στο μπαλέτο, τα βιβλία, τις Κυκλάδες και τον καφέ, πιστεύω ότι με το μολύβι (ή το πληκτρολόγιο) αποτυπώνω τα όνειρα και τις προσδοκίες μου, ολίγον ουτοπικά κάποιες φορές, στο χαρτί. Βασικότερος σκοπός μου, να γίνει αυτή η "ουτοπία" που ονειρευόμαστε, η καλύτερη δυνατή λύση, με όπλο την γνώση και την αλήθεια.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα
Καλημέρα Θλίψη!

Καλημέρα Θλίψη!

(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε.   Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...

Διαβάστε Περισσότερα
Σε εκείνους…

Σε εκείνους…

Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This