Τα μάτια της επαρχίας!

Πριν καλά-καλά προλάβεις να αποχαιρετήσεις το λύκειο, τους φίλους και τους συμμαθητές, που με άλλους μοιράστηκες τρία, με άλλους έξι και με άλλους πολύ περισσότερα χρόνια από την παιδική και εφηβική σου ηλικία, υποχρεώνεσαι (για χάρη του εαυτού σου, των γονιών και των καθηγητών σου) να αποχαιρετήσεις και την πόλη στην οποία μεγάλωσες και σε ανέθρεψε. Και αυτό για να μεταβείς στο επόμενο βήμα του ονείρου σου, να ανέβεις ένα ακόμα από τα πολλά σκαλιά που σε περιμένουν. Αυτή η πόλη, πλέον, γίνεται η πόλη των διακοπών σου, το σημείο της επανένωσης με τους παλιούς σου φίλους και το μέρος όπου επιστρέφεις κάθε φορά που σε πιάνει η νοσταλγία για τα παλιά λημέρια.

Επέτυχες στις πανελλήνιες εξετάσεις, έκανες υπερήφανο τον εαυτό και τους δικούς σου ανθρώπους που σε στήριξαν, πέρασες στην πόλη και τη σχολή που επιθυμούσες και ξεκινάς την αναζήτηση του νέου, φοιτητικού σου σπιτιού, γιατί είσαι πια φοιτητής, η ζωή σου πλέον σου ανήκει. Ψάχνεις για ένα μικρό και ζεστό σπίτι (γκαρσονιέρα ή δυάρι) γιατί δε θέλεις να επιβαρύνεις περισσότερο τους γονείς σου, το επιπλώνεις (ή έστω βάζεις τη δική σου πινελιά αν είναι ήδη επιπλωμένο) και περιμένεις ανυπόμονα να αρχίσει η νέα σου ζωή και να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους ενώ είσαι ακόμα μεταξύ αγνώστων.

Κάθε πρωτοετής φοιτητής/-τρια χρειάζεται κάποιο διάστημα (άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο) ώστε να ενσωματωθεί στις νέες συνθήκες και στη νέα αυτή ζωή. Το πρώτο βήμα είναι η εύρεση σπιτιού. Μετά ακολουθεί η εγγραφή στο τμήμα και αυτή είναι η δεύτερη φορά που έρχεσαι σε επαφή με την καινούργια πραγματικότητα. Τέλος, είναι η εκκίνηση των μαθημάτων. Μεταξύ των σταδίων αυτών προσπαθείς να μάθεις όσα περισσότερα προλαβαίνεις για την πρωτεύουσα (λεωφορεία που σε εξυπηρετούν, το Κέντρο της πόλης, την περιοχή που διαμένεις και τους χώρους του Πανεπιστημίου) και κατεβάζεις διάφορες εφαρμογές που σε διευκολύνουν στη μετακίνησή σου.

Πολλοί βέβαια έχουν ξαναβρεθεί στην πρωτεύουσα, αλλά ελάχιστοι έχουν διαμείνει σε αυτήν. Έτσι κι εγώ, έχοντας πραγματοποιήσει μερικές εξορμήσεις και τίποτα παραπάνω, άρχισα από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκα να προσπαθώ να προσαρμοστώ στη μεγαλούπολη και (κυρίως) στις συγκοινωνίες της. Μέσα από εφαρμογές (ΟΑΣΑ, Moovit κλπ) και τον χάρτη του Μετρό έμαθα τις γραμμές των ΜΜΜ που με εξυπηρετούν και κάθε φορά που χρησιμοποιούσα τα Μέσα μου φαινόταν ολοένα και απλούστερο μέχρι να εξοικειωθώ πλήρως.

Πέρα από θέματα τέτοιου είδους, όπως η μετακίνηση, αναγκάζεσαι να αναλάβεις μόνος/-η σου τις ευθύνες σου και να πάρεις πρωτοβουλίες. Δεν έχεις πλέον τη μητέρα σου να σου μαγειρεύει και να πλένει τα πιάτα, δεν πληρώνει πια ο πατέρας σου τους λογαριασμούς (ελπίζω να μη θεωρηθούν σεξιστικά τα παραδείγματά μου). Έτσι, καταπιάνεσαι με το νοικοκυριό και δουλείες που ίσως να μην είχες ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν και ανακαλύπτεις παράλληλα με τις καφετέριες και τα κλαμπ και τις Δημόσιες Υπηρεσίες. Το πλεονέκτημα της απόστασης που έχεις από τη σχολή σου ισοσταθμίζεται από το πρόβλημα του φαγητού, για το οποίο η πλέον συμφέρουσα λύση (πόσο μάλλον αν δεν το έχεις με την τέχνη της μαγειρικής) είναι το εστιατόριο του Πανεπιστημίου.

Το να εγκαθίστασαι μόνος (ή έστω με αδέρφια που σπουδάζουν στην ίδια πόλη με εσένα) σε ένα σπίτι μακριά από εκείνο στο οποίο μεγάλωσες θα είχε, βεβαίως, και τα θετικά και τα αρνητικά του. Σαν φοιτητής, ωστόσο, εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο κάθε πλεονέκτημα, και μαζί με όλα όσο προαναφέρθηκαν συνειδητοποιείς πως ζεις σε μια πόλη με ποικίλες ευκαιρίες, δραστηριότητες και μέρη που μπορείς να επισκεφτείς. Είσαι, άλλως τε, στην ηλικία που θες και μπορείς να δοκιμάσεις πολλά πράγματα!

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 7

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα
Καλημέρα Θλίψη!

Καλημέρα Θλίψη!

(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε.   Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...

Διαβάστε Περισσότερα
Σε εκείνους…

Σε εκείνους…

Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This