Τα πάντα είναι νούμερα ή μήπως κι εμείς οι ίδιοι;

Ζώντας σε ένα αχαρτογράφητο αύριο που δεν γνωρίζουμε πόσα νέα και έκτακτα μέτρα θα σημειωθούν στις σελίδες μιας πλειάδας δημοσιογράφων (αλλά ποιος ξέρει, ενδέχεται και σε αυτές των βιβλίων που θα μελετάμε κάποτε με τα εγγόνια μας) κάθισα και αναλογίστηκα τη σχέση που έχουμε ως άνθρωποι με τους αριθμούς.

Δεδομένης της παρούσης κατάστασης, εν έτει 2020, εν εποχή πανδημίας, καθημερινά ηχούν στα αφτιά μας αριθμοί. Από την γέννηση μας στο μαιευτήριο,στο σχολείο, στην αγορά, στους δρόμους, κι αυτό το ασύνδετο σχήμα μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον. Μισό λεπτό. Πάλι αριθμό χρησιμοποίησα για να εκφραστώ, μήπως εν τέλει και ο διπλανός μου είναι ένα σύνολο από τέτοιους;

Ας σκεφτούμε για λίγο τον άνθρωπο ως οντότητα μέσα σε ένα κλάσμα. Όλοι γύρω σου έχουν ως ονομαστή τον πραγματικό τους εαυτό κι ως παρονομαστή την ιδέα που έχουν σχηματίσει για το «εγώ» τους. Όμως, αυτό που αλλάζει είναι η κλίμακα αριθμών στην οποία κινείται ο παρονομαστής. Όσο, ήτοι, θα μεγαλώνει ο τελευταίος τόσο και θα μικραίνει η αξία του κλάσματος.

Αμέσως διαπιστώνουμε πως με αυτόν τον τρόπο μετράμε τους ανθρώπους σχετικά με το πόσο αληθινοί είναι, αρκεί να σκεφτούμε ένα παράδειγμα. Ένας υψηλά ιστάμενος επιχειρηματίας επιδιώκοντας να τονίσει το σημαίνον της θέσης του γίνεται επιβλητικός και αυταρχικός στους συναδέλφους του θέλοντας να δημιουργήσει αισθήματα κατωτερότητας σε αυτούς. Συνεπώς, αντί να ασχοληθεί με το αντικείμενό του, τυρβάζει, κι έτσι υποβιβάζει τον εαυτό του χωρίς να το διαπιστώνει.

Ακόμα, ας συλλογιστούμε πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς ρολόγια, ώρα και την έννοια του χρόνου γενικότερα. Δεν θα ήμασταν ποτέ την προγραμματισμένη στιγμή στο ραντεβού μας κι όλο αυτό θα γένναγε ένα «ντόμινο» προβλημάτων. Το εσωτερικό μας ρολόι θα ήταν μονίμως χωρίς μπαταρίες, ενδεχομένως τότε να ζούσαμε πραγματικά, σε ανθρώπινους ρυθμούς αλλά ίσως να μην υπήρχε η κοινωνία.

 

Για να μην χρονοτριβούμε γιατί σε λίγο θα ξεκινήσει και το δελτίο ειδήσεων των 8 μ.μ., προσπαθήστε όσο περισσότερο γίνεται να μην τείνει προς το άπειρο ο παρονομαστής σας, διότι και το κλάσμα θα τείνει προς το μηδέν κι αυτό διαπιστώνεται εύλογα με ό,τι συνεπάγεται…

 

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 4.7 / 5. Ψήφοι: 3

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Ως φοιτήτρια Φιλολογίας και φυσικά ως ενεργός πολίτης του κοινωνικού γίγνεσθαι, μου αρέσει να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου - από τα δρώμενα κι όχι μόνο - με την δική μου πένα. Δηλωθείσα ως λάτρης των ταξιδιών,του αθλητισμού και του θεάτρου, αναζητώ νέες, υφάνταστες δραστηριότητες. Αγαπώ την καλή παρέα και πιστεύω πως πράγματι «ο χρόνος είναι χρήμα».

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This