Τη σταθερά σου και τα μάτια σου

Δεν συνηθίζω να γράφω τέτοιου είδους κείμενα. Ίσως και να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που διαβάζετε από εμένα τέτοιες λέξεις. Διότι δεν είμαστε δα και τίποτα καταξιωμένοι life coaches ή τίποτα masters στην ψυχολογία και τις ανθρώπινες σχέσεις – έχουμε άλλα άτομα στην ιστοσελίδα που ειδικεύονται πολύ περισσότερο από εμένα σε αυτούς τους τομείς – αλλά, άνθρωποι είμαστε κι εμείς, μας πιάνει πού και πού μέσα στο κατακαλόκαιρο και τις ζέστες του 15αύγουστου να φιλοσοφούμε. Μια ωραία καλοκαιρινή βραδιά; Μια θέα στη θάλασσα; Μια καλή παρέα; Μια κρύα μπιρίτσα στο χέρι; Ίσως και όλα μαζί. Όλα αυτά μάς οδηγούν αναπόδραστα σε σκέψεις πιο μακρινές, πιο φιλοσοφικές. Άνθρωποι είμαστε κι εμείς.

Σού ‘ρχεται μια από τις στιγμές που κλείνεις τα μάτια σου και μέσα σε αυτήν τη σκοτεινιά εμφανίζεται ο άνθρωπος που επιθυμείς περισσότερο να έχεις κοντά σου. Είναι ο ίδιος άνθρωπος με τον οποίον ξυπνάς και με τον οποίον κοιμάσαι ως πρώτη και τελευταία σκέψη αντίστοιχα. Ο άνθρωπος που, ακόμη και όταν δεν είστε μαζί, η σκέψη του και μόνο σε αναζωογονεί και σε κάνει να σκάσεις ένα μικρό, μειλίχιο χαμόγελο. Σου κρατάει την καλύτερη συντροφιά. Κι εκείνη τη στιγμή συμπεραίνεις πως είσαι με βεβαιότητα ένας από τους πιο τυχερούς ανθρώπους που περπατούν σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Είσαι από αυτούς που έχουν καταφέρει να γνωρίσουν σε κάποιο στάδιο της ζωής τους τον φάρο τους, τον λόγο για τον οποίον η ζωή τούς φαίνεται ακόμα ομορφότερη, την Πηνελόπη τους, τη σταθερά τους, όπως λέω εγώ, όπως έλεγε και ο Desmond του Lost παίρνοντας τηλέφωνο την Penny, τη δική του σταθερά. Αυτή, λοιπόν, η σταθερά, είναι η πρώτη που έρχεται στον νου σου σε κάθε χαρά, σε κάθε δυσκολία, σε κάθε σημαντική μα και ανύποπτη στιγμή της ζωής σου. Το πρόσωπο με το οποίο μοιράζεσαι τα πάντα.

Δεν ξέρω αν τη γνωρίσεις στα 20 σου, στα 30 ή στα 40 σου, δεν ξέρω αν την ακούσεις να ρωτά τη νοσοκόμα για τα χάπια της στο διπλανό δωμάτιο του γηροκομείου που θα καταλήξεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή θα εμφανιστεί έτσι απροσδόκητα για να σου αλλάξει τη ζωή. Γιατί, μάλλον, σε κάθε άνθρωπο ταιριάζει μια σταθερά. Αυτή πρέπει να είναι λογικά και η φυσική τάξη των πραγμάτων. Η σταθερά που θα σε κάνει χαρούμενο με κάθε σκέψη, που θα εξαλείφει τόσο απλά τις ανησυχίες που γυροφέρνεις στο κεφάλι σου, που θα σε κάνει να νιώθεις γεμάτος, ολοκληρωμένος. Η σταθερά που θα σε συμπληρώνει, που χωρίς αυτή τη ζωή δεν θα τη νιώθεις ίδια. Μαζί της, όμως, θα εκτιμήσεις τη ζωή με τρόπο ανεπανάληπτο.

Θα τη γνωρίσεις, λοιπόν, πού θα πάει; Και σαν τη γνωρίσεις, χωρίς να το περιμένεις, και σαν νιώσεις όλα όσα διάβασες παραπάνω, κάνε στον εαυτό σου μια χάρη: Κράτα τη σφιχτά, για όσο περισσότερο μπορείς. Γιατί χαρούμενο τέλος δεν μπορώ να εγγυηθώ, γι’ αυτό κοίτα να ευχαριστηθείς κάθε στιγμή παρέα με αυτό το δώρο που σου έκανε η ζωή. Παρέα με τη σταθερά σου.

 

Αφιερωμένο στη δική μου σταθερά, η οποία κλείνει σήμερα τα 22 της χρόνια. Την ευχαριστώ για όλα, να έχει μια όμορφη ζωή.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 8

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Γεννημένος την εικοστή δεύτερη ημέρα του πρώτου Αυγούστου της χιλιετίας μας και μεγαλωμένος στο Γαλάτσι Αττικής, φοιτώ στο τμήμα της Φιλολογίας στην Αθήνα. Λάτρης της λογοτεχνίας, δεινός (;) ταβλαδόρος, φίλος των ταξιδιών και του αθλητισμού, Νταλαρικός και Μαλαμικός και πεπεισμένος ότι δεν γνωρίζω τίποτα γράφω στο t.a.m.book άρθρα γενικής θεματολογίας. Ή αλλιώς, ό,τι μου πει ο Μαντζεβελάκης!

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα
Καλημέρα Θλίψη!

Καλημέρα Θλίψη!

(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε.   Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...

Διαβάστε Περισσότερα
Σε εκείνους…

Σε εκείνους…

Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Παγκόσμια μέρα αγάπης

Παγκόσμια μέρα αγάπης

Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This