Δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος. Ούτε καν είναι δόκιμη λέξη. Αν ήταν, θα χαρακτηριζόταν και με τη βούλα ομόηχη με το επίθετο “τυχερός”. Σε αντίθεση με το επίθετο, που όσον αφορά τη μορφολογία του, αποτελείται από το θεματικό μόρφημα [τυχ-] , το παραγωγικό επίθημα [-ερ-] και το κλιτικό επίθημα [-ος], η λέξη τυχερώς θα αποτελόυταν απλώς από δύο συνθετικά· α’ τη λέξη τύχη και β’ τη λέξη έρως, έρωτας. Στην εποχή μας, είναι τυχερός αυτός που νιώθει ακόμα κάποιο συναίσθημα έρωτα. Αυτό λοιπόν θα σήμαινε μπακαλίστικα η λέξη “τυχερώς” (με την προϋπόθεση πάντα ότι η λέξη αυτή θα ήταν δόκιμη), αυτός που έχει την τύχη να είναι ερωτευμένος.
Είναι αλήθεια πως άτυπα έχουμε κατηγοριοποιήσει τα συναισθήματά μας σε απαραίτητα και μη απαραίτητα. Σε αυτήν την διάκριση οδηγηθήκαμε από το κομφούζιο που ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι, γεγονός που μας ανάγκασε να κουβαλάμε ως συμμάχους μόνο τα συναισθήματα που κρίνουμε ότι είναι τα πιο απαραίτητα. Και τις περισσότερες φορές, το συναίσθημα του έρωτα δεν είναι ανάμεσα σε αυτά, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε μισοί.
Το να προσπαθήσει κανείς να ορίσει αυτήν τη λέξη, αυτή το συναίσθημα, θα είναι απλά τσάμπα χρόνος. Θα χαθεί και η μαγεία (αν δεν έχει ήδη χαθεί). Το σίγουρο είναι πως σπάνια ο έρωτας είναι μια από τις προτεραιότητές μας, αυτό όμως είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη.
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί, πως έρωτας δεν είναι μόνο ο σαρκικός. Ούτε συναντάται μόνο ανάμεσα σε άνθρωπο και άνθρωπο. Η πιο σημαντική μορφή έρωτα είναι αυτή με την ζωή, και δυστυχώς έχουμε ξεχάσει πρώτα από όλα να είμαστε ερωτευμένοι με αυτήν. Να είσαι ερωτευμένος με τον ήλιο, τον ουρανό, τα σύννεφα, τη φύση, με το σπίτι που έχεις, με ένα βιβλίο, με ‘σένα. Αν δεν είσαι πρώτα από όλα ερωτευμένος με κάτι από αυτά, πώς θα μπορέσεις να ερωτευτείς τον συνάνθρωπό σου; Σαν να μας έκανε κάποιος στον ύπνο μας πλύση εγκεφάλου, και να ξυπνήσαμε το επόμενο πρωί νομίζοντας ότι έρωτας είναι μόνο μεταξύ δύο προσώπων και αποσκοπεί στη συνουσία, ότι τα προαναφερθέντα είναι δεδομένα και ότι δεν κρύβεται κάπου εκεί το νόημα. Μα έλα όμως που ακριβώς εκεί κρύβεται το νόημα!
Και αυτά τα γαλανά ματιά είναι έρωτας, και αυτό το ανέμελο χαμόγελο που φωτίζει ο ήλιος είναι, ακόμα και με τη βλαμμένη της γκρίνια μπορείς να είσαι ερωτευμένος. Όμως, τίποτα από αυτά δε θα μετράει το ίδιο αν δεν έχεις ερωτευτεί πρώτα το ηλιοβασίλεμα μετά από μια κουραστική μέρα, ένα ουράνιο τόξο μετά από ένα βροχερό μεσημέρι ή έναν απολαυστικό καφέ προτού πας στη δουλειά σου.
Αν δεν κατανοήσουμε, αν δεν ερωτευτούμε τα απλά, τα καθημερινά πράγματα στην ζωή μας, που συνήθως έχεις και έχω την τάση να προσπερνάμε, τότε δε θα καταφέρουμε ποτέ να είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε και να αντιμετωπίζουμε τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα γεγονότα που θα εμφανίζονται στην ζωή μας. Μόλις το καταφέρεις, δε θα είσαι απλώς τυχερός, αλλά τυχερώς.
Ερωτεύσου την ζωή και αυτή δε θα σε ερωτευτεί απλώς, θα σε αγαπήσει. Μόνο έτσι μπορείς να νικήσεις τη ρουτίνα! 🙂
Γεννημένος τη δεύτερη μέρα του δεύτερου μήνα της δεύτερης χιλιετίας, δρω περιέργως χωρίς δεύτερες σκέψεις. Προσπαθώ να δίνω σάρκα και οστά σε όσα ονειρεύομαι, σε όσα γράφω και σε όσα φωτογραφίζω.Εν δυνάμει φιλόλογος, εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και σερβιτόρος. Αριστοτελικός, λάτρης των γατών και θαυμαστής της μικρής μου αδελφής.
0 Σχόλια