Τοις πάσι γνωστόν, καλώς ή κακώς, το Black Friday φέτος θύμιζε μία διαδικτυακή περιήγηση στις ηλεκτρονικές ιστοσελίδες των περιβόητων αλυσίδων μαγαζιών επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά το ότι το διαδίκτυο είναι και θα είναι η «κεντρική πλατεία» για τις νυν και τις επόμενες γενιές. Λαμβάνοντας υπόψιν μας την αύξηση της ανεργίας λόγω της πανδημίας, η οικονομία κι η αγορά από το ζενίθ των προηγούμενων ετών έκανε στροφή 180° προς να το ναδίρ. Πώς επηρέασε όλους τους πολίτες της χώρας η στέρηση αγορών και κατανάλωσης και σε τι προκλήθηκε να ανταποκριθεί το λιανεμπόριο;
Ανέκαθεν το Black Friday ήταν μία αναθέρμανση της αγοράς για τις χριστουγεννιάτικες εορτές αλλά και για την ψυχολογία των καταναλωτών. Στατιστικών αποδεδειγμένων το εισόδημα των πολιτών σημείωσε πτωτική πορεία και ως εκ τούτου δεν είχε την ευκαιρία να επιδοθεί στο περιβόητο και μη εξαιρετέο shopping therapy. Ίσως κάτι τέτοιο να δημιούργησε μία μικρή πίκρα και παράπονα αποδεικνύοντας την εξάρτηση των ανθρώπων από τα υλικά αγαθά. Εύλογα διαπιστώνουμε πως τα τελευταία δεν φέρνουν απαραιτήτως μόνο χαρά αλλά και αρνητικά συναισθήματα. Γι’ αυτό ίσως χρειάζεται να μην εργαζόμαστε μέρα-νύχτα στοχεύοντας μονάχα στο να αυγατίσουμε την περιουσία μας. Η ουσία είναι στο μέτρο κι όχι στον καταναγκασμό είτε αυτό ονομάζεται εργασία, είτε δραστηριότητα, είτε ανθρώπινη σχέση.
Από όσο μπορεί να εικάσει κανείς, η κίνηση στους λογαριασμούς της αγοράς θα ήταν μειωμένη αρκεί μόνο να σκεφτεί κάτι απλούστατο. Είναι γεγονός, πως η μουσική, η διακόσμηση και το εύχαρο κλίμα του μαγαζιού σε δελεάζουν να αγοράζεις όλο και περισσότερα, δρώντας αυθόρμητα και βλέποντας τα μεγάλα νούμερα εκπτώσεων, που ενδεχομένως να είναι και πλασματικά. Εν απουσία αυθορμητισμού στις διαδικτυακές αγορές το λιανεμπόριο θα βγήκε ηττημένο συγκρινόμενο με τα προηγούμενα έτη. Στα νέα δεδομένα, το προσωπικό των μαγαζιών δεν θα χρειάστηκε να προβάλει την υπομονή και την αντοχή του στους απαιτητικούς κι αμέτρητους καταναλωτές, αλλά θα έπρεπε να ανταποκριθεί σε μία νέα πρόκληση. Μα φυσικά αυτή της κατ’ οίκον παράδοσης των αγορών στο χρονικό πλαίσιο που έχουν ορίσει. Εκ πρώτης όψεως ακούγεται απλό, αλλά εάν συλλογιστούμε το πλήθος εκατομμυρίων παραγγελιών, ιδίως στις πιο γνωστές πανελλήνιες αλυσίδες, θα μας προκαλέσει πονοκέφαλο.
Συλλήβδην, για να αποφύγουμε τους πονοκεφάλους και τις περαιτέρω ανησυχίες για την υγεία μας εν καιρώ πανδημίας, ας καταλήξουμε αναφέροντας τον κόσμο των Ιδεών του Πλάτωνα. Η Ύλη χάνεται, αυτό που μένει είναι οι Ιδέες. Ας σημειωθεί πως βασισμένος σε αυτή την άποψη, ο Πλάτων είχε κατά νου να δημιουργήσει την ιδανική πολιτεία στην οποία όλοι οι πολίτες θα ευδαιμονούν κι όχι μία μονάχα τάξη. Πόσο επίκαιρος φάνηκε ο Πλάτων, πόσες ακόμα φορές θα δείξουν οι αρχαίοι Έλληνες πως είναι οι ιθύνοντες νόες; Κάτι παρηγορητικό για το τέλος είναι το ότι ο μέγας Θουκυδίδης έζησε κυριολεκτικά την πανδημία του «λοιμού της Αθήνας ή σύνδρομο του Θουκυδίδη» τον 5ο αιώνα π.Χ., καθώς μολύνθηκε και κατάφερε να επιζήσει και να μας συντροφεύει μέχρι την αιωνιότητα με τα κείμενα του…
Ως φοιτήτρια Φιλολογίας και φυσικά ως ενεργός πολίτης του κοινωνικού γίγνεσθαι, μου αρέσει να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου - από τα δρώμενα κι όχι μόνο - με την δική μου πένα. Δηλωθείσα ως λάτρης των ταξιδιών,του αθλητισμού και του θεάτρου, αναζητώ νέες, υφάνταστες δραστηριότητες. Αγαπώ την καλή παρέα και πιστεύω πως πράγματι «ο χρόνος είναι χρήμα».
0 Σχόλια