Όχι αυτό δεν θα είναι ένα ακόμα άρθρο που θα σου προσφέρει τoν μαγικό δεκάλογο συμβουλών ώστε να ανακαλύψεις επιτέλους γιατί δεν έχεις χτίσει μια υγιή, σταθερή σχέση ακόμη. Αντιθέτως, αυτό το άρθρο θα σου επιβεβαιώσει ότι δεν είσαι ο/η μόνος/η που έχει αυτή την απορία.
Εχθές, λοιπόν, σε μια απλή βόλτα στην γειτονιά μου, το μάτι μου έπεσε ασυναίσθητα σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που περπατούσε χέρι – χέρι. Η γυναίκα φανερά πιο αδύναμη κρατούσε σφιχτά το μπράτσο του άνδρα της, ο οποίος υπομονετικά επιβράδυνε ώστε να δύναται εκείνη να τον ακολουθεί. Δεν υπάρχουν τέτοιες σχέσεις ζωής πια, σκέφτηκα και το απογοητευμένο βλέμμα μου ξαναγύρισε στο κινητό. Γιατί όμως; Μήπως έχουμε γίνει πιο περίεργοι, πιο εύθικτοι; Μήπως τα παρατάμε πιο εύκολα; Ή μήπως έχουμε συνηθίσει να συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο από μια σχέση ζωής; Πράγματι, ακούω συνεχώς φίλους και γνωστούς να παραπονιούνται γιατί ακόμη αδυνατούν να βρουν τον κατάλληλο. Μήπως απλώς δεν υπάρχει αυτός ο κατάλληλος άνθρωπος για εμάς;
Όλοι μας έχουμε στενοχωρηθεί και απογοητευτεί από σχέσεις και μας δώσαμε χρόνο να μείνουμε με τον εαυτό μας να σκεπτούμε … ή απλώς αυτό ήταν μια δικαιολογία. Ισως, απλώς πλέον κανείς δεν κοπιάζει για μια σχέση ή άμα κοπιάσει κάποιος θα είναι μόνο ο ένας και μονόπλευρα θα συνεχίσει να προσπαθεί για μια αδιέξοδη σχέση. Και κάπου εδώ έρχεται και η τεχνολογία. Είμαστε τόσο απορροφημένοι στο αν κάποιος μας άφησε στο διαβάστηκε, άμα ξύπνησε και δε μας έστειλε καλημέρα ή παρέμεινε λίγο ακόμα ενεργός αφού μας καληνύχτισε, που χάνουμε την ουσία. Δεν ενδιαφερόμαστε να μάθουμε πραγματικά τον άλλον, τις παραξενιές του παρά ζούμε πίσω από την ασφάλεια της οθόνης, όπου μπλοκάρω ανά πάσα στιγμή κάποιον και του απαγορεύω να εισέλθει στην εικονική ζωή μου. Σε πόσα μας ξεσπάσματα ήταν άραγε μάρτυρας μόνο το κινητό μας;
Κάποιος θα πει πλέον οι νέοι δουλεύουν, σπουδάζουν, έχουν άλλες πιο σημαντικές ασχολίες από τον έρωτα. Αν όμως ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη για να τα πετύχουμε όλα αυτά; Και στο τέλος της ημέρας με ποιον θέλουμε να μοιραστούμε τον ενθουσιασμό για τα επιτεύγματα μας; Ποιον θα πάρουμε πρώτα τηλέφωνο για να μοιραστούμε μια επιτυχία μας; Αυτόν που θα χαρεί με τη χαρά μας και πρέπει να αγαπάς πολύ κάποιον για να χαρείς με την χαρά του. Αναλωνόμαστε σε εφήμερες σχέσεις υπό το πρίσμα του φόβου μήπως πληγωθούμε… Και δεν έχουμε και άδικο δεν έχουν δει λίγα τα μάτια μας, αλλά τα μάτια είναι εκεί για να βλέπουν, τα αφτιά για να ακούνε, τα χείλη για να φιλάνε και οι αγκαλιές για ν γεμίζουν. Μπορεί αυτά όλα να φαίνονται κάπως υπερβολικά αλλά ο έρωτας είναι για θαρραλέους και θέλει κόπο και καθημερινή προσπάθεια. Μαντεύω πως χωρίς αυτόν, όλες οι μέρες θα ήταν άχρωμες και γκρίζες, σαν να μην είχαν ξημερώσει ποτέ….
(Άκουσε το podcast επεισόδιο του Ανδρέα Μαντζεβελάκη και της Ιλιάνας Βαρκούτα για το σχετικό θέμα εδώ : https://open.spotify.com/episode/4YQFMKOpkXwWeJEjIHfOIg?si=V5W-yWRgTh-yb7QyJg_uvw&utm_source=copy-link)
Μια εικοσάχρονη φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας που ήρθε από την επαρχία στην πρωτεύουσα με κυριότερο σκοπό να ανακαλύψει τις κλίσεις της. Πιστεύω πως όλοι έχουμε έναν σκοπό ζωής, ο δικός μου μέχρι στιγμής είναι να παίρνω και να δίνω θετικά vibes. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω!
0 Σχόλια