Η εφηβεία ή αλλιώς ήβη όπως ονομάζεται, αποτελεί την περίοδο κατά την οποία σημειώνονται ραγδαίες σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές στο αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών. Πώς όμως αντιμετωπίζουν οι γονείς αυτές τις αλλαγές στα παιδιά τους;
Η εφηβεία χωρίζει το παιδί από τον ενήλικα. Συγκεκριμένα, στα κορίτσια η εφηβεία ξεκινά γύρω στα δέκα με δώδεκα έτη, ενώ στα αγόρια περίπου στα δώδεκα με δεκατέσσερα έτη. Οι σωματικές αλλαγές που παρατηρούνται τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια, οφείλονται κατά κύριο λόγο στις ορμόνες που αυξάνονται. Αυτό που συναντάται συχνά στους εφήβους είναι η απότομη αύξηση του ύψους και η έντονη τριχοφυΐα. Επίσης, τα κορίτσια «συναντώνται» με την έμμηνο ρήση και την αύξηση του στήθους. Άξιο λόγου είναι να αναφέρουμε ότι οι φωνές των αγοριών γίνονται πιο «βαριές» και αποκτούν την βραχνάδα των μεγαλύτερων ανδρών.
Ωστόσο, οι ψυχολογικές αλλαγές στις ζωές των εφήβων είναι εκείνες που αξίζει να δώσουμε την προσοχή μας. Αρχικά, η διάθεση των νεαρών ατόμων παρουσιάζει διαρκώς διακυμάνσεις, τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με λογική. Για παράδειγμα, μία ερωτική απογοήτευση, επιδρά με δραματικό τρόπο στην ψυχοσύνθεση των εφήβων. Επιπλέον, η ωρίμανση είναι ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να αναφερθούμε. Μέσω της διανοητικής ωρίμανσης, τα παιδιά-έφηβοι είναι ικανοί πλέον να αναλύουν και να ερμηνεύουν έννοιες και συμπεριφορές που παρατηρούν. Για αυτόν τον λόγο, είναι πιο εύκολο να επηρεαστούν από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και τα παιχνίδια. Ειδικότερα, μέσω των κοινωνικών δικτύων οι έφηβοι αναζητούν συνήθως κάποιο πρότυπο είτε συντροφιά προκειμένου να αισθάνονται αποδεκτοί από τους γύρω τους. Όμως, πολλοί κακόβουλοι καραδοκούν κι έτσι οι νέοι καταφεύγουν σε ακραίες συμπεριφορές που ίσως τους κοστίσει σε κάποιες περιπτώσεις.
Σε αυτό το σημείο, επεμβαίνουν οι γονείς οι οποίοι όντες ανήσυχοι για την πορεία των παιδιών τους, συχνά αντιδρούν με πολλή ένταση και θυμό. Η εφηβεία αποτελεί πηγή άγχους τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς, τους συγγενείς καθώς και τους καθηγητές των παιδιών. Οι προστριβές σε αυτήν την ηλικία είναι σχεδόν αναπόφευκτες, αφού οι έφηβοι αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα όπως : διατροφικές διαταραχές, μη αποδοχή από τους συνομηλίκους, κακοποίηση και διάφορα άλλα. Οι γονείς αισθάνονται υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση και προσπαθώντας να τη βελτιώσουν, καταλήγουν σε μία αέναη κόντρα δίχως τέλος. Έτσι, οι έφηβοι απομακρύνονται από τους “σημαντικούς άλλους” (γονείς, φίλοι, συγγενείς, καθηγητές) και ακολουθούν δρόμους που τους βλάπτουν, χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Εν κατακλείδι, η εφηβεία είναι μία περίοδος που ωθεί στα άκρα γονείς και παιδιά. Το πιο σημαντικό όμως είναι, να υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ τους και ο γονέας να έχει ενσυναίσθηση, δηλαδή να κατανοεί και να μπαίνει στη θέση του παιδιού του. Η δημιουργία ενοχών στον νέο, μονάχα θα βλάψει και θα απομονώσει τους εφήβους. Ο σεβασμός και η εκτίμηση εκ μέρους των γονέων, θα αποτελέσει αρωγή για την ισορροπία στις σχέσεις των παιδιών μαζί τους, αλλά και με άλλα πρόσωπα που συναναστρέφονται.
Απόφοιτη φοιτήτρια Φιλολογίας ΕΚΠΑ και εν ενεργεία φιλόλογος σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης. Γεννηθείσα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στα Νότια Προάστια, εξού και η μεγάλη αγάπη για τη θάλασσα και τη φύση. Ιδιαίτερα γλωσσομαθής, καθώς εδώ και δύο χρόνια περίπου ασχολούμαι με την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας, ελπίζοντας ότι κάποια μέρα θα διαβάσω Ντοστογιέφσκι από το πρωτότυπο. Μεγάλη αγάπη τρέφω, ακόμη, για τον κινηματογράφο και το θέατρο όπως επίσης και για τα λογοτεχνικά βιβλία. Βασικό μου μέλημα μέσω της διδασκαλίας, είναι τα παιδιά να αποκτήσουν κριτική σκέψη και όχι απλώς η στείρα αποστήθιση πληροφοριών. Αγαπημένη μου φράση του Πλάτωνα αποτελεί η εξής: “Εις ευ φρονών μυρίων μη φρονούντων κρείττων εστί.”.
0 Σχόλια