Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει συνεχώς. Το σκληρό για όλους μας δεν είναι πως αυτός ο κόσμος αλλάζει και μας τρομάζει, όπως έγραφε και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, και τις τελευταίες δεκαετίες μάλιστα αλλάζει ακόμη πιο ραγδαία από τους ρυθμούς που είχε συνηθίσει η ίδια η ανθρωπότητα, αλλά πως το κάνει χωρίς να περιμένει να μας πάρει μαζί του, μας αφήνει πίσω του με κυνισμό απαράμιλλο. Αυτόν ακριβώς τον νόμο που διέπει διαχρονικά τους ανθρώπους και τους δυσκολεύει αφόρητα αναλαμβάνει να εκφράσει η Babylon, η νέα ταινία του Damien Chazelle που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις αρχές του 2023, με τη Margot Robbie και τον Brad Pitt να βοηθούν με τον δικό τους τρόπο η ταινία αυτή να θεωρηθεί instant classic.
Κλασική, από την ώρα που την παρακολουθείς για πρώτη φορά. 189 λεπτά ενός συγκλονιστικού φιλμ, το οποίο μεταφέρει τη σκληρότητα της συνεχούς μετάβασης του κόσμου που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι δίχως να είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό. Το ιστορικό γεγονός της σταδιακής παρακμής του βωβού κινηματογράφου στην Αμερική, το οποίο προσωποποιείται με απίστευτη τελειότητα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, της Nellie LaRoy και του Jack Conrad, έρχεται να συμβολίσει το αναπόφευκτο της αλλαγής που πάντα συμβαίνει και πάντα φέρνει τα πάνω κάτω στις ζωές των ανθρώπων. Το τέλος των ηθοποιών του βωβού κινηματογράφου δεν είναι απλώς η υπόθεση μιας ταινίας που σκοπεύει να χρησιμοποιηθεί και ως ντοκιμαντέρ αυτής ακριβώς της ιστορίας, μα πολύ περισσότερο συμβολίζει το αργό ή γρήγορο τέλος όλων όσοι δεν έχουν τη δύναμη ή την ικανότητα ή τη θέληση να προσαρμοστούν, να αλλάξουν και να επιβιώσουν στις καινούργιες συνθήκες που διαρκώς διαμορφώνονται.
Όταν σε μια από τις κορυφαίες σκηνές αυτής της καταπληκτικής ταινίας, η οποία εξελίσσεται σε έναν ανατριχιαστικό μονόλογο της Jean Smart, ο πάλαι πότε αστέρας του βωβού κινηματογράφου Jack Conrad (Brad Pitt) ζητά τον λόγο από τη διάσημη συγγραφέα και κριτικό Elinor St. John (Jean Smart) για το ότι έγραψε για το τέλος του από το σινεμά, αυτή του απαντά πως δεν τον ενδιαφέρει στην πραγματικότητα αυτό, αλλά το γεγονός ότι πλέον οι άνθρωποι γελάνε με τις ταινίες του. Και ο λόγος που γελάνε είναι ότι απλά ήρθε το τέλος του. Τόσο απλά, τόσο κυνικά. Γιατί αυτός είναι ο κόσμος. Αυτός ήταν, αυτός θα είναι πάντα.
Γι’ αυτό ο Jack Conrad αποφάσισε να γράψει το τέλος του με τον δικό του τρόπο, γι’ αυτό η Nellie LaRoy που την υποδύθηκε η μοναδική Margot Robbie έκανε το ίδιο, για να ξεφύγουν από το προδιαγεγραμμένο τέλος που η μοίρα της συνεχούς προόδου επεφύλασσε γι’ αυτούς. Στο κάτω κάτω, κανείς ποτέ δεν είναι ικανός να ανακόψει τον κόσμο από το να πάει παρακάτω. Είτε είναι ικανός να προχωρήσει μαζί του, είτε όχι. Αυτός είναι ο κόσμος, αυτή είναι η βαναυσότητά του, γι’ αυτό όσο είμαστε μέρος του, ας κοιτάξουμε να τον απολαύσουμε για όσο χρόνο μας το επιτρέψει.
Εύγε Damien Chazelle, μόλις έφτιαξες ένα αριστούργημα!
πηγή φωτογραφίας: provocateur.gr
Γεννημένος την εικοστή δεύτερη ημέρα του πρώτου Αυγούστου της χιλιετίας μας και μεγαλωμένος στο Γαλάτσι Αττικής, φοιτώ στο τμήμα της Φιλολογίας στην Αθήνα. Λάτρης της λογοτεχνίας, δεινός (;) ταβλαδόρος, φίλος των ταξιδιών και του αθλητισμού, Νταλαρικός και Μαλαμικός και πεπεισμένος ότι δεν γνωρίζω τίποτα γράφω στο t.a.m.book άρθρα γενικής θεματολογίας. Ή αλλιώς, ό,τι μου πει ο Μαντζεβελάκης!
0 Σχόλια