Η έλευση του νέου έτους σηματοδότησε της αρχή του τέλους της δύσκολης κατάστασης που βιώνει όλη η ανθρωπότητα τον τελευταίο χρόνο. Λίγες μέρες πριν αποχαιρετήσουμε το 2020 γνωστοποιήθηκε η έλευση του εμβολίου στη χώρα μας με στόχο την αντιμετώπιση του COVID-19 και την προσπάθεια να πάρουμε τις ζωές μας πίσω στα χέρια μας. Κατά τις πρώτες μέρες του 2021 ξεκίνησε σιγά-σιγά ο εμβολιασμός, με τους υγειονομικούς, που βρίσκονται εξ αρχής στην πρώτη γραμμή της μάχης, να είναι από τους πρώτους που εμβολιάστηκαν και συνεχίζουν να εμβολιάζονται.
Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους είναι και μία νοσηλεύτρια τεχνολογικής εκπαίδευσης σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας που αποφάσισε, ύστερα από σκέψη και συνομιλίες με ειδικούς, να εμβολιαστεί (η συνέντευξη θα παραμείνει ανώνυμη, ύστερα από δική της απόφαση). Παρακάτω ακολουθεί η συνέντευξη που δέχτηκε να μου παραχωρήσει, κοινοποιώντας, έτσι, την δική της εμπειρία σχετικά με τον ιό και την αντιμετώπισή του.
Αρχικά, θα ήθελα να μου πείτε μερικά πράγματα για εσάς και την δουλειά σας.
Είμαι νοσηλεύτρια τεχνολογικής εκπαίδευσης. Εργάζομαι 25 χρόνια σε χειρουργείο. Ξεκίνησα ως εργαλειοδότρια και τώρα, πλέον, καλύπτω όποια ανάγκη υπάρχει στο τμήμα μου, από εργαλειοδοσία έως εκπαίδευση νέων συναδέλφων, διοίκηση, ανεφοδιασμό, υλικό τεχνολογικού εξοπλισμού κλπ.
Όλος ο κόσμος κλήθηκε να προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες της πανδημίας. Πόσο δύσκολη έγινε η καθημερινότητα στο νοσοκομείο μετά την έξαρσή της;
Έγινε πολύ δύσκολη για τους εξής λόγους: μετακινήσεις προσωπικού σε καινούργια πόστα πολλές φορές άσχετα με το αντικείμενο και παρά την θέληση των ατόμων προκειμένου να στελεχώσουν μονάδες και τμήματα covid· έλλειψη μέσων προστασίας, μάσκες, στολές, ειδικά τους πρώτους μήνες· ανασφάλεια, φόβος στην προσέγγιση ασθενών, ακόμα και ενοχές για τυχόν μεταφορά της νόσου στα σπίτια μας· αναστολή αδειών και βάρδιες ατέλειωτες λόγω έλλειψης προσωπικού.
Όταν όλος ο κόσμος λόγω του lockdown καθόταν σπίτι του να προφυλαχτεί εμείς είμασταν στην πρώτη γραμμή αντιμέτωποι πρόσωπο με πρόσωπο με την ίωση και χωρίς ουσιαστικά μέτρα προφύλαξης· και το χειρότερο: γνώμες να αποκλίνουν τρελά στο τι πρέπει να κάνουμε για να προφυλάξουμε εμάς και τους ασθενείς μας.
Επομένως, εκτός από τα εμφανή προβλήματα που αντιμετωπίζατε ως υγειονομικοί, δεν υπήρχε κάποιος κοινός άξονας καθοδήγησης από τους ειδικούς και την πολιτεία;
Υπήρχε σύγχυση, και ακόμα υπάρχει, στη διαχείριση αυτών των περιστατικών και οι απόψεις διίστανται. Αλλά και για να εφαρμοστούν αυτά που λένε οι ειδικοί πρέπει να έχεις επαρκές υγειονομικό προσωπικό, γιατρούς, νοσηλευτές και κτιριακές υποδομές.
Μάλιστα. Περνώντας στο ζήτημα του εμβολίου, πώς αντιμετωπίσατε, εσείς και οι συνάδελφοί σας, την έλευσή του στη χώρα μας;
Στην αρχή είμασταν πολύ επιφυλακτικοί, ακόμα κι εγώ έλεγα “όχι”. Μια μέρα ήρθε από το υπουργείο να απαντήσουμε σε 3 ώρες αν θα εμβολιαστούμε ή όχι. Αιφνιδιαστήκαμε! Δεν υπήρχε καμία ενημέρωση από ειδικούς-επιστήμονες, παρά μόνο ό τι ακούγαμε εδώ κι εκεί. Και άρχισε ο εμβολιασμός! Όσο περνούσαν οι μέρες αυξανόταν η προσέλευση του κόσμου, ακόμα και οι πιο ανασφαλείς, ακόμα και άνθρωποι με αλλεργίες, αυτοάνοσα… Την πέμπτη μέρα πήγα κι εγώ. Νομίζω πως τελικά εμβολιάστηκε ένα μεγάλο ποσοστό υγειονομικών. Πρώτα οι γιατροί σύσσωμοι και παρασύρθηκαν και οι υπόλοιποι.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ των συναδέλφων σας για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου;
Ναι.
Εσείς πώς πήρατε, τελικά, την απόφαση να εμβολιαστείτε, από τη στιγμή, μάλιστα, που δεν κατέστη υποχρεωτικός ο εμβολιασμός για τους υγειονομικούς;
Μετά από καθημερινές συζητήσεις με γιατρούς είτε από το νοσοκομείο που εργάζομαι είτε από άλλες χώρες, που έχουμε επικοινωνία, αποφάσισα πως είναι μονόδρομος, είναι ασφαλές, είναι αυτό που θα βοηθήσει να βγούμε από το αδιέξοδο των τελευταίων μηνών, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Άλλωστε, καταστάσεις παρόμοιες που πέρασε η ανθρωπότητα σε βάθος χρόνου ξεπεράστηκαν με τα εμβόλια. Και βέβαια, καθώς περνάνε οι μέρες νιώθω ότι έχω κάνει το καλύτερο που θα μπορούσα, έχω ανακουφιστεί, δεν φοβάμαι πια· όμως πρόσεξε! Προσέχω, όπως πριν.
Ακόμα κι αν εσείς είστε ασφαλής με το εμβόλιο μπορείτε να μεταδώσετε τον ιό σε κάποιον που δεν έχει εμβολιαστεί και να νοσήσει, σωστά;
Κάνοντας το εμβόλιο προφυλάσσεις τον εαυτό σου και μόνο. Μπορεί να αρρωστήσεις ελαφρά ή μπορεί να μην αρρωστήσεις, ακόμα και αν έρθεις σε επαφή με τον ιό. Συνεπώς, μπορείς να τον μεταδώσεις και σε άλλον, έχει ή δεν έχει εμβολιαστεί.
Πώς ήταν η μέρα και η στιγμή που εμβολιαστήκατε; πώς νιώσατε;
Εμβολιάστηκα πρωί, εν ώρα εργασίας. Προηγουμένως είχα μιλήσει με γιατρό για τυχόν προβλήματα υγείας, έδωσα το λεγόμενο “ιστορικό”. Στη συνέχεια εμβολιάστηκα· για ένα 24ωρο είχα βάρος και πόνο στο σημείο της ένεσης, ένα σύμπτωμα που εμφανίστηκε στο 90% των εμβολιαζόμενων.
Υπήρξαν άτομα που προσπάθησαν να σας μεταπείσουν ή άλλαξαν την συμπεριφορά τους μετά την απόφασή σας να εμβολιαστείτε;
Όχι.
Η πολιτεία πιστεύετε ότι στήριξε ικανοποιητικά την διαδικασία εμβολιασμού των υγειονομικών;
Νομίζω πως όσον αφορά τον δημόσιο τομέα ναι. Το μόνο που θα έπρεπε επιπλέον να κάνει θα ήταν μια σοβαρή ενημέρωση πριν τον εμβολιασμό.
Προσωπικά είμαι καλυμμένος. Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε κάτι άλλο που θεωρείτε σημαντικό.
Όχι, δεν έχω κάτι άλλο.
Μας δόθηκε μια καλή ευκαιρία μέσα από αυτήν την συνέντευξη να μπούμε για μια στιγμή στον νοσοκομειακό κόσμο και στην κατάσταση που επικρατεί εκεί. Είδαμε την εμπειρία ενός ανθρώπου που αντιπροσωπεύει πολλούς ακόμα· είδαμε έναν άνθρωπο που τόλμησε να εμβολιαστεί, παρόλο που ακούγονται συνεχώς αντιδράσεις σχετικά με την αξιοπιστία του εμβολίου. Αυτοί οι άνθρωποι, οι υγειονομικοί, έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν το έναυσμα για να πάρουμε, επί τέλους, πίσω τις ζωές και την καθημερινότητά μας.
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
0 Σχόλια