Γνωστή και ως Κορνέλια Φρεντερίκα Κριστιάνα Σλόσερ (Cornelia Friederica Christiana Schlosser) ήταν η μοναδική αδερφή του πασίγνωστου Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (Johann Wolfgang von Goethe), που κατάφερε να επιβιώσει, καθώς η οικογένεια είχε αποκτήσει κι άλλα παιδιά, τα οποία δεν τα κατάφεραν και απεβίωσαν μικρά.
Γεννημένη 7 Δεκεμβρίου του 1750 στη Φρανκφούρτη και όντας συγγενής μιας πολύ σημαντικής προσωπικότητας, ελάχιστα έχουν καταγραφεί για την ίδια, εφόσον ήταν καταδικασμένη να ζήσει στις δύσκολες εποχές, όπου οι γυναίκες κατείχαν υποδεέστερη θέση στην κοινωνία, κάτι που της στοίχισε και την ίδια της τη ζωή.
Δεκαπέντε μήνες μικρότερη από τον αδερφό της και έχοντας πατέρα αυτοκρατορικό σύμβουλο (ο οποίος είχε σπουδάσει νομική στη Λειψία), είχε ένα προνόμιο που ελάχιστες γυναίκες γεύονταν τότε και αυτό δεν ήταν άλλο από μια ανώτερη παιδεία που της προσφέρθηκε, χάρη στην κοινωνική της τάξη.
Η Κορνέλια εκπαιδεύτηκε δίπλα στον αδερφό της και αυτό από μόνο του αποτέλεσε κάτι το αξιοπερίεργο εκείνη την περίοδο. Μόλις τριών ετών ήταν όταν πήγε στο νηπιαγωγείο, όπου έμαθε ανάγνωση και γραφή, ενώ στα επτά της χρόνια παρέα με τον αδερφό της είχαν τον ίδιο δάσκαλο που αποφάσισε να αναλάβει την εκπαίδευσή τους. Οι γνώσεις της ήταν διευρυμένες. Γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά και έπειτα έμαθε αγγλικά και ιταλικά. Ασχολήθηκε με τα μαθηματικά, τη γεωγραφία, όπως επίσης και με το τραγούδι και το πιάνο. Στον ελεύθερό της χρόνο έκανε μαθήματα ιππασίας και χορού, ενώ ταυτόχρονα είχε λογοτεχνικές ανησυχίες, τις οποίες μοιραζόταν με τον πολυαγαπημένο της Γιόχαν. Ο τελευταίος ήταν ο μόνος που την καταλάβαινε και γι’ αυτό η ίδια τον θαύμαζε και τον λάτρευε. Με τους γονείς της δεν είχε πολύ καλές σχέσεις, εξαιτίας της περιορισμένης και πειθαρχικής ανατροφής που είχε λάβει από αυτούς. Η σχέση με τον αδερφό της ήταν ιδανική και πολλές φορές το γιατρικό και για τους δύο. Με λίγα λόγια αποτελούσε πηγή μεγάλης ευτυχίας και αγάπης.
Η Κορνέλια αν και δε φημιζόταν ιδιαίτερα για την εξωτερική της ομορφιά, καθώς δεν ακολουθούσε τα συμβατικά πρότυπα της εποχής, ο Γιόχαν τη θαύμαζε για την ευστροφία της, τον πνευματικό της πλούτο και τα έξυπνά της μάτια. Ο περίγυρος της που συγκροτούνταν κυρίως από γυναίκες τη δέχτηκε πρόθυμα στον κύκλο του, διότι θεωρούσαν πως δεν αποτελούσε απειλή, ούτε ανερχόμενη αντίπαλό τους.
Ο ξεχωριστός αυτός δεσμός που είχε με τον αδερφό της και η καθημερινή τους επικοινωνία δυστυχώς διακόπηκε όταν ο Γιόχαν πήγε να σπουδάσει στη Λειψία και αυτή έμεινε πίσω στο σπίτι της στη Φρανκφούρτη. Αυτό ήταν τεράστιο πλήγμα για την ίδια, αφού ο αδερφός της επηρεασμένος από τις μισογυνιστικές αντιλήψεις της εποχής και του κύκλου του, έδωσε στην Κορνέλια τη χαριστική βολή. Η ίδια ωστόσο δεν έπαψε να τον αγαπάει και να τον θαυμάζει για ότι καινούριο κατάφερνε στη ζωή του.
Άλλο ένα θύμα της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, στράφηκε στη μοναδική επιλογή που είχε και αυτή δεν ήταν άλλη από το γάμο. Έτσι παντρεύτηκε τον νομικό Γιόχαν Τζορτζ Σλόσερ, με τον οποίο απέκτησε δυο κόρες, τη Καθαρίνα (από την αγγλική προέλευση του ονόματος Κατερίνα) Ελισάβετ Τζούλι και τη Μαρία Άννα Λουίζ.
Αυτό που οι περισσότερες πηγές αγνοούν είναι ότι αν και πέθανε σε ηλικία 26 ετών το 1877, τέσσερις εβδομάδες αφότου γεννήθηκε η δεύτερη κόρη της, στο θάνατό της συνέβαλε κάτι άλλο εξίσου επώδυνο, η άσχημη ψυχολογική της κατάσταση. Η Κορνέλια πάλευε με έναν εσωτερικό της δαίμονα, γνωστό με το όνομα κατάθλιψη, όπως φαίνεται και στο τελευταίο της γράμμα όπου αποτύπωσε τις σκέψεις της γεμάτες απογοήτευση και πόνο για τη ζωή που έζησε. Ισχυρίστηκε πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα, σύζυγος και μητέρα ταυτόχρονα, κάτι που της στοίχισε την υγεία της στον έσχατο βαθμό.
Το τίμημα η ίδια της η ζωή. Η τελευταία της πνοή άλλη μία υπενθύμιση του φαύλου κύκλου της έμφυλης ανισότητας και καταπίεσης. Γεννημένη να κουβαλάει το βαρύ όνομα του αδερφού της, ο οποίος ήταν σε πλεονεκτικότερη θέση, πέθανε στερημένη από ευτυχία και απολαύσεις της ζωής, χάνοντας ακόμη και το μοναδικό της στήριγμα, τον Γιόχαν.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης μου αυτής και όχι μόνο, αλλά αναζητώντας και παρατηρώντας τις ζωές σπουδαίων θηλυκών προσωπικοτήτων, κατέληξα στο συμπέρασμα πως όσο προικισμένες πνευματικά ήταν οι αδερφές διάσημων αντρών, τόσο πιο ασφυκτική και ανυπόφορη μπορούσε να γίνει η δική τους ζωή, σε έναν κόσμο που δεν ήταν και ούτε ίσως είναι ποτέ έτοιμος να δεχθεί ενδόμυχα την ισότητα των δύο φύλων και να λήξει αυτήν την αιώνια «διαμάχη».
Υποσημείωση: Το όνομα της Κορνέλια δόθηκε στο Διεπιστημονικό Κέντρο Σπουδών Κορνέλια Γκαίτε για γυναίκες και φύλα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, όπως και το βραβείο Cornelia Goethe που απονέμει.
Το κορίτσι του Μάη όπως λένε και οι Olympians! Γεννημένη Μάιο μήνα του '98, δεν πρόλαβα καλά καλά να ζήσω στον 20ο αιώνα, πήρα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τον 21ο. Το πρώτο μου κλάμα ακούστηκε στη Θεσσαλονίκη, στην οποία και διανύω τα φοιτητικά μου χρόνια στην Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ και πλέον είμαι ένα τσακ πριν από το πολυπόθητο πτυχίο μου. Όπως έλεγε και η πολυαγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη είμαι και εγώ μια συναισθηματική ανόητη, μια μπερδεμένη αναποφάσιστη! Δηλώνω λάτρης της ζωής και των ανθρώπων που κάνουν τα πάντα για αυτήν! Συνήθως θα με βρεις σε ένα δικό μου χάος φτιαγμένο από βιβλία, ταινίες, χορό και μουσική!
0 Σχόλια