Ένα από τα θαύματα της αμερικανικής αλλά και παγκόσμιας λογοτεχνίας αποτελεί το μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ με τίτλο «Μόμπι Ντικ». Μέσα από τα μάτια του ναύτη Ισμαήλ παρακολουθούμε την ιστορία του καπετάνιου Αχαάβ που αναζητούσε μανιωδώς μια τεράστια λευκή φάλαινα που σε προηγούμενο ταξίδι του είχε φάει το πόδι. Η ιστορία αυτή που φαντάζει μυθική, κρύβει από πίσω της την ιστορία ζωής του φαλαινοθήρα Τζορτζ Πόλαρντ Τζούνιορ τον οποίο ο Μέλβιλ είχε γνωρίσει και η προσωπικότητα του τον είχε συναρπάσει.
Ο Πόλαρντ, ανέλαβε ως καπετάνιος του πλοίου «Έσσεξ» όταν ήταν μόλις 29 ετών. Σε ένα ταξίδι στον Ειρηνικό, περίπου στα 1820 το πλοίο έπειτα από επίθεση φάλαινας βυθίστηκε αφού δοκιμάστηκε ξανά και ξανά. Στις αρχές του ταξιδιού, το πλοίο έπεσε σε καταιγίδα με αποτέλεσμα να σπάσει το κατάρτι. Το ταξίδι συνεχίστηκε αλλάζοντας πορεία αφού λόγω έλλειψης φαλαινών αποφασίστηκε να πλεύσουν προς τον νότιο Ειρηνικό ωκεανό. Το ταξίδι μετρούσε ήδη σχεδόν έναν χρόνο όταν το «Έσσεξ» δέχτηκε επίθεση από μια φάλαινα 26 μέτρων τη στιγμή που μέλη του πληρώματος κυνηγούσαν κοπάδι φαλαινών. Οι άντρες μόλις που πρόλαβαν να επιβιβαστούν στις τρεις βάρκες που υπήρχαν. Επί τρεις μήνες έπλεαν στη θάλασσα και αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε κανιβαλισμό για να επιβιώσουν. Μετά την επιστροφή του και παρά το ναυάγιο, ο Τζόρτζ Πόλαρντ ανέλαβε τη διοίκηση δεύτερου φαλαινοθηρικού με όνομα «Δύο Αδέλφια». Για κακή τύχη του καπετάνιου και αυτό το πλοίο ναυάγησε με αποτέλεσμα ο ίδιος να μπει στη μαύρη λίστα και κανείς πλοιοκτήτης να μην του εμπιστεύεται τη διοίκηση του πλοίου του. Η μοίρα επεφύλασσε στον φαλαινοθήρα καπετάνιο να περάσει την υπόλοιπη ζωή του ως νυχτοφύλακας στο χωριό που διέμενε.
Ο «Μόμπι Ντικ» είναι ένα βιβλίο που παρέχει πληροφορίες για το κυνήγι της φάλαινας αλλά είναι και ένα φιλοσοφικό βιβλίο. Το μυθιστόρημα είναι υπέροχα γεμάτο με συμβολισμούς και μεταφορές. Η σύγκρουση του ανθρώπου Αχαάβ με την τεράστια φάλαινα είναι στην ουσία η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της φύσης. Ο ίδιος έχει εμμονή με τη νίκη, παρά τις προειδοποιήσεις των πλοίων που συναντά στο διάβα του, αρνείται να κάνει πίσω και συνεχίζει το ταξίδι του. Δεν πτοείται ούτε από το γεγονός ότι οι σύντροφοι του πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον. Το νόημα του βιβλίου δεν είναι απλώς το ταξίδι του καπετάνιου και η μάχη του με το θηρίο. Είναι ο δρόμος προς την αυτογνωσία αυτός που προβάλλεται, δίνεται τροφή για σκέψη στον αναγνώστη ώστε να βρει τι είναι αυτό που τον ξεπερνά. Το τέρας καθαυτό είναι κάθε τι που φωλιάζει στην ψυχή μας, κάθε τι που βλέπουμε να μας υπερβαίνει και μας φαίνεται τόσο δύσκολο να νικήσουμε. Φαίνεται πως οτιδήποτε ξεφεύγει από τα όρια του ανθρώπινου, εντάσσεται κατευθείαν στην τρέλα και στο σαλεμένο μυαλό του Αχαάβ. Οι αναγνώστες θα νιώσουν ότι αγκαλιάζονται και ίσως «ερμηνεύονται» οι εφιάλτες, τα οράματα, τα όνειρα τους. Και φυσικά το πολύπλευρο αυτό μυθιστόρημα δε σταματάει εδώ. Η ίδια η φάλαινα θα μπορούσε να λάβει πολλές ερμηνείες ξεκινώντας από τον χριστιανισμό ως τον αθεϊσμό, τη μάχη με αυτό που μας βασανίζει ή η συνάντηση με την αμαρτία. Ο Αχαάβ νομίζει ότι μπορεί να γίνει Θεός, ότι μπορεί να υπερνικήσει το οτιδήποτε. Το αναπόφευκτα δυσάρεστο τέλος δείχνει ότι η αναζήτηση της απόλυτης αλήθειας ως αυτοσκοπού από τον άνθρωπο μπορεί να αποφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Για τον συγγραφέα, η άκρατη ανθρώπινη περιέργεια μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλο κίνδυνο.
Τριτοετής φοιτήτρια ιστορίας, ζω στον δικό μου κόσμο ενοχλώντας τους νεκρούς για να αποσπάσω τα μυστικά τους. Ανυπομονώ να ζήσω τη ζωή μου μέσα σε ένα μουσείο. Χρειάζομαι τη μουσική για να αναπνέω και το χορό για να προχωράω. Διδυμάκι με τα όλα μου, θέλω να είμαι περιτριγυρισμένη από κόσμο συνέχεια, να μοιράζομαι με τον κόσμο τις σκέψεις μου και να ακούω τις δικές του. Α! Φυσικά και θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο με ένα αυτοκίνητο εξερευνώντας κάθε σπιθαμή του. Εδώ θα βρείτε μερικές δικές μου σκέψεις. Ελπίζω να τις απολαύσετε!
0 Σχόλια