Το ημερολόγιο γράφει 12 Δεκεμβρίου του 1969. Πλησιάζουν Χριστούγεννα και το Μιλάνο σφύζει από κόσμο που κάνει τα ψώνια του. Ξαφνικά, ένας εκκωφαντικός θόρυβος διακόπτει τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Οι βιτρίνες σπάνε, γυαλιά εκτοξεύονται, άνθρωποι τραυματισμένοι και μη τρέχουν πανικόβλητοι να γλυτώσουν. Αιτία ήταν η βομβιστική επίθεση στην Αγροτική Τράπεζα στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνο. Ακολούθησαν και άλλες εκρήξεις τόσο στο Μιλάνο όσο και στη Ρώμη μέσα στην ίδια μέρα.
Οι αρχές χωρίς κανέναν δισταγμό θεώρησαν ότι υπεύθυνοι ήταν αριστεροί ή αναρχικοί συλλαμβάνοντας τουλάχιστον 80 άτομα και ξεκινώντας εξαντλητικές ανακρίσεις. Στο στόχαστρο μπήκαν εν αρχή οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Όμως τόσο η οργάνωση όσο και όλη η ιταλική αριστερά έδειξαν ως υπεύθυνη την ακροδεξιά κατηγορώντας ότι δεν μπορούσε να αντέξει την άνθηση του εργατικού κινήματος ενώ ήθελε να αυξήσει την αστυνόμευση στους δρόμους. Παρόλα αυτά, οι συλλήψεις από το χώρο του αναρχισμού και της αριστεράς συνέχισαν. Ένας από τους συλληφθέντες ήταν ο Τζιουζέπε Πινέλλι, αναρχικός εργάτης σε σιδηροδρόμους. Ο Πινέλλι είχε συλληφθεί ξανά λίγο καιρό πριν για επίθεση στην έκθεση της FIAT στο Μιλάνο καθώς και για τοποθέτηση βόμβας σε σταθμό της πόλης. Μετά από ανάκριση, προσανατολισμένη σε αριστερούς και αναρχικούς, ο Πινέλλι αποδείχτηκε αθώος. Υπεύθυνη ήταν η ακροδεξιά οργάνωση Ordine Nuovo.
Στη σύλληψη του όμως για την επίθεση της 12ης Δεκεμβρίου μετά από 3 μέρες κράτησης –το επιτρεπτό όριο ήταν 48 ώρες- ξαφνικά έπεσε από το παράθυρο του 4ου ορόφου βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Ο αστυνομικός διευθυντής έδωσε συνέντευξη τύπου έπειτα από τον θάνατο του Πινέλλι. Αυτοκτονία είπε, τρελάθηκε είπε, δεν άντεξε την καθόλα δημοκρατική κράτηση και ανάκριση του στην οποία οι αστυνομικοί κατάφεραν να αποδείξουν τη σαθρότητα στο άλλοθι του. Βέβαια, λίγες μέρες μετά αποδείχτηκε πως το άλλοθι του ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Την ώρα που ο Πινέλλι έπεσε από το παράθυρο βρίσκονταν στην αίθουσα τέσσερεις αστυνομικοί και ένας αξιωματικός. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό, ο Πινέλλι ήθελε να καπνίσει, βγήκε έξω και έπεσε προτού προλάβει κάποιος από τους τέσσερεις παρευρισκόμενους να απλώσει ένα χέρι και να αποτρέψει τη μοιραία πτώση. Όμως, θεωρήθηκαν αθώοι. Ο αστυνομικός επιθεωρητής Λουίτζι Καλαμπρέτζι, ανακριτής του αναρχικού Πινέλλι, κατηγορήθηκε αλλά ταχέως απαλλάχθηκε αφού δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία. Άλλωστε στο σενάριο των αρχών ήταν σαφές, ο Πινέλλι αυτοκτόνησε.
Η σύλληψη του Πινέλλι δεν ήταν το μοναδικό φιάσκο. Συνελήφθη και ο επίσης αναρχικός Πιέτρο Βαλπρέντα. Ο Βαλπρέντα κατηγορήθηκε από κάποιον ταξιτζή ο οποίος ανέφερε ότι μετέφερε επιβάτη με βαλίτσα στην Πιάτσα Φοντάνα. Αφού ο επιβάτης κατέβηκε, ζήτησε από τον ταξιτζή να τον περιμένει και επέστρεψε λίγο μετά χωρίς τη βαλίτσα του. Ωστόσο, αποδείχτηκε ότι ο επιβάτης δεν ήταν ο Βαλπρέντα, ο οποίος βρισκόταν στο Μιλάνο με το αυτοκίνητο του, αλλά κάποιος που του έμοιαζε. Παρόλα αυτά, ο συγκεκριμένος αναρχικός παρέμεινε στη φυλακή έναν ολόκληρο χρόνο.
Μετά τον βομβαρδισμό της Πιάτσα Φοντάνα ξεκίνησε η περίοδος των «μολυβένιων χρόνων» που διήρκεσαν από το 1969 ως το 1974. Στην περίοδο αυτήν έλαβαν χώρα τρομοκρατικές επιθέσεις συμβολικού χαρακτήρα από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες αλλά και από φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις με σκοπό να γλυτώσουν τη χώρα από τον κίνδυνο του κομμουνισμού. Η Ιταλία άλλωστε εκείνα τα χρόνια φλεγόταν από την ανάπτυξη του εργατικού και φοιτητικού κινήματος που συνασπισμένα είχαν δημιουργήσει ένα αντικυβερνητικό μέτωπο. Λάμβαναν χώρα απεργίες που έδειξαν τη δύναμη του κινήματος και κέρδισαν σημαντικές νίκες απειλώντας την εξουσία.
Οι πραγματικοί ένοχοι έμειναν ατιμώρητοι για χρόνια. Η υπόθεση μπήκε στο συρτάρι ώσπου ένας Ιταλός δικαστής στα 1999 αποφάνθηκε ότι ανακάλυψε τους πραγματικούς υπεύθυνους για τη βομβιστική επίθεση του 1969. Ήταν οι Ντέλφο Ζόρζι, Κάρλο Μαρία Μαγκί και Κάρλο Ρονγκόνι, μέλη φασιστικών οργανώσεων που καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Η απόφαση ανατράπηκε στα 2004. Ο Πινέλλι όμως είχε οικογένεια. Είχε γυναίκα που δεν ειδοποιήθηκε από την αστυνομία για την κατάσταση του συζύγου της αλλά από δημοσιογράφους, είχε παιδιά που έχασαν τον πατέρα τους, είχε μια μάνα που γυρνούσε στο νοσοκομείο παρακαλώντας τους γιατρούς να μάθει για το παιδί της. Όπως και ο κάθε Πινέλλι τότε, τώρα, αύριο. Τέτοια συμβάντα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί ο επόμενος τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, θα σημαίνει τον τυχαίο θάνατο της δημοκρατίας.
Πηγές εικόνων:
- https://3pointmagazine.gr/giuseppe-pino-pinelli-o-katholoy-tychaios-thanatos-enos-anarchikoy/
- https://landandfreedom.gr/el/istoria/70-i-piatsa-fontana-kai-o-tyxaios-thanatos-enos-anarxikoy
- https://landandfreedom.gr/el/istoria/70-i-piatsa-fontana-kai-o-tyxaios-thanatos-enos-anarxikoy
Τριτοετής φοιτήτρια ιστορίας, ζω στον δικό μου κόσμο ενοχλώντας τους νεκρούς για να αποσπάσω τα μυστικά τους. Ανυπομονώ να ζήσω τη ζωή μου μέσα σε ένα μουσείο. Χρειάζομαι τη μουσική για να αναπνέω και το χορό για να προχωράω. Διδυμάκι με τα όλα μου, θέλω να είμαι περιτριγυρισμένη από κόσμο συνέχεια, να μοιράζομαι με τον κόσμο τις σκέψεις μου και να ακούω τις δικές του. Α! Φυσικά και θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο με ένα αυτοκίνητο εξερευνώντας κάθε σπιθαμή του. Εδώ θα βρείτε μερικές δικές μου σκέψεις. Ελπίζω να τις απολαύσετε!
0 Σχόλια