Άραγε τι σημαίνει το να είσαι συγγραφέας;
Το να προσδιορίζεις έτσι τον εαυτό σου, να νιώθεις περηφάνια και να αντλείς ενέργεια ασκώντας αυτήν την πνευματική διαδικασία με αποτέλεσμα τον γραπτό λόγο; Να χειρίζεσαι τις λέξεις σαν πολύτιμες πέτρες στα χέρια ενός κοσμηματοπώλη. Ή σαν χρώματα στο πινέλο που χειρίζεται επιδέξια ένας ζωγράφος.
Πιστεύω ότι έρχεται η στιγμή που αναρωτιόμαστε εάν εμείς οι ίδιοι έχουμε το δικαίωμα να αποκαλούμε τους εαυτούς μας συγγραφείς. Ή η στιγμή που θα κάνουμε αυτήν την σκέψη για κάποιον άλλο.
Ας κάνουμε εικόνα το εξής: έναν άνθρωπο, κατά προτίμηση νεαρής ηλικίας, με εκδόσεις σε περιοδικά και εφημερίδες και μερικά βιβλία στο ράφι που φέρουν το όνομά του. Κατά πάσα πιθανότατα υπάρχει ένα κορνιζαρισμένο πτυχίο από σχολή ανθρωπιστικών επιστημών στον τοίχο πίσω από το γραφείο του. Αυτός ο άνθρωπος σίγουρα είναι συγγραφέας, σωστά; Ένα πολύ λογικό πόρισμα.
Από την άλλη, ας σκεφτούμε έναν άλλο άνθρωπο, οποιαδήποτε ηλικίας. Μπορεί να είναι φοιτητής που κατοικεί στο σπίτι των γονιών του ή νοικοκυρά στα 50 της. Μια μαθηματικός ή ένας μηχανικός. Αυτός ο άνθρωπος έχει ένα συρτάρι ή έναν φάκελο στον υπολογιστή γεμάτο με γραπτά. Δεν έχει σπουδάσει κάτι πάνω στην λογοτεχνία, την φιλολογία ή την δημοσιογραφία. Δεν έχει εκδώσει τη δουλειά του. Όμως βρίσκει θαλπωρή στη συγγραφή.
Από αυτά τα δύο μοντέλα συγγραφέα, ποιόν θα χαρακτηρίζαμε πιο εύκολα συγγραφέα; Ποιος θα λέγαμε ότι παίρνει αυτήν την ευγενή τέχνη “στα σοβαρά”; Εντάξει, μπορείς να το παραδεχτείς, μεταξύ εσένα και της οθόνης δεν βρίσκεται κανείς.
Και όμως, γιατί ο καθένας από εμάς δεν μπορεί να είναι συγγραφέας; Η σκέψη είναι σκέψη και η δουλειά είναι δουλειά, ανεξάρτητα από το εάν γίνεται μέρος ενός εμπορίου λέξεων. Η συγγραφή είναι κάτι παραπάνω από το μοίρασμα αυτόγραφων στα βιβλιοπωλεία ή γραφομηχανές και συλλεκτικές πένες. Ο ιδιοκτήτης ενός τετραδίου που περιέχει μια ιστορία, ένα ποίημα, μια έκθεση ιδεών, είναι συγγραφέας, είτε είναι ο Fitzgerald, είτε εσύ που διαβάζεις τις σκέψεις μου αυτή τη στιγμή. Ίσως όχι του ίδιου βεληνεκούς με άλλους ξακουστούς, αλλά και πάλι συγγραφέας.
Από την άλλη, ένας συγγραφέας μπορεί να μην έχει γράψει ένα ολοκληρωμένο βιβλίο. Μπορεί να γράφει σκόρπιες λέξεις και σελίδες εδώ κι εκεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι συγγραφέας, αλλά το ότι δεν έχει βρει ακόμα το τι ή το πώς θέλει να γράψει.
Από την στιγμή που νιώθει(ς) συγγραφέας, είναι συγγραφέας.
Γράψτε. Δοκιμάστε, ακόμα και εάν θα πετάξετε ό,τι γράψετε. Ακόμα και εάν γράψετε τι κάνατε μέσα στη μέρα, τι ακούσατε στο λεωφορείο, τι σκεφτήκατε για ένα βιβλίο. Εάν νιώθετε την ανάγκη να γράψετε, ξεπεράστε ενδοιασμούς και εμπόδια που θέτετε οι ίδιοι και απλά γράψτε. Ο κόσμος χρειάζεται τις σκέψεις σας. Δεν έχει σημασία το τι εμπειρία έχετε. Λένε ότι ο συγγραφέας είναι ένας αρχάριος που δεν τα παράτησε. Χρειάζεται δουλειά για να φτάσετε στο σημείο να σας αρέσουν τα δημιουργήματά σας, καθώς όπως είπε ο Hemingway, δεν γεννιέσαι συγγραφέας, αλλά γίνεσαι.
Μπορεί να μην νιώθετε την ανάγκη. Τότε, σκεφτείτε το καλά πριν αμφισβητήσετε ποτέ το κατά πόσον κάποιος είναι συγγραφέας.
Ο συγγραφέας έχει ακαθόριστη ηλικία, φύλο, καταγωγή και επάγγελμα. Μπορεί να έχει εκδώσει την δουλειά του, μπορεί και όχι. Μπορεί να έχει ολοκληρωμένη δουλειά, μπορεί και όχι. Μπορεί να μην γράφει βιβλία, στίχους ή άρθρα, αλλά με εναλλακτικό τρόπο. Μπορεί να γράφει καθημερινά, μπορεί όχι. Είναι συγγραφέας όπως και να έχει.
Εν κατακλείδι, ο συγγραφέας χρειάζεται αυθορμητισμό και αυτοπεποίθηση για την δουλειά του, ανεξάρτητα από το πώς είναι σε άλλες πτυχές της ζωής του. Σύμφωνα με την Sylvia Plath, ο μεγαλύτερος εχθρός της δημιουργίας είναι η αυτοαμφισβήτηση.
Είμαι από το πανέμορφο Ρέθυμνο της Κρήτης το οποίο γνώρισα στο τέλος του 2001. Σπουδάζω στο τμήμα αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας στο ΑΠΘ και μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να φοράω τα γυαλάκια μου και να γράφω με τις ώρες. Πιστεύω στον Υπαρξισμό, φτιάχνω τέλεια μαρμελάδα και είμαι υπέρ της άποψης ότι μπορώ ωραιότατα να συνδυάσω έργα της Jane Austen με το Star Wars ή με το Indiana Jones (μεγάλη αγάπη ο Indy), τον Chopin με τους The Doors. Κοινώς το ποιά είμαι είναι μπερδεμένο σαν το πουλόβερ που μου ξήλωσε ο γάτος μου.
0 Σχόλια