39 χώρες μοιράζονται για τρεις βραδιές την ίδια σκηνή, φέρνοντας στο προσκήνιο διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρες, σαν φόρο τιμής στον πολιτισμό και στα πράγματα που μας ενώνουν. Ιστορικές στιγμές έχουν καταγραφεί στον φακό, καθώς ο διαγωνισμός ακολουθεί τις αλλαγές που αναπόφευκτα έρχονται με το πέρασμα του χρόνου, οι οποίες είναι αρκετές στα 65 χρόνια της Eurovision.
Δίχως αμφιβολία και η θέση της γυναίκας έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία 65 χρόνια, πλέον ολοένα και περισσότερες δυναμικές γυναίκες από διαφορετικό υπόβαθρο εκφράζονται πάνω σε κοινωνικά θέματα, κάνοντας δηλώσεις μέσω της τέχνης τους, οι οποίες δεν θα γινόντουσαν αποδεκτές πριν από μερικές μόλις δεκαετίες.
Μερικές ερμηνείες που σίγουρα μας έρχονται στο νου σκεπτόμενοι το παραπάνω είναι η Netta Barzilai, με το τραγούδι της “Toy” ή η εντυπωσιακή Conchita Wurst.
source: https://globalnews.ca/
source: https://www.dw.com/
Πόσες όμως συμμετοχές στην Eurovision έχουν πλέον επισκιαστεί από τις πιο σύγχρονες;
1. Dana International με το τραγούδι “Diva”
source: in.gr
Για την generation Z, το τραγούδι αυτό που άφησε εποχή, είναι πιθανώς πρωτάκουστο. Όταν όμως η Dana International εκπροσώπησε το Ισραήλ το 1998, ως η πρώτη transgender γυναίκα που συμμετείχε στον διαγωνισμό, πολλοί εναντιώθηκαν στη συμμετοχή της και υπήρξαν χώρες που δεν ήθελαν να αναμεταδώσουν την ερμηνεία στην τηλεόραση. Παρόλα αυτά, δεν πτοήθηκε, φέρνοντας τη νίκη στη χώρα της, με ένα τραγούδι που αποτελεί ωδή στις δυνατές γυναίκες της ιστορίας και της μυθολογίας. «Δεν με ενδιαφέρει τι λένε για εμένα. Πιστεύω στον Θεό, στην ελευθερία και στο δικαίωμα του καθενός να ζήσει σύμφωνα με την επιλογή του».
2. VAL με το τραγούδι “Da vidna”
source: https://escbeat.com/
Η περσινή συμμετοχή της Λευκορωσίας την οποία δεν είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στην σκηνή λόγω της ακύρωσης του διαγωνισμού. Φέροντας ένα ισχυρό φεμινιστικό μήνυμα, το τραγούδι αναφέρεται στη ζωή μιας γυναίκας εγκλωβισμένης σε έναν γάμο παρά την θέλησή της. Πιο συγκεκριμένα, στη πρώτη στροφή του τραγουδιού, η γυναίκα κάνει ανασκόπηση της ζωής της και του γάμου της, ενώ στη δεύτερη μιλάει στο νεότερο εαυτό της, που μπήκε στον γάμο και τη μητρότητα ενώ δεν ήταν έτοιμη. Στο ενδυναμωτικό ρεφρέν αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι η μόνη γυναίκα που αντιμετωπίζει αντιξοότητες. Ο τίτλος μεταφράζεται σε «Μέχρι την αυγή» και φέρει το συμβολισμό ότι η γυναίκα μπορεί να είναι ο εαυτός της μοναχά στο σκοτάδι, αλλά όταν έρχεται η μέρα πρέπει να φορέσει ένα προσωπείο και να ζήσει την ζωή που έχουν επιλέξει οι άλλοι για εκείνη. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι στίχοι είναι γραμμένοι στα λευκορωσικά, μια γλώσσα που βρίσκεται υπό εξαφάνιση και δεν ακούμε συχνά στη μουσική.
3. Manizha με το τραγούδι “Russian Woman”
source: https://wiwibloggs.com/
Μια εμφάνιση με τόσα βαθιά νοήματα και χρησιμοποιεί ποικίλα μέσα για να περάσει μια θέση για μια φλέγουσα κοινωνική παθογένεια.
Η Manizha, γεννήθηκε στο Τατζικιστάν και ήρθε στη Ρωσία με την οικογένειά της μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Πέρα από την τέχνη της, είναι ακτιβίστρια και Goodwill Ambassador των Ηνωμένων Εθνών. Μέσω του τραγουδιού της, παίρνει την ταυτότητα της Ρωσίδας γυναίκας, αλλά και της μετανάστριας, που και οι δύο ανήκουν στην εργατική τάξη που πλήγεται.
Οι στίχοι ακολουθούν την ιστορία της Ρωσίδας γυναίκας μέσα από τους αιώνες. Ξεκινάει από την εργασία των Ρωσίδων στις εκτάσεις που ανήκαν στον Αυτοκράτορα, έως το 1861 που απαγορεύτηκε αυτή η μορφή σκλαβιάς σε άθλιες συνθήκες εργασίας, αλλά παρόλα αυτά συνεχίστηκε έως την δεκαετία του 1920 που ξεκίνησε η βιομηχανική επανάσταση. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι στα ρώσικα η λέξη για την έκταση και το πεδίο μάχης είναι η ίδια.
Δίνεται η αίσθηση ότι και η σημερινή κοινωνία αποτελεί πεδίο μάχης για αρκετές γυναίκες, λόγω των κοινωνικών προσδοκιών που περιγράφονται στο τραγούδι: «Είσαι ήδη 30/Hello?Που είναι τα παιδιά;/…/Έχεις ωραία εμφάνιση/Αλλά πρέπει να χάσεις λίγο βάρος».
Μιλάει για όλες τις γυναίκες που δεν θέλουν το κατεστημένο να τους υπαγορεύει το πως θα ζουν, χρησιμοποιώντας έναν λαϊκό Ρώσικο ρυθμό και την αναπαράσταση του βάρους που εναποθέτεται στους ώμους της Ρωσίδας γυναίκας με έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο: ένα ογκώδες φουστάνι αποτελούμενο από πολλές στρώσεις υφάσματος και διαφορετικά σχέδια από όλη τη Ρωσία. Με αυτό τον τρόπο δείχνει πόσες διαφορετικές εθνότητες ζούνε στη χώρα.
Η Manizha εξωτερικά φορούσε αυτό το φουστάνι που εμφανέστατα την καταπίεζε, περιόριζε και ήλεγχε τις κινήσεις της, μιας και δεν μπορούσε ούτε να κουνηθεί, ούτε να περπατήσει πάρα μόνο μέσω των ροδών που την μετακινούσαν. Ένα κλουβί, μια μεταφορά για την πατριαρχική κοινωνία. Βγήκε από αυτό το φουστάνι φορώντας μια κόκκινη ολόσωμη φόρμα, σήμα κατατεθέν της εργατικής τάξης.
source: https://tass.com/
«Δεν θέλω να είμαι υπερβολικά κομψή και καλοντυμένη στην σκηνή. Το μανιφέστο μου είναι ότι θέλω να αντιπροσωπεύω τους ήρωες της εργατικής τάξης, τις γυναίκες που εργάζονται σκληρά για να πετύχουν», εξήγησε η Manizha αργότερα.
Αυτή η αλλαγή είναι στην ουσία μια μετάβαση από το στερεότυπο στην πραγματικότητα, από την εικόνα της ιδανικής γυναίκας σε μια πιο ρεαλιστική εικόνα.
Κοντολογίς, τραγουδάει για την ισχύ των Ρωσίδων είτε δουλεύουν στα χωράφια, είτε στα εργοστάσια, είτε στα γραφεία.
Τραγουδάει για τις διαλυμένες οικογένειες που δεν θα διαλύσουν τις γυναίκες επειδή αυτές είναι αρκετά δυνατές να σπάσουν οποιοδήποτε τοίχο.
Πέρα από το φόρεμα, χρησιμοποιήθηκαν κι άλλα οπτικά μέσα για αυτήν την εμφάνιση. Κατά την διάρκεια του τραγουδιού στην οθόνη πίσω από τους performers υπήρχαν συμβολικοί πίνακες με γυναίκες της avant-garde ζωγράφου Natalia Goncharova, συνδυάζοντας το παραδοσιακό και το μεταμοντέρνο, το Ανατολικό και το Δυτικό στοιχείο.
source: https://www.rbth.com/
source: https://www.esc-plus.com/
Επιπρόσθετα, η Manizha τραγούδησε τους τελευταίους στίχους μαζί με 100 Ρωσίδες bloggers, δημοσιογράφους και ακτιβίστριες που είχαν συνδεθεί σε βιντεοκλήση.
source: https://time.news/
source: https://www.eurovisionlemurs.com/
«Πάνω από όλα, θέλω οι λέξεις μου να οδηγήσουν σε έναν νέο νόμο που να προστατεύει τις γυναίκες και τα παιδιά από την οικιακή βία»
Το 2017 εκδόθηκε νόμος που αποποινικοποιούσε σε μεγάλο βαθμό την οικιακή βία. Ως αποτέλεσμα, χιλιάδες γυναίκες διστάζουν να πάνε στην αστυνομία.
Το 2016 49,765 θύματα από τις συνολικές καταγγελίες οικιακής βίας ήταν γυναίκες. Το 2017 μόλις 25,667 θύματα ήταν γυναίκες.
4. Marija Šerifović με το τραγούδι “Molitva”
source: https://el.m.wikipedia.org/
2007: Η πρώτη συμμετοχή της Σερβίας στον διαγωνισμό, η πρώτη της νίκη! Η Marija, σαγήνευσε το κοινό με την πληθωρική της φωνή που ήταν πλούσια στο συναίσθημα.
Τραγούδησε για την αγάπη, για την στοργή, την προσευχή, την επίκληση στον Θεό να ξανανταμώσει τον έρωτα της ζωής της.
Ούσα ομοφυλόφιλη, η νίκη της θεωρήθηκε ελπιδοφόρα για τη μικρή και παρενοχλημένη LGBTQ κοινότητα της χώρας, αλλά και για την κοινότητα των Ρομά.
«Μια μεγάλη νίκη για την Σερβία, ένα μικρό βήμα για τα δικαιώματα της κοινότητας» ειπώθηκε από έναν φαν καθώς βρίσκονταν στο μοναδικό μπαρ που ήταν ασφαλές για την κοινότητα.
Εν κατακλείδι, υπάρχουν πολλοί χαρακτηρισμοί που θα μπορούσαμε να προσάψουμε στην Eurovision. Η αποδοχή και η ριζοσπαστικότητά της συγκαταλέγονται σε αυτούς αναμφίβολα. Προωθώντας ειρήνη, αλληλοσεβασμό και ισότητα, δίνει την δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να συμβάλλουν στο χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου-με ένα τραγούδι τη φορά!
Header source: https://www.escdaily.com/
Είμαι από το πανέμορφο Ρέθυμνο της Κρήτης το οποίο γνώρισα στο τέλος του 2001. Σπουδάζω στο τμήμα αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας στο ΑΠΘ και μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να φοράω τα γυαλάκια μου και να γράφω με τις ώρες. Πιστεύω στον Υπαρξισμό, φτιάχνω τέλεια μαρμελάδα και είμαι υπέρ της άποψης ότι μπορώ ωραιότατα να συνδυάσω έργα της Jane Austen με το Star Wars ή με το Indiana Jones (μεγάλη αγάπη ο Indy), τον Chopin με τους The Doors. Κοινώς το ποιά είμαι είναι μπερδεμένο σαν το πουλόβερ που μου ξήλωσε ο γάτος μου.
0 Σχόλια