Τ
ου Ρενάτο Πρίφτι, της Ειρήνης Πολυχρονάκη, Ανδριάνας Μπάρτζιου, Ιλιάνας Βαρκούτα και της Σταματίας Τσολάκου
Είναι γνωστό πως η εποχή μας, με την πρόοδο που τη χαρακτηρίζει, μας δίνει τη δυνατότητα να μάθουμε για τη ζωή και τη δράση διαφόρων ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν για μια καλύτερη κοινωνία, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, άλλοι οργανωμένα κι άλλοι μεμονωμένα. Εμείς, οι «άσημοι», καθιστούμε ορισμένα άτομα ως «πρότυπα» στη ζωή μας και επηρεαζόμαστε από αυτά στη σκέψη και τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Ανθρωπιστές, περιβαλλοντιστές, ακτιβιστές και πολλοί άλλοι κοινοποιούν τη δράση τους με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Ας δούμε τα πρότυπα μερικών μελών της παρέας του Tambook.
Audrey Hepburn, θα σε θαυμάζουμε για πάντα…
Βλέποντας τυχαία ένα βράδυ το μιούζικαλ «My Fair Lady» (1964) γοητεύτηκα από την ερμηνεία της Audrey Hepburn στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό που με καθήλωσε περισσότερο ήταν η ίδια η χάρη και φινέτσα που κρύβονταν πίσω από τις κινήσεις της. Γεννημένη το 1929 στο Βέλγιο από αριστοκράτισσα μητέρα, η Audrey βίωσε δύσκολα παιδικά χρόνια με τον ερχομό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που άφησε ανεξίτηλα σημάδια πάνω της. Αξιοπερίεργη είναι και η ταύτιση της με την Άννα Φράνκ καθώς ήταν στην ίδια ηλικία με εκείνη κατά τη διάρκεια του πολέμου και είχε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Παρ ‘όλα αυτά, αν και ήθελε να ασχοληθεί με το μπαλέτο ακολούθησε, την υποκριτική και μάλιστα διέπρεψε! Η αβίαστη κομψότητα που την χαρακτηρίζει φανερώνεται σε όλη την καριέρα της αλλά υποδειγματική είναι και η δράση της στη Unicef ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως. Έχω άλλα τόσα να σας γράψω αλλά θα σας αφήσω με μία direct ρήση της Audrey, “Τα χαρούμενα κορίτσια είναι τα πιο όμορφα».
Freddie Mercury
πηγή : monopoli.gr
Όταν με ρωτάγανε ‘’Ποιο είναι το πρότυπο σου;’’, μέχρι και σήμερα δεν ξέρω τι να απαντήσω. Όμως, ανθρώπους που θαυμάζεις είτε τη δράση τους είτε το έργο που έχουν προσφέρει με οποιοδήποτε τρόπο, μπορείς εύκολα να βρεις. Στη δευτέρα γυμνασίου, όταν άρχισα να έχω επαφή με τη ροκ μουσική, οι πρώτοι που μου έλεγαν να ακούσω, ανάμεσα σε πολλά και μεγάλα ονόματα, ήταν οι Queen. Ψάχνοντας, λοιπόν, τα τραγούδια τους και ακούγοντας τα, με κέρδιζαν ακόμα περισσότερο. Ειδικά ο τραγουδιστής τους, ο Φαρόκ Μπουλσάρα (ή ο πολύ γνωστός σε όλους μας Freddie Mercury), που με την έκταση της φωνής του αλλά και τα τραγούδια που έγραψε μας άφησε τεράστια κληρονομιά, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και αυτοί που δεν ακούνε τη συγκεκριμένη μουσική έχουν τραγουδήσει κάποια στιγμή έναν στίχο από κάποιο τραγούδι τους. Εκκεντρικός άνθρωπος, έζησε μία πολυτάραχη ζωή, την οποία ο ίδιος επέλεξε μέσα από διάφορους πειραματισμούς που έκανε, γιατί όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, δεν ήθελε ποτέ να είναι βαρετός. Δεν κρύφτηκε ποτέ και δεν απολογήθηκε ποτέ για τις επιλογές του. Δεν ξέρω αν μπορώ να γράψω πολλά πράγματα για αυτόν τον άνθρωπο γιατί το έργο και η προσωπικότητα του ήταν τεράστια, όμως το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τέτοιοι τραγουδιστές λείπουν από τις μέρες μας. Α, και κάτι που ξέχασα! Αν σας ενδιαφέρει και θέλετε να μάθετε περισσότερα, προτείνω να δείτε την ταινία ‘’ Bohemian Rapshody’’.
Iratus
Γράφει ρίμες εκ μέρους εκείνων που έριξαν τις άμυνες τους και πνίγηκαν στα βάθη της οργής τους. Ραπάρει για εκείνους που συνέχισαν να εξοργίζονται σε ένα κόσμο όπου επικρατεί η απάθεια. Αυτός είναι ο Iratus ή, αλλιώς, ο Ευάγγελος Γκότοβος. Γεννημένος στην Γερμανία και μεγαλωμένος από τα 8 του στην Ελλάδα, γράφει τους πρώτους στίχους στα 15 του. Καθώς ενηλικιώνεται, ξεκινά να εμπνέει τους ονειροπόλους και να αφυπνίζει μερικούς από τον λήθαργο, με τον τρανταχτό λόγο του. Όπως αναφέρει και ο ίδιος: <<Λόγος όπλο, πέτυχα τον στόχο. Ξύπνησα μία μερίδα από τον όχλο, το ορκίζομαι θα ‘ρθουν κι’ άλλοι>> . Αγαπά την μουσική και οι οπαδοί του τον αγαπάνε για αυτήν. Είναι ακατάληπτα ρομαντικός και ρεαλιστής. Η μουσική του σε συντροφεύει τα βράδια και σε ταξιδεύει την ημέρα μέσα σε κάποιο λεωφορείο με το κεφάλι σου να ακουμπά ελαφρά στο τζάμι του. Προτείνω ανεπιφύλακτα να τον ψάξετε και να κλείσετε τα μάτια σας καθώς ακούτε τα τραγούδια του, διότι και ο ίδιος όντας γεννημένος με σχεδόν ολική τύφλωση στο μάτι του, έμαθε να νιώθει χωρίς να βλέπει. Μερικά από τα καλύτερα κομμάτια του, είναι τα : ”Λουλούδια μέσα στην λάσπη”, ”Γυμνός”, ”Μωβ”, ”Ψυχή Όμορφη”, ”Για τις περίεργες ώρες”.
Ed Sheeran
Ένας άνθρωπος που δεν βγάζει απλώς το ψωμί του όντας τραγουδιστής, αλλά χρησιμοποιεί στίχους βγαλμένους από την ίδια του τη ζωή. Ο Ed Sheeran έγινε γνωστός μέσα από τα εμπορικά του τραγούδια, αν ωστόσο κάποιος θελήσει να τον μάθει ως άνθρωπο θα πρέπει να ψάξει τα κομμάτια στα οποία ενσωματώνει τις εμπειρίες του. Έρωτας, ποτό, παιδική και νεαρή ηλικία, όλα διαφαίνονται μέσα στους στίχους του και τον καθιστούν ίσως έναν «μελωδικό πεζογράφο» και «γραφίστα συναισθημάτων».
Ο Ed Sheeran κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά με τη μουσική του χωρίς καμμία βοήθεια, χωρίς καμμία εταιρία να προωθήσει τα τραγούδια του. Έγινε αγαπητός στο κοινό για την απλότητά του, για το πόσο ανθρώπινος είναι. Κι όπως μου είπε ένας μουσικός, που συνάντησα κάποτε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου : «Δε μπορεί κανείς να κρίνει έναν άνθρωπο που χωρίς καμία βοήθεια στις πλάτες του έφτασε να γεμίζει ολόκληρο το «Wembley» στις συναυλίες του». Για την ιστορία, το «Wembley» έχει χωρητικότητα 90.000 θεατών.
Malala Yousafzai
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι είναι μια ακτιβίστρια για την ισότητα των ευκαιριών στην εκπαίδευση και ειδικότερα την εκπαίδευση των γυναικών. Γεννηθείσα το 1997 στο Πακιστάν σε μια οικογένεια Παστούν, μιας εθνότητας που αντιμετωπίζει κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στο Πακιστάν, η Μαλάλα ασχολείται με τον ακτιβισμό από την παιδική της ηλικία, κάτι που κατέστη απαραίτητο λόγω του φονταμενταλισμού. Μέσω συνεντεύξεων, γραπτών της και ενός ηλεκτρονικού blog του BBC, η Μαλάλα ύψωσε το ανάστημά της στους καταπιεστές εκείνης και εκατομμυρίων κοριτσιών των οποίων τα σχολεία βομβαρδίζονταν και από τις οποίες αναμένονταν να μη μορφωθούν και να ακολουθήσουν το Purdah, την πρακτική του διαχωρισμού των φύλων και της κάλυψης του σώματος τους. Τον Οκτώβριο του 2012 οι φονταμενταλιστές Ταλιμπάν την πυροβόλησαν στο κεφάλι για να την κάνουν να σιωπήσει, χωρίς επιτυχία, αφού επιβίωσε και συνέχισε τον ακτιβισμό της. Ο αγώνας της έχει κάνει το μήνυμά της να ακουστεί σε όλη την υφήλιο και έχει βοηθήσει εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά να μορφωθούν. Έχει βραβευτεί για την δράση της με το βραβείο Ζαχάρωφ, επίσης είναι η νεότερη κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης, αφού βραβεύτηκε σε ηλικία μόλις 17 ετών!
Τα (υγιή) πρότυπα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, μας βοηθούν να αποκτήσουμε αποφασιστικότητα και να κινητοποιηθούμε ως άνθρωποι και πολίτες. Και όπως είπε κάποτε ο Βρετανός συγγραφέας Oliver Goldsmith : «Οι άνθρωποι σπάνια βελτιώνονται όταν δεν έχουν άλλο πρότυπο, εκτός από τον εαυτό τους, για να αντιγράψουν» !
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
Είμαι από το πανέμορφο Ρέθυμνο της Κρήτης το οποίο γνώρισα στο τέλος του 2001. Σπουδάζω στο τμήμα αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας στο ΑΠΘ και μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να φοράω τα γυαλάκια μου και να γράφω με τις ώρες. Πιστεύω στον Υπαρξισμό, φτιάχνω τέλεια μαρμελάδα και είμαι υπέρ της άποψης ότι μπορώ ωραιότατα να συνδυάσω έργα της Jane Austen με το Star Wars ή με το Indiana Jones (μεγάλη αγάπη ο Indy), τον Chopin με τους The Doors. Κοινώς το ποιά είμαι είναι μπερδεμένο σαν το πουλόβερ που μου ξήλωσε ο γάτος μου.
Ήρθα σε αυτόν τον κόσμο την πέμπτη μέρα του δεύτερου καλοκαιρινού μήνα ενός χρόνου πριν την αλλαγή της δεκαετίας στην συμπρωτεύουσα. Σπουδάζω Ποιμαντική και Κοινωνική θεολογία στο ΑΠΘ. Λατρεύω την αγγλική κουλτούρα. Χορεύω swing και κάνω αμέτρητα ταξίδια με βάρκα το βιβλίο! Ξέρω μονάχα ότι δε ξέρω και πολλά. Ο κόσμος είναι ο καμβάς μας και εμείς οι ζωγράφοι. Πιστεύω στην ατομική πρωτοβουλία και ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο!
Γεννημένη στις αρχές του καλοκαιριού της δεύτερης χιλιετίας , το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι μέχρι εδώ τα έχω καταφέρει καλά. Αιθεροβάμων και με το χαμόγελο στα χείλη είναι η σωτηρία μου για τη μονότονη καθημερινότητα. Φοιτήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας , χωρίς όμως να λέω όχι σε νέες ευκαιρίες και προκλήσεις. Αγαπώ τη μουσική και μου αρέσουν οι άνθρωποι που εννοούν τα «σ’ αγαπώ» τους.
Ονομάζομαι Σταματία Τσολάκου και γεννήθηκα την άνοιξη του 2000. Σπουδάζω φιλολογία στο ΕΚΠΑ. Στόχος μου είναι να γίνω καθηγήτρια. Όνειρο μου είναι να γίνω σωστή καθηγήτρια. Αγαπώ τα παιδιά και τα ζώα. Είμαι παρορμητική, αυθόρμητη, ολίγον τι τρελή, μελαγχολική και δυναμική. Μ'αρέσει να καταπιάνομαι με τέχνες όπως η μουσική, ο χορός και ιδιαίτερα η ποίηση. Το να γράφω με γεμίζει και ταυτόχρονα με αδειάζει. Από μικρή λατρεύω να αποτυπώνω το στίγμα μου γραπτώς, σε χαρτιά κρυμμένα στα συρτάρια του γραφείου μου. Το tambook μου δίνει την ευκαιρία να αποκαλύψω τις δημιουργίες μου και να μοιραστώ μαζί σας αυτά που με απασχολούν και ίσως δε διαφέρουν τελικά και τόσο με αυτά που προβληματίζουν εσάς τους αναγνώστες.
0 Σχόλια