Οι νέοι στους δρόμους
Οι γέροι στα κουτιά
Γραβάτες να πίνουν εσπρέσο
Κι άλλοι να χτυπάν εκ των έσω
Πορείες σχεδιάζει το μυαλό του
Μα σε πορεία δεν πήγε, κακό του
Σε γκαρσονιέρα έμεινε πάλι
Γραβάτες, καφέδες, Εκάλη
Αλυσίδες τραβάνε από πίσω
Δεν είναι κεφάλια μα ο πατέρας
Μη, το αλκοόλ δε θέλω να χύσω
Πέθανε, να σε πάρει ο αγέρας
Μην το κοιτάς, τον γνωρίζεις
Τον λυπάσαι, φοβάσαι και βρίζεις
Τον χτυπάς με το δεξί ψηλά
Πονάει, του σφίγγεις τα λουριά
Στο στόμα μια μάσκα
Στα μάτια φακούς
Στ’ αφτιά του ακουστικά
Θα σας φάμε, μ’ ακούς;
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
0 Σχόλια