Χωρίς τίτλο

Κοιτάζοντας συνέχεια τον εαυτό μου στον καθρέφτη,

παρατηρώ το είδωλο μου να αντικατοπτρίζεται,

μα το εσωτερικό μου έχει εξαφανιστεί και δεν απεικονίζεται.

Γυρεύω να το βρω, μάταια όμως, πουθενά δεν υπάρχει,

γιατί όσο εγώ κοίταζα το επιφανειακό το μέσα είχε αρχίσει να αλλάζει.

Και ήταν αργά πλέον να το βρω, κάπου να το ερευνήσω,

κοιτάζω χρόνια την όψη του εαυτού μου στον καθρέφτη,

σιωπηλή, μα τώρα πια μοιάζει με (το) γκρίζο.

 

 

Και σκέφτομαι πως άφησα πίσω μου σημαντικά και τρέχω να

τα πιάσω, όμως δεν βρίσκονται πια εκεί, γιατί εγώ τα έχασα κοιτάζοντας να μοιάσω.

Να μοιάσω σε έναν άλλο εαυτό

όμως δεν είναι καν δικός μου και τώρα μετανιώνω που ψεύτικη έγινα

για κάτι ασήμαντο που δεν μπόρεσα καν να αφομοιώσω.

Συμπέρασμα να βγάλουμε από τα παραπάνω λόγια

πως πρέπει την καρδιά μας να ακολουθούμε

και να χτίζουμε δικά μας μονοπάτια γιατί στων αλλωνών

είναι σαν να βαδίζουμε σε αδιέξοδα με γκάζια.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 4.3 / 5. Ψήφοι: 3

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Ονομάζομαι Σταματία Τσολάκου και γεννήθηκα την άνοιξη του 2000. Σπουδάζω φιλολογία στο ΕΚΠΑ. Στόχος μου είναι να γίνω καθηγήτρια. Όνειρο μου είναι να γίνω σωστή καθηγήτρια. Αγαπώ τα παιδιά και τα ζώα. Είμαι παρορμητική, αυθόρμητη, ολίγον τι τρελή, μελαγχολική και δυναμική. Μ'αρέσει να καταπιάνομαι με τέχνες όπως η μουσική, ο χορός και ιδιαίτερα η ποίηση. Το να γράφω με γεμίζει και ταυτόχρονα με αδειάζει. Από μικρή λατρεύω να αποτυπώνω το στίγμα μου γραπτώς, σε χαρτιά κρυμμένα στα συρτάρια του γραφείου μου. Το tambook μου δίνει την ευκαιρία να αποκαλύψω τις δημιουργίες μου και να μοιραστώ μαζί σας αυτά που με απασχολούν και ίσως δε διαφέρουν τελικά και τόσο με αυτά που προβληματίζουν εσάς τους αναγνώστες.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα
Φοβικά

Φοβικά

Με έμαθαν από παιδί να αντιμάχομαι τον φόβο. Σε μία ανδρεία με δηλητήριο. Μια γενναιότητα επίπλαστη. -μα αν τα μάτια σου δεν βλέπουν το Θεριό, θα σου επιτεθεί. Και τότε τι θα κάνεις; Θα λες πως δεν πληγιάστηκες; Κι αφού πολύ το σκέφτηκα κατέληξα στο εξής (και να μου...

Διαβάστε Περισσότερα
Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This