Για σένα που έφυγες ή θα φύγεις
μαζί με τ’ άστρα στην πρώτη ακτίδα της ανατολής
Για σένα που πήρες ανεπιστρεπτί τον μονόδρομο του αναπόφευκτου πεπρωμένου…
Που άνοιξες πανιά και σήκωσες άγκυρες για τα λιμάνια της υπέρλαμπρης Ρώμης
Ούτε οι παντοδύναμοι Θεοί δεν μπόρεσαν να σου αλλάξουν τη βούληση
Η αγάπη μας δεν έγινε το πιο βαθύ σου “θέλω”
Κι αυτό το θέλω δεν έγινε ποτέ “πράττω”
Δεν έγινες ο Οδυσσέας δεν πόθησες αρκετά την Πηνελόπη σου
Έφυγες δειλά κι άνανδρα
Κι οι βασίλισσες δεν προορίζονται για λιγόψυχους λιποτάκτες
Το ήξερε βέβαια μέσα στην ψυχή της πως δεν επρόκειτο ποτέ ξανά να σ’ ανταμώσει
Μα η βασίλισσα Διδώ έκανε το πιο αξιοθαύμαστο plot twist της ιστορίας, πήρε τα ηνία της μοίρας στα χέρια της και με αιμάτινο μελάνι χάραξε το δικό της πεπρωμένο
Αφέντρα και σκλάβα της ζωής και των επιλογών της, όπως όλοι μας
Δεν έγινε άθυρμα των γεγραμμένων, δεν επέτρεψε την μετατροπή της σε δεδομένο και φερέφωνο, απεναντίας φόρεσε υπερήφανα το στέμμα της αξιοπρέπειας, έκοψε τα νήματα κι έπαψε να είναι μαριονέττα των Θεών.
Μην τα ψάχνεις. Η Διδώ είναι «ο τολμών» στο έπος της ζωής μας
Για σένα που οι προορισμοί έγιναν το πιο βαθύ σου «θέλω»
Και για μένα που σαν και μια άλλη ξεχασμένη βασίλισσα Διδώ κρύβομαι στη νηνεμία πριν τις καταιγίδες του πεπρωμένου…
-Lithium
Με είπαν Lithium. Με ονόμασαν λίθιο. Λατινική λέξη σκέφτηκα. Κλίνεται "Lithium, lithii, lithio.." Από το αρχαίο ελληνικό λίθος! Ακρογωνιαίας σημασίας κι αντικαταθλιπτικής διάθεσης, σκέφτηκα. Και μ' αυτές τις σκέψεις προσγειώθηκα ανωμάλως κι ομαλώς στο τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Αγκαλιά με τα βιβλία μου, την ποιητική μου διάθεση, τους γρατσουνισμένους δίσκους βινυλίου μου, την ταξιδιάρα μου ψυχή που κοιτά τ' αστέρια, το φεγγάρι, το φως, που επιδιώκει να κοιτάξει κατάματα ακόμα και τον ήλιο. Προσπαθώ να "διαχειριστώ" την υπερευαίσθητή μου πλευρά, να κατανικήσω τα αμέτρητα "γιατί" που στροβιλίζουν στο μυαλό, να υπερπηδήσω τις ασχήμιες των μουντών ανθρώπων, να χρωματίσω την μονόχρωμη και κυνική πραγματικότητα και να φτάσω στην πληρότητα της ψυχής που είναι το ζητούμενο και το ποθούμενο όλων μας. Κλειδί είναι το Lithium που έχει κρυμμένη την πυξίδα για τη Ζωή, για την Αγάπη, για τη Μαγεία, για την Ανθρωπιά, για το Θαύμα! Ας το βρούμε όλοι μαζί παρέα...
Ιωάννα Ορφανίδου-Lithium
0 Σχόλια