Εύθραυστη
Γυάλινη
Ψυχή
Ένας ολόκληρος κόσμος μέσα σου
Με τα θεμέλια από το παρελθόν σου
Χτισμένος από το παρόν σου
Η ψυχή
Κουβαλώντας στην πλάτη της ίχνη από το μέλλον της
Ίχνη του μέλλοντος
Στα χρώματα της βαριάς αλυσίδας του παρελθόντος
Με πόση ακρίβεια παγιδευμένη
Στον χρόνο
Παγιδευμένη
Στους αιώνες και τα δευτερόλεπτα των γεγονότων
Που τη σημάδεψαν
Σαν υπνωτισμένη
Ρίχνει την ευθύνη στις Μοίρες
Πως όσα τις συμβαίνουν στη ζωή είναι ένα σχέδιο
Που έγνεθε νυχθημερόν η Κλωθώ,
Με την πορεία που της όρισε η πολυμήχανη Λάχεσις
Και το τέλος της σκοτεινό, αυτό που θέλησε η Άτροπος.
Μα όσα της έλαχαν δεν ήτανε γραμμένα
Ούτε από την ειμαρμένη,
Ούτε από τη θεά Ανάγκη.
Αλλά ήταν τα σημάδια που κουβαλούσε πάνω της
Αυτά που την καθόρισαν
Η ψυχή
Κρατά το πινέλο και ανακατεύει τα χρώματα
Φτιάχνει τις δικές της αποχρώσεις
Μοναδικές και ανεπανάληπτες
Ατομικές
Μοναδικές όσο η ίδια η μοναδική σου ψυχή
Μόνη της αποτελεί έναν κόσμο
Η καθεμιά ξεχωριστό
Οι κόσμοι είναι τόσοι όσες είναι και οι ψυχές
Καθρέπτες ενός απέραντου σύμπαντος
Γεμάτο ερωτηματικά
Ίσως ο χρόνος να μην τέλειωσε ποτέ για αυτές
Ακολουθούν ένα μεγάλο ταξίδι από σώμα σε σώμα
Αναζητώντας την αρχέγονη πηγή τους
Τη μήτρα που τις έπλασε
Με τα συστατικά του σύμπαντος
Κάπου ανάμεσα στα αστέρια
Πορεύονται με τα κομμάτια μιας ηλικίας αλλιώτικης
Από το χθες και από το σήμερα
Μιλούν τη γλώσσα που έμαθαν από παιδιά
Στις αποχρώσεις των συναισθημάτων τους
Χρώματα της χαράς και χρώματα της θλίψης
Και η ψυχή κάπου ανάμεσα
Πότε από τη μια και πότε από την άλλη
Αναζητά απαντήσεις στα ερωτήματά της
Πώς να σωθεί από τον πόνο;
Πώς να ιαθεί από τα τραύματά της;
Πώς να αγκαλιάσει τις πληγές της;
Μα η απάντηση είναι μια
Η αγάπη είναι αυτή που θα ρίξει το φως στα σκοτάδια σου
Ψυχή
Η αγάπη είναι αυτή που θα σε αγκαλιάσει
Και θα σου δώσει τη δύναμη να συνεχίσεις
Να νικήσεις τους φόβους και τις ανασφάλειές σου
Να συγχωρέσεις και να προχωρήσεις.
Είναι καιρός, ψυχή μου, να αγαπηθείς
Και να αγαπήσεις
Ελεύθερη
Από τα δεσμά σου.











0 Σχόλια