Για μια απουσία

Η ανάμνησή σου ένα μακρινό όνειρο

Το πρόσωπό σου ξεθωριάζει

Μετράω στις στάλες της βροχής τις στιγμές μας

Ήρθες ξαφνικά και τυχαία

«Όπως συμβαίνουν όλα τα ωραία στην ζωή»,

έτσι μου είπες.

 

Γαλάζιο φεγγάρι και φθινοπωρινές μπόρες

Μυρωδάτα γιασεμιά και γκρίζος ουρανός

Ψιχάλες βροχής κι εμείς που τρέχουμε ανάμεσά τους

Ντροπαλές ματιές και ζεστά χαμόγελα

Μακρινό παρελθόν και η ζωή που συνεχίζεται

 

Κύματα που σκάνε στο ακρογιάλι

Κάτω από το σεληνόφως 

Που βάφει 

Τους ασημένιους αφρούς της θάλασσας

 

Θα συνηθίσω στην απουσία σου

Χωρίς να με πειράζει

Και θα ακούω τις μουσικές 

Που άκουγα

Κάνοντας όνειρα γεμάτα στιγμές με εμάς

Και θα θυμάμαι εκείνη τη μικρή στιγμή

Που σου κρατούσα το χέρι

Και ο χρόνος σταμάτησε

Και εκείνο το κόκκινο φανάρι

Που με έσφιξες στην αγκαλιά σου

Και μετά χάθηκες 

Και δεν σε ξαναείδα

 

Θάλασσα απέραντη η απόσταση ανάμεσά μας

Ένα τηλέφωνο δρόμος η σμίξη  μας

Βροχή

Βροχή

Βροχή

Περιστέρια πετούν 

Κουβαλώντας λέξεις που έχουν χαραχθεί βαθιά 

Σε στοιβαγμένα σημειωματάρια

Νοσταλγία και αναμονή

Πικρή γεύση της μοναξιάς που αφήνεις πίσω σου

Για εκείνο το μοναδικό φιλί που ποτέ δε βρήκε το δρόμο του

Θα περπατώ στη διαδρομή που κάναμε μαζί

Θα ψάχνω μέσα στο πλήθος για το πρόσωπό σου

Και θα σε περιμένω να γυρίσεις 

Πριν νυχτώσει.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 12

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Από μικρό παιδί, συνήθισα να κοιτάω τα αστέρια και να διερωτώμαι πώς ξεκίνησε ο κόσμος και αν θα τελειώσει κάποτε. Καθότι μοναχική φύση, ο στοχασμός και η συγγραφή ήταν αγαπημένες μου δραστηριότητες. Με εργαλεία ένα κομμάτι χαρτί, ένα μολύβι και λίγη φαντασία δημιουργώ νέους κόσμους, ενώ στα ακουστικά μου ηχούν από πιάνο, όπερα έως ροκ μουσική. Η ανάγκη μου για απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα όπως η δικαιοσύνη, η αθανασία της ψυχής και η δημιουργία του σύμπαντος, οδήγησαν τα βήματά μου στη φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ, από όπου είμαι απόφοιτη ενώ συνεχίζω τις σπουδές μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο.

Συναισθηματική, υπερευαίσθητη και ταυτόχρονα δυναμική και λογική, ένα πράγμα που έμαθα από την ζωή είναι ότι πρέπει να κυνηγάμε όλα αυτά τα οποία θέλουμε και να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο, που θα διέπεται από αξίες, με οδηγό την αγάπη, την ισότητα και την ελευθερία.

Σχετικά θέματα: poem // poetry // tambook // tambook.gr // αγάπη // άνθρωπος // απουσία // ζωή // ποίημα // ποίηση

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα
Φοβικά

Φοβικά

Με έμαθαν από παιδί να αντιμάχομαι τον φόβο. Σε μία ανδρεία με δηλητήριο. Μια γενναιότητα επίπλαστη. -μα αν τα μάτια σου δεν βλέπουν το Θεριό, θα σου επιτεθεί. Και τότε τι θα κάνεις; Θα λες πως δεν πληγιάστηκες; Κι αφού πολύ το σκέφτηκα κατέληξα στο εξής (και να μου...

Διαβάστε Περισσότερα
Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This