“Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι.
Όμως σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις, προτού με διαβάσεις.
Ούτε μη βιαστείς να βγάλεις ξαφνικά συμπεράσματα για μένα.
Γιατί αυτό κάνουν πάντα όλοι.
Και πώς να τους συμπαθήσω μετά;
Μην με αδικήσεις, προτού περπατήσεις με τα παπούτσια μου.
Τι φράση κι αυτή!
Λες και θα επέλεγε κανείς να φορέσει τα παπούτσια του διπλανού του.
Αν δεν είναι μάρκα ή δεν έχει κοστίσει δύο μεροκάματα με υπερωρίες, οι άνθρωποι δεν φοράνε τίποτα.
Μα καλά, δεν στα είπανε;
Όλοι νομίζουν πως είναι σπουδαίοι, πως βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής.
Πως μπορούν να “επηρεάζουν” τις ζωές των άλλων με το λεγόμενο “lifestyle” τους.
Μισό λεπτό, γιατί νομίζω πως ανακατεύομαι.
Μάλλον θα με πείραξε το μεσημεριανό.
Ή θα μου έπεσαν βαριά τα λόγια τους.
Θα πιω μια σόδα για να διασπάσω όλες αυτές τις άχρηστες πληροφορίες από μέσα μου.
Άσπρο πάτο!
Όπως έλεγα λοιπόν, δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι.
Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που συμπεριφέρονται.
Με τον τρόπο που σκέφτονται.
Με τον τρόπο που ψηφίζουν.
Με πιάνει αναγούλα.
Όλοι πιστεύουν πως είναι το κέντρο του κόσμου.
Πως έχουν ανυπέρβλητες δυνάμεις.
Πως είναι τεράστιοι και μπορούν να ποδοπατούν τους άλλους.
Θα πρότεινα να κάνουν μια βουτιά στην μέση της θάλασσας.
Μόνο τότε θα διαπιστώσουν πόσο μηδαμινές φιγούρες είναι”.
ΥΣ: Αυτούς που υποστηρίζουν φασιστικές οργανώσεις και δολοφονούν, ας τους βουτήξουμε λίγο πιο βαθιά.











0 Σχόλια