Παγιδευμένη μέσα σε ένα κουβάρι ασφυκτιώ…δε μπορώ να κουνηθώ! Χρυσαλλίδες φυτρώνουν γύρω μου και κάτι νιώθω να μου σκίζει τη σάρκα.
Το όνομά μου είναι Ψυχή* και πρέπει να αναπνεύσω ξανά ακόμη κι αν χρειαστεί να ξαναγεννηθώ μέσα απ’τις κλωστές που με πνίγουν…Ο πόνος σταματά απότομα και το κουβάρι αρχίζει να διαλύεται σιγά σιγά. Από μια σχισμή νιώθω το φως του ήλιου να με αγγίζει και να μου χαρίζει ξανά τη ζωή. Σαν κάτι να χει αλλάξει τώρα. Σαν μια πνοή καινούρια να αναβλύζει από μέσα μου. Κάμποσα ζευγάρια μάτια με παρατηρούν σα να με βλέπουν για πρώτη φορά.
“Εγώ είμαι” κραύγασα απεγνωσμένα
“Η Ψυχή σας!”
“Ψυχή είσαι στ’αλήθεια εσύ; Άλλαξες!” μου είπαν
“Μα πώς μπορεί;” σκέφτηκα ” Η ίδια είμαι!”…..ή μήπως δεν ήμουν;
“Απέκτησες φτερά και ανήκεις πλέον στον ουρανό! Πώς το κατάφερες αυτό;”
“Εγώ απλώς υπέμεινα τα λάθη που είχα δημιουργήσει”
“Κι αν το επιχειρήσουμε και μεις αυτό θα γίνουμε σαν εσένα;”
“Δεν το γνωρίζω αυτό που με ρωτάς. Αλλά το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τώρα νιώθω ελεύθερη!”
Απάντησε η Ψυχή και τα φτερά της έλαμψαν από υπερηφάνεια. Και εκείνη ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησε πως στη ζωή τίποτα δε χαρίζεται. Έιναι στα δικά της φτερά η ευτυχία! Έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε ένα εξωτικό ον φτιαγμένο απο κοσμική σκόνη και να παραμένει αθάνατο στο χρόνο. Γιατί αυτό που αποκαλούν οι άλλοι αλλαγή η “ψυχή” το ονομάζει αναγέννηση και αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος, οι υπόλοιποι το λένε πεταλούδα**…
Ανάλυση κειμένου σε βάθος:
* Έκανα μια απόπειρα να παρομοιάσω την ψυχή με πεταλούδα καθώς η αρχαία ελληνική της ονομασία είναι “ψυχή” και η μεταμόρφωσή τους παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες. Η λέξη αυτή προέρχεται από το ρήμα “ψύχω” δηλ. “αναπνέω”. Επομένως “ψυχή” σημαίνει πνοή και συνεπώς “ζωή”.
**Η πεταλούδα είναι σύμβολο της ψυχής, της αναγέννησης και της αθανασίας. Υπενθυμίζει το δίδαγμα των αλλαγών. Δοκιμάζεται από τα λάθη της και υποβάλλεται σε δοκιμασίες για να επιτύχει την μακαριότητα της αθανασίας. Όπως η πεταλούδα προσελκύεται από τη φλόγα που καίει τα φτερά της, έτσι και η ψυχή προσελκύεται από τις θεϊκές αλήθειες και το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να τις αντιμετωπίσει ή θα χαθεί στην πορεία της και ανακηρυχθεί “έκπτωτη”.
Φωτογραφία: Greenhouse in Artis Zoo Amsterdam
Το κορίτσι του Μάη όπως λένε και οι Olympians! Γεννημένη Μάιο μήνα του '98, δεν πρόλαβα καλά καλά να ζήσω στον 20ο αιώνα, πήρα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τον 21ο. Το πρώτο μου κλάμα ακούστηκε στη Θεσσαλονίκη, στην οποία και διανύω τα φοιτητικά μου χρόνια στην Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ και πλέον είμαι ένα τσακ πριν από το πολυπόθητο πτυχίο μου. Όπως έλεγε και η πολυαγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη είμαι και εγώ μια συναισθηματική ανόητη, μια μπερδεμένη αναποφάσιστη! Δηλώνω λάτρης της ζωής και των ανθρώπων που κάνουν τα πάντα για αυτήν! Συνήθως θα με βρεις σε ένα δικό μου χάος φτιαγμένο από βιβλία, ταινίες, χορό και μουσική!
0 Σχόλια