Τόλμησα να αναλογιστώ για λίγο το εγώ
μα ο χρόνος μου φάνηκε αρκετός
κι αναπαύτηκα στην σκέψη
πως ο ήλιος ίσως είναι αλλού πιο φωτεινός.
Τόλμησα να αφουγκραστώ τα χαμένα σου εγώ
μα ο ήλιος ήταν για με και πάλι σκοτεινός.
Οι αχτίδες σου έσβησαν στο πρώτο σ αγαπώ,
η ημέρα με άφησε, ο χρόνος χάθηκε.
Τόλμησα να οφθαλμήσω την αυγή
το παραμύθι ξεπρόβαλε έμπρος της σκηνής
μα η αλήθεια κοιμώμενη πίσω της,
δίχως επιλογή,εκτυλίχθηκε το σενάριο της ζωής.
Τόλμησα να γευτώ το παλαιωμένο σου κρασί
μέθυσα στην σκέψη πως είναι από άλλη πηγή.
Μα η ιστορία επαναλήφθηκε
κι η επανάληψη απέβη κουραστική.
Τόλμησα να κρύψω το γυμνό μου κορμί
το πανί κάλυψε την δυσοσμία της πληγής.
Γοητευτικό βλέμμα εισέβαλε σε αυτή
κι άνοιξε πάλι νέος κύκλος,αυτός της ζωής.
Ως φοιτήτρια Φιλολογίας και φυσικά ως ενεργός πολίτης του κοινωνικού γίγνεσθαι, μου αρέσει να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου - από τα δρώμενα κι όχι μόνο - με την δική μου πένα. Δηλωθείσα ως λάτρης των ταξιδιών,του αθλητισμού και του θεάτρου, αναζητώ νέες, υφάνταστες δραστηριότητες. Αγαπώ την καλή παρέα και πιστεύω πως πράγματι «ο χρόνος είναι χρήμα».
0 Σχόλια