Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
“Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι. Όμως σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις, προτού με διαβάσεις. Ούτε μη βιαστείς να βγάλεις ξαφνικά συμπεράσματα για μένα. Γιατί αυτό κάνουν πάντα όλοι. Και πώς να τους συμπαθήσω μετά; Μην με αδικήσεις, προτού περπατήσεις με τα...
Συνολική θεώρηση και κρίση του τι συνέβη στις 25 Ιουνίου δεν θα επιδιώξω να κάνω. Θέλω απλώς να παραθέσω κάποιες σκέψεις. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για την έλλειψη συνοχής, αλλά είναι το τελευταίο που απασχολεί εμένα και, θεωρώ, και εσάς. Αρχικά, θα μπορούσαν να...
Η Ελλάδα θρηνεί. Ξανά. Μετά το έγκλημα στα Τέμπη που άφησε πίσω του 57 νεκρούς, τους ανθρώπους που έχαναν λίγο καιρό μετά για τρεις συνεχόμενες ημέρες τη ζωή τους περιμένοντας για ένα ανύπαρκτο ασθενοφόρο, αντικρίζουμε εκατοντάδες πρόσφυγες να χάνονται τόσο άδικα,...
Είναι η πρώτη φορά που γράφω για το tambook.gr - το οποίο παρεμπιπτόντως θέλω να ευχαριστήσω για τη φιλοξενία του - και θέλοντας να κάνω μία όμορφη αρχή και να φέρω μία νότα αισιοδοξίας (δεν το συνηθίζω και επομένως δεν το εγγυώμαι) σκέφτηκα να γράψω για τις απώλειες,...
Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
“Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι. Όμως σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις, προτού με διαβάσεις. Ούτε μη βιαστείς να βγάλεις ξαφνικά συμπεράσματα για μένα. Γιατί αυτό κάνουν πάντα όλοι. Και πώς να τους συμπαθήσω μετά; Μην με αδικήσεις, προτού περπατήσεις με τα...
Συνολική θεώρηση και κρίση του τι συνέβη στις 25 Ιουνίου δεν θα επιδιώξω να κάνω. Θέλω απλώς να παραθέσω κάποιες σκέψεις. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για την έλλειψη συνοχής, αλλά είναι το τελευταίο που απασχολεί εμένα και, θεωρώ, και εσάς. Αρχικά, θα μπορούσαν να...
Η Ελλάδα θρηνεί. Ξανά. Μετά το έγκλημα στα Τέμπη που άφησε πίσω του 57 νεκρούς, τους ανθρώπους που έχαναν λίγο καιρό μετά για τρεις συνεχόμενες ημέρες τη ζωή τους περιμένοντας για ένα ανύπαρκτο ασθενοφόρο, αντικρίζουμε εκατοντάδες πρόσφυγες να χάνονται τόσο άδικα,...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.