Τη νύχτα όλα φαντάζουν σκοτεινά, Τίποτα δε γίνεται πια σωστά Οι σκέψεις είναι μονάχα θολές, Μπλεγμένες, αραχνοΰφαντες κλωστές Βουητό στο κεφάλι η φωνή η δική σου, Νανουρίζει τους ψιθύρους που έχεις στην ψυχή σου Μεθυσμένα τα χείλη διψούν για παραμύθια, Μονάχα τα αυτιά...
Εδώ και δυο χρόνια έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε συνθήκες που μεταβάλλονται συνεχώς. Εκεί που έχει κανείς την εντύπωση πως τα πράγματα αναμένονται να κυλήσουν σταθερά, έστω και κάτω από συνθήκες που δε θα τις ονόμαζε και ιδανικές, ένα νέο δεδομένο έρχεται να φέρει τα...
Είναι κάποιες φορές που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Οι εποχές περνούν και τα φύλλα των δέντρων γίνονται καφέ από πράσινα και πέφτουν. Ο χρόνος κυλά. Ή μάλλον καλύτερα γλιστρά. Κι εσύ τρέχεις να τον προλάβεις. Και περνάς μέσα από τις εποχές. Μαζεύεις τα κομμάτια σου...
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφεται το σημερινό κείμενο είναι εξαιρετικά ιδιάζουσες. Συνθήκες που, για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα ζούσα. Όχι φυσικά ότι ο κίνδυνος της νόσησης από τον COVID δεν έμοιαζε υπαρκτός, αλλά έχω την αίσθηση πως...
Το πιο περίεργο πράγμα με το ποδόσφαιρο είναι η τεράστια αποδοχή από τον κόσμο. Αμέτρητοι άνθρωποι είναι οπαδοί και γεμίζουν τα γήπεδα κάθε βδομάδα. Είναι σαν κάτι που κυλάει στις φλέβες. Το αγγλικό πρωτάθλημα ειδικά, καθηλώνει οπαδούς σε όλον τον κόσμο που περιμένουν...
Νοέμβριος του 2021. Είναι πρωί και κάνει κρύο. Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και ψάχνω να δω την ώρα. Το ξυπνητήρι ηχεί διαφορετικά αυτή την φορά. Ήρθε η ώρα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δεν θέλω να αποχωριστώ το πάπλωμα. Νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά εκεί μέσα. Δεν...
Θα ήταν αδιανόητο να υποστηρίξει κανείς πως η πολυφωνία και η ανόθευτη έκφραση των ιδεών αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας εν έτει 2021. Σε μια χώρα που για μια δεκαετία τώρα περνά τα πάνδεινα, τη μια κρίση μετά την άλλη, οι μόνοι που έχουν...
(απόφθεγμα της Amandine-Aurore-Lucile Dupin ή αλλιώς Γεωργία Σάνδη) (Σελίδες προσωπικού ημερολογίου) Θυμάμαι που ερχόσουν να με πάρεις από τον παιδικό σταθμό κι εγώ ένα μικροσκοπικό πλασματάκι με μια ροζ τσαντούλα στην πλάτη να σου δίνω το χέρι μου και να σε ακολουθώ...
Μπροστά στο θέαμα των χιλιάδων προσφύγων που μένουν μετέωροι στα σύνορα Λευκορωσίας – Πολωνίας, δίχως τροφή, νερό και στέγη, τα γνωστά για την ευσπλαχνία τους Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γεμίζουν τα σούπερ τους με δακρύβρεχτους τίτλους, μιλώντας για εικόνες «γροθιά στο...
Όχι αυτό δεν θα είναι ένα ακόμα άρθρο που θα σου προσφέρει τoν μαγικό δεκάλογο συμβουλών ώστε να ανακαλύψεις επιτέλους γιατί δεν έχεις χτίσει μια υγιή, σταθερή σχέση ακόμη. Αντιθέτως, αυτό το άρθρο θα σου επιβεβαιώσει ότι δεν είσαι ο/η μόνος/η που έχει αυτή την...
Νύχτα… η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας…όταν ο ήλιος αρχίζει και δύει και δίνει τη θέση του σιγά σιγά στη σελήνη. Τότε που τα όνειρα και οι επιθυμίες γίνονται πραγματικότητα και ανταποκρίνονται στα θέλω και τα πιστεύω σου. Αυτές οι ώρες είναι οι αγαπημένες σου, τότε που...
Σήμερα θα μιλήσουμε για διαφορετικότητα… Για απουσία ομοιότητας και απομάκρυνση από το συνηθισμένο. Για μοναδικότητα, ιδιαιτερότητα και ξεχωριστές λεπτομέρειες. Για ένα σύνολο από χαρακτηριστικά, ανόμοια συγκριτικά με άλλα. Πώς σου ακούγεται αυτό; Σε βρίσκει σύμφωνο ή...
Μες την ξαστεριά της νύχτας Ακούω τα βήματα Οι δείκτες στο ρολόι γυρίζουν πίσω Σε μια παλιά μελωδία που κρατώ Χιονοθύελλα αστεριών Κήπος με κόκκινα τριαντάφυλλα Κλειστά παράθυρα Ένας έρωτας στη δύση των χρωμάτων σου Κοιτάω πίσω από το τζάμι Χειμώνας και ο χρόνος...
Η ανάμνησή σου ένα μακρινό όνειρο Το πρόσωπό σου ξεθωριάζει Μετράω στις στάλες της βροχής τις στιγμές μας Ήρθες ξαφνικά και τυχαία «Όπως συμβαίνουν όλα τα ωραία στην ζωή», έτσι μου είπες. Γαλάζιο φεγγάρι και φθινοπωρινές μπόρες Μυρωδάτα γιασεμιά και γκρίζος...
Με αφορμή τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Κοζάνης εν ώρα της εκκλησιαστικής λειτουργίας αξίζει να αναρωτηθούμε… Τελικά, είναι η κακιά η στιγμή; Είναι η ζήλεια; Ή μια ολόκληρη κουλτούρα μισογυνισμού γερά ριζωμένη στην κοινωνία, που οδηγούν στις δεκάδες γυναικοκτονίες...
Όταν αφανίζεται είτε σκόπιμα είτε λόγω αμέλειας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αυτό ονομάζεται γενοκτονία. Όταν η πράξη αυτή επιτελείται από κυβερνήσεις καθοδηγούμενες από φαρμακευτικές εταιρείες, πώς ονομάζεται; Νόμιμη γενοκτονία; Ή απλώς παράπλευρη απώλεια του...
Τη νύχτα όλα φαντάζουν σκοτεινά, Τίποτα δε γίνεται πια σωστά Οι σκέψεις είναι μονάχα θολές, Μπλεγμένες, αραχνοΰφαντες κλωστές Βουητό στο κεφάλι η φωνή η δική σου, Νανουρίζει τους ψιθύρους που έχεις στην ψυχή σου Μεθυσμένα τα χείλη διψούν για παραμύθια, Μονάχα τα αυτιά...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.