Ξέχασες τις φυλακές που έχτισες και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες πίσω από τα κάγκελα. Τι έχεις τώρα; Εμείς διαλέξαμε την κόλαση. Να εδώ κρατώ τα λόγια που μας έριξαν στο χώμα. Τι ωραία τα μάτια σου δακρυσμένα, σαν σταλαγματιές, σαν σταγόνες βροχής που χρυσίζουν στο τζάμι...
Χτίζει ο άνθρωπος κάγκελα, για να φυλακίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όταν καταφέρει τελικά να εγκλωβιστεί, νιώθει στην αρχή υπερηφάνεια. Όμως μετά αρχίζει και λερώνεται η καρδιά του, όπως η σκουριά γεμίζει στίγματα το τόσο λείο και καθαρό σίδερο. Και αρχίζει ο...
Ξέχασες τις φυλακές που έχτισες και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες πίσω από τα κάγκελα. Τι έχεις τώρα; Εμείς διαλέξαμε την κόλαση. Να εδώ κρατώ τα λόγια που μας έριξαν στο χώμα. Τι ωραία τα μάτια σου δακρυσμένα, σαν σταλαγματιές, σαν σταγόνες βροχής που χρυσίζουν στο τζάμι...
Χτίζει ο άνθρωπος κάγκελα, για να φυλακίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όταν καταφέρει τελικά να εγκλωβιστεί, νιώθει στην αρχή υπερηφάνεια. Όμως μετά αρχίζει και λερώνεται η καρδιά του, όπως η σκουριά γεμίζει στίγματα το τόσο λείο και καθαρό σίδερο. Και αρχίζει ο...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.