Από το άγχος μου Όχι λάθος, θα το αποκαλέσω Λαχτάρα Πάμε από την αρχή Από τη λαχτάρα μου Αυτή τη φορά Να τα κάνω όλα καλά Ή τουλάχιστον Καλύτερα από την προηγούμενη Έβαλα ξυπνητήρι στις 00.30 Την ώρα δηλαδή που θα είχαμε φύγει Εγώ κανονικά θα ήμουν στο...
Το Τέρας
Το Τέρας δεν σε αφήνει το τόξο να οπλίσεις. Σαν βγεις στον δρόμο με τα τέρατα τα τέρατα τα ανθρώπινα ή μάλλον τα κίβδηλα ανθρώπινα τα τέρατα που τρώνε, ή μάλλον αυτά που σε τρώνε μη βιαστείς ποτέ σου να χαρείς, θα σου ορμήσουν...
Χωρίς τίτλο
Κοιτάζοντας συνέχεια τον εαυτό μου στον καθρέφτη, παρατηρώ το είδωλο μου να αντικατοπτρίζεται, μα το εσωτερικό μου έχει εξαφανιστεί και δεν απεικονίζεται. Γυρεύω να το βρω, μάταια όμως, πουθενά δεν υπάρχει, γιατί όσο εγώ κοίταζα το επιφανειακό το μέσα είχε αρχίσει να...
Αθήνα, μέρες του 2019 μ.Χ.
από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή του Ανδρέα Μαντζεβελάκη με τίτλο <<Απομόνωση>> Μπλε γραμμή, σταθμός Σύνταγμα, πάρε τις κυλιόμενες Αλλιώς ανέβα εκατό τριάντα σκαλιά. Αν είσαι τυχερός και πετύχεις το σιντριβάνι να λειτουργεί...
Τόλμησα
Τόλμησα να αναλογιστώ για λίγο το εγώ μα ο χρόνος μου φάνηκε αρκετός κι αναπαύτηκα στην σκέψη πως ο ήλιος ίσως είναι αλλού πιο φωτεινός. Τόλμησα να αφουγκραστώ τα χαμένα σου εγώ μα ο ήλιος ήταν για με και πάλι σκοτεινός. Οι αχτίδες σου έσβησαν στο πρώτο σ αγαπώ, η...
Ματωμένες σελίδες σε λησμονημένα συρτάρια
Είμαστε τα παιδιά της θλίψης Δυστυχισμένα, βασανισμένα πλάσματα Κυνηγημένα από τις ύαινες Σκλάβοι στων θνητών τα χάσματα Είμαστε τα παιδιά της λήθης Βρεγμένα έως το κόκκαλο από τις καταιγίδες Προδομένα θύματα εγκλωβισμένα σε νησίδες Ξεχασμένα και αζήτητα Βορά...
Για όσους
Ενός λεπτού σιωπή για μας. Για μας που ποτέ δεν είπαμε σαγαπώ. Για μας που ανάψαμε και καήκαμε μόνοι μας στις φλόγες της ελπίδας. Ενός λεπτού σιγή. Για μας που όσο πλησιάζαμε τον ουρανό τόσο αυτός διαλυόταν. Για μας που δεν αγαπηθήκαμε σε έναν κόσμο που πνίγεται στην...
Ιατρικό λάθος
Κομπιάζουμε τα βράδια με το φως Και δεν εμπιστευόμαστε τις λέξεις. Ποιος θα μας της βγάλει έτσι μπερδεμένες που είναι με τις φλέβες μας; Μια λάθος απόστροφος και θα πεθάνουμε από αιμορραγία. Κράτα το στόμα σου κλειστό. Πώς θα θυσιαστούμε εμείς για τους άλλους;...
Μεθυσμένοι και απαρηγόρητοι
Θα κάνω τον πόνο σου γλυκό πιοτό και θα το ρίξω στις ανοιχτές πληγές μου. Βάλσαμο το δάκρυ για αυτούς που δεν ξέρουν από ευτυχία και φωνάζουν για να ζήσουν. Και όσο για τα πνεύματα που στέλνει ο έρωτας για να μας σύρει στον χαμό, μην φοβάσαι. Θα βάλουμε τα λάθη...
Με το ”αν”
Από την ανέκδοτη συλλογή του ''Το ταξίδι ενός τυχοδιώκτη'' (2020) Με το "αν" δε γράφεται ιστορία Εκφράζονται όμως επιθυμίες Που χάρη στο "αν" Παίρνουν σάρκα και οστά Ονειροπόλοι, μετανιωμένοι, πληγωμένοι Αναρωτιούνται τι θα γινόταν Αν έκαναν το αντίθετο Ανάλυση...
Χωρίς υπερβολές
Από την ανέκδοτη συλλογή του ''Το ταξίδι ενός τυχοδιώκτη'' (2020) Το τώρα είναι άκρως ρεαλιστικό Το αύριο άκρως υπερρεαλιστικό Δεν είναι σίγουρο, ούτε δεδομένο Όταν το σκέφτεσαι, ρεαλιστικά μιλώντας Απλώς φαντάζεσαι. Απλώς εικάζεις. Απλώς...
Το πιστεύω, γιατί είναι αδιανόητο, παράδοξο
Εγώ αυτό ξέρω να κάνω καλά. Αυτό ποιο; Αυτό, ξέρεις. Δεν καταλαβαίνω τι μου λες. Να ξεχνάω. Ναι, αυτό ξέρεις να το κάνεις καλά. Νοθεία, θεωρούσα εγώ τον τρόπο που με κρατούσες, σφυρηλατώντας την ουσία στην απουσία σου. Μακριά απ' την αγχόνη του κόσμου, έπνιξα την...
Ζωντανοί νεκροί
Με σάρκα και οστά πλασμένα τα κορμιά τους και φλέβες που κυλούν του ζωντανού το αίμα. Κανείς δεν ξέρει, δεν ακούει το όνομα τους, τα μυστικά τους, τα μεγάλα, τα έχουνε θαμμένα. Κανείς δεν τους έμαθε, στο σκοτάδι ζούσαν, σα να κρύβονταν από τον Χάρο ήταν. Μα σαν...
Λυσιτελές
Υποσυνείδητα άρα ανελεύθερα Το μυαλό μου τρέχει προς τους παραλίγο απεγνωσμένους Ορμά κατά πάνω τους και τους συνθλίβει Αυτοί στωικά περιμένουν Η θλίψη Της θλίψεως Τη θλίψη Αυτό το βράδυ είναι μόνο για εκείνους Ψέματα σου’παν, το πουλί δε πέταξε ποτέ Και αν έφευγε δεν...
”Είμαι αυτή που είμαι”
Εγώ είμαι αυτή που είμαι και οι άλλοι είναι όλοι αυτοί που είναι. Μα τι θα γινόταν άραγε αν εγώ δεν ήμουν αυτή που είμαι και ήμουν άλλοι, που είναι αυτοί που είναι και όλοι αυτοί, να ήταν αυτή που είμαι εγώ; Μπερδεύομαι και ίσως αυτό να ήταν εκ του ασφαλούς ανώφελο σε...
Τύφλωση
Κοιτώντας σε στα μάτια, λυπάμαι που δεν θα ξαναζήσω. Τι να τάξω στην αθανασία για να με ευσπλαχνιστεί; Ποιο θαύμα μυστικό να της χαρίσω πάντα να μας φέγγει; Ίσα που προφταίνω στο βλέμμα σου μέσα να πω ένα τραγούδι. Πριν πέσει η νύχτα Πριν πέσει η σιωπή...
Δεσμώτες στο γυαλί
Ξέχασες τις φυλακές που έχτισες και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες πίσω από τα κάγκελα. Τι έχεις τώρα; Εμείς διαλέξαμε την κόλαση. Να εδώ κρατώ τα λόγια που μας έριξαν στο χώμα. Τι ωραία τα μάτια σου δακρυσμένα, σαν σταλαγματιές, σαν σταγόνες βροχής που χρυσίζουν στο τζάμι...