Παρατηρούσα τις προάλλες το αγαπημένο μου βιβλίο και συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου μοιάζει. Πόσο πολύ σου μοιάζει. Και γενικότερα πόσες ομοιότητες έχουμε με τα βιβλία. Είναι επιβλητικά στην όψη κι εκπέμπουν μυστήριο. Μαθαίνεις λίγες λέξεις γι' αυτά κι...
Πάντα κατ' αριθμόν γίγνονται -Πυθαγόρας Οι αριθμοί είναι η μόνη πραγματικότητα. Στη δίνη του προσωρινού κι εύθραυστου κόσμου που μας περικλείει, οι αριθμοί είναι η μόνη αλήθεια, ο μόνος σταθερός παράγοντας εν όψει ενός ασταθούς γίγνεσθαι. Τα σώματα είναι αριθμοί, τα...
Έξω έχει αέρα και οι τέντες τριζουν σαν κόκαλα Μέσα σκέψεις με χτυπάν σαν χουλιγκανς με ρόπαλα Κι ο εγκέφαλός μου έχει πήξει σαν αφρόγαλα Δεν κάνω κάτι σωστά επειδή το σπίτι μου είναι ζεστό Κάνω κάτι λάθος γιατί νιώθω κρύος σαν παγωτό Όλα αυτά λες και ζω...
Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Εύθραυστη Γυάλινη Ψυχή Ένας ολόκληρος κόσμος μέσα σου Με τα θεμέλια από το παρελθόν σου Χτισμένος από το παρόν σου Η ψυχή Κουβαλώντας στην πλάτη της ίχνη από το μέλλον της Ίχνη του μέλλοντος Στα χρώματα της βαριάς αλυσίδας του παρελθόντος Με πόση ακρίβεια...
Οι τίτλοι της ζωής μου Το κρυφτό, το πεζούλι και τα κόκκινα παραθυρόφυλλα Θάρρος ή αλήθεια; «Μά ποιος μπορεῖ νά παίξει ὥς τό τέλος αὐτό τό παιχνίδι;» Το κεράκι μας που τρεμοσβήνει Η ανάφλεξη, ο αναπτήρας που τελείωσε Το θαύμα που περιμένω να γίνει μα δε γίνεται ...
Πρέπει. Απρόσωπο ρήμα. (Εγώ πρέπει, εσύ πρέπει, αυτός πρέπει- κατά τον Αναγνωστάκη) Απρόσωπο, εντελώς απρόσωπο. Τυπογραφικός συλλαβισμός: Πρέ-πει Συνώνυμα: επιβάλλεται, απαιτείται Πρέπει να γίνεις «αλλιώς», για να επιβιώσεις Επιβάλλεται ΚΑΙ απαιτείται Επιβάλλεται να...
Για σένα που έφυγες ή θα φύγεις μαζί με τ' άστρα στην πρώτη ακτίδα της ανατολής Για σένα που πήρες ανεπιστρεπτί τον μονόδρομο του αναπόφευκτου πεπρωμένου... Που άνοιξες πανιά και σήκωσες άγκυρες για τα λιμάνια της υπέρλαμπρης Ρώμης Ούτε οι παντοδύναμοι Θεοί δεν...
Γυρίζω πίσω στα συντρίμμια και τα σπασμένα γυαλιά Περπατώ στην άμμο Ανάμεσα στα βότσαλα και τα κοχύλια. Ανάμεσα στα καλοκαίρια Που ήρθαν Και έφυγαν Χωρίς εμάς. Το να χάνεις στον έρωτα, Είναι σα να χάνεις το στοίχημα Που δεν έβαλες ποτέ. Το ρίσκο για την αίσθηση Από...
Τα πιο μεγάλα μυστικά Τα πιο πικρά σου βάσανα Τα μοιράστηκες με περαστικούς και άγνωστους για σένα ανθρώπους. Ανθρώπους που περίμενες μαζί τους στη στάση του λεωφορείου… Ανθρώπους που συνάντησες τυχαία στο δρόμο και σε σταμάτησαν για να σε ρωτήσουν κάτι… Ανθρώπους...
Παρατηρούσα τις προάλλες το αγαπημένο μου βιβλίο και συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου μοιάζει. Πόσο πολύ σου μοιάζει. Και γενικότερα πόσες ομοιότητες έχουμε με τα βιβλία. Είναι επιβλητικά στην όψη κι εκπέμπουν μυστήριο. Μαθαίνεις λίγες λέξεις γι' αυτά κι...
Πάντα κατ' αριθμόν γίγνονται -Πυθαγόρας Οι αριθμοί είναι η μόνη πραγματικότητα. Στη δίνη του προσωρινού κι εύθραυστου κόσμου που μας περικλείει, οι αριθμοί είναι η μόνη αλήθεια, ο μόνος σταθερός παράγοντας εν όψει ενός ασταθούς γίγνεσθαι. Τα σώματα είναι αριθμοί, τα...
Έξω έχει αέρα και οι τέντες τριζουν σαν κόκαλα Μέσα σκέψεις με χτυπάν σαν χουλιγκανς με ρόπαλα Κι ο εγκέφαλός μου έχει πήξει σαν αφρόγαλα Δεν κάνω κάτι σωστά επειδή το σπίτι μου είναι ζεστό Κάνω κάτι λάθος γιατί νιώθω κρύος σαν παγωτό Όλα αυτά λες και ζω...
Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Εύθραυστη Γυάλινη Ψυχή Ένας ολόκληρος κόσμος μέσα σου Με τα θεμέλια από το παρελθόν σου Χτισμένος από το παρόν σου Η ψυχή Κουβαλώντας στην πλάτη της ίχνη από το μέλλον της Ίχνη του μέλλοντος Στα χρώματα της βαριάς αλυσίδας του παρελθόντος Με πόση ακρίβεια...
Οι τίτλοι της ζωής μου Το κρυφτό, το πεζούλι και τα κόκκινα παραθυρόφυλλα Θάρρος ή αλήθεια; «Μά ποιος μπορεῖ νά παίξει ὥς τό τέλος αὐτό τό παιχνίδι;» Το κεράκι μας που τρεμοσβήνει Η ανάφλεξη, ο αναπτήρας που τελείωσε Το θαύμα που περιμένω να γίνει μα δε γίνεται ...
Πρέπει. Απρόσωπο ρήμα. (Εγώ πρέπει, εσύ πρέπει, αυτός πρέπει- κατά τον Αναγνωστάκη) Απρόσωπο, εντελώς απρόσωπο. Τυπογραφικός συλλαβισμός: Πρέ-πει Συνώνυμα: επιβάλλεται, απαιτείται Πρέπει να γίνεις «αλλιώς», για να επιβιώσεις Επιβάλλεται ΚΑΙ απαιτείται Επιβάλλεται να...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.