Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο. "Σαν σήμερα θα...
"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....
Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...
Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...
Το παρακάτω άρθρο είναι αφιερωμένο στον αδερφό μου. Έχω πάει σε πολλές συναυλίες, σε διάφορους αγαπημένους καλλιτέχνες, και έχω περάσει φανταστικά. Όμως, τον Ιούλιο του ’23, συγκεκριμένα την Παρασκευή στις 7 Ιουλίου, στο στάδιο Λάρισας, έζησα κάτι που σίγουρα...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
Είναι η πρώτη φορά που γράφω για το tambook.gr - το οποίο παρεμπιπτόντως θέλω να ευχαριστήσω για τη φιλοξενία του - και θέλοντας να κάνω μία όμορφη αρχή και να φέρω μία νότα αισιοδοξίας (δεν το συνηθίζω και επομένως δεν το εγγυώμαι) σκέφτηκα να γράψω για τις απώλειες,...
Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο. "Σαν σήμερα θα...
"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....
Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...
Τυχαία σκρολάροντας παρατήρησα πως η 14η του Δεκέμβρη θεωρείται παγκόσμια μέρα αγάπης. «Τι κρίμα που δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο άλλες εμπορικές γιορτές… Ίσως σκεφτώ κάτι δημιουργικό μετά τη δουλειά!». Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, πριν έρθω αντιμέτωπη με το πιο...
Το παρακάτω άρθρο είναι αφιερωμένο στον αδερφό μου. Έχω πάει σε πολλές συναυλίες, σε διάφορους αγαπημένους καλλιτέχνες, και έχω περάσει φανταστικά. Όμως, τον Ιούλιο του ’23, συγκεκριμένα την Παρασκευή στις 7 Ιουλίου, στο στάδιο Λάρισας, έζησα κάτι που σίγουρα...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.