(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε. Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...
Η «μπαρόκ» καταγγελία σεξουαλικής κακοποίησης: Artemisia Gentileschi
Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι γεννήθηκε στη Ρώμη στα τέλη του 16ου αιώνα. Τότε, ο Προτεσταντισμός συντάραζε τα θεμέλια της καθολικής εκκλησίας η οποία προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σώσει ότι μπορούσε. Η ζημιά είχε γίνει, ο κόσμος άρχισε να ακούει με σκεπτικισμό τα...
Οι νύχτες που ομόρφυναν την Αθήνα
Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Σε εκείνους…
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Η θετική επίδραση της μουσικής στη ζωή μας
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Θάλασσα
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Μακάρι να είχα σήμερα γενέθλια
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
Homo sapiens
“Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι. Όμως σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις, προτού με διαβάσεις. Ούτε μη βιαστείς να βγάλεις ξαφνικά συμπεράσματα για μένα. Γιατί αυτό κάνουν πάντα όλοι. Και πώς να τους συμπαθήσω μετά; Μην με αδικήσεις, προτού περπατήσεις με τα...
Μετεκλογικό «Και τώρα;»
Συνολική θεώρηση και κρίση του τι συνέβη στις 25 Ιουνίου δεν θα επιδιώξω να κάνω. Θέλω απλώς να παραθέσω κάποιες σκέψεις. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για την έλλειψη συνοχής, αλλά είναι το τελευταίο που απασχολεί εμένα και, θεωρώ, και εσάς. Αρχικά, θα μπορούσαν να...
Η μάστιγα των social media
Στις μέρες μας είναι γεγονός ότι η γενιά μας έχει την τάση να περνά πολύ χρόνο στα social media. Αναρτήσεις, δημοσιεύσεις, φωτογραφίες και γενικότερα στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας κοινοποιούνται σωρηδόν, δεκάδες μηνύματα με φίλους ανταλλάσσονται στις...
Καλημέρα Θλίψη!
(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε. Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...
Η «μπαρόκ» καταγγελία σεξουαλικής κακοποίησης: Artemisia Gentileschi
Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι γεννήθηκε στη Ρώμη στα τέλη του 16ου αιώνα. Τότε, ο Προτεσταντισμός συντάραζε τα θεμέλια της καθολικής εκκλησίας η οποία προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σώσει ότι μπορούσε. Η ζημιά είχε γίνει, ο κόσμος άρχισε να ακούει με σκεπτικισμό τα...
Οι νύχτες που ομόρφυναν την Αθήνα
Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Σε εκείνους…
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Η θετική επίδραση της μουσικής στη ζωή μας
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Θάλασσα
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Μακάρι να είχα σήμερα γενέθλια
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...