Μάταλα. Μια λέξη που σε κάθε συλλαβή η γλώσσα κατεβαίνει μια σκάλα. Σαν τρεις νότες. Μά- τα-λα. Αυτό το πανέμορφο όνομα ταιριάζει αρμονικά με το τοπίο που το φέρει. Ένα παραθαλάσσιο χωριό, σημάδι κατατεθέν του Hippie Movement στην Ελλάδα. Βρίσκεται στον κάμπο της Μεσαράς, στο νότιο Ηράκλειο της Κρήτης.
Προτού σου περιγράψω τον υπέροχο αυτό τόπο στον οποίο πέρασα όλα τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας, θα σου πω μερικά πράγματα για τη Μεσαρά, φίλε αναγνώστη. Άλλοτε η πιο εύφορη πεδιάδα των Βαλκανίων προτού στερέψουν τα νερά της, είναι γνωστή για τις ελιές και τα σταφύλια, το λάδι και το κρασί, τα γαλακτοκομικά της προϊόντα, καθώς και τα οπωροκηπευτικά της. Ακόμα και σήμερα, είναι η μεγαλύτερη και πλουσιότερη πεδιάδα του νησιού. Η Μεσαρά αποτελείται από μερικές κωμοπόλεις, ή αλλιώς κεφαλοχώρια όπως λέμε στην Κρήτη, όπως το Τυμπάκι και οι Μοίρες, καθώς και από πολλά γραφικά χωριά, όπως το Καμηλάρι και ο Σίβας. Οι πιο γνωστές παραλίες είναι τα Μάταλα, ο Κομμός, ο Κόκκινος Πύργος και τα Καλά Λιμάνια. Ο Κομμός είναι πιο δύσκολα προσβάσιμος σε σχέση με τα άλλα, όπως και το Αγιοφάραγγο, μια παραλία με λιγότερο κόσμο, ιδανική για αναρρίχηση στα απόκρημνα βράχια της και μπάνιο στα δροσερά νερά της, όντας -χωρίς υπερβολές- ένα πολιτιστικό διαμαντάκι! Γιατί το γράφω αυτό; Αφού στην παραλία του βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, και οι απομονωμένες σπηλιές στις οποίες από τα βυζαντινά χρόνια μέχρι τον 20ο αιώνα έζησαν ασκητές. Εάν είσαι περιπετειώδης τύπος, αγαπητέ αναγνώστη, θέλεις να εξερευνήσεις το πιο απομονωμένο και όμορφο μέρος σε όλη την Κρήτη, αλλά και είσαι διατεθειμένος να υποστείς μια δύσκολη διαδρομή προς αυτό το δύσβατο μέρος, έχω μια λιχουδιά για εσένα: το Βαθύ. Μια παραλία που δεν θα τη βρεις σε κανέναν ταξιδιωτικό οδηγό, στην οποία μερικοί ριψοκίνδυνοι κάνουν camping για λίγες μέρες τα καλοκαίρια και που πολύ συχνά είναι υπερβολικά ερημική. Ωστόσο, τα νερά είναι τόσο καθαρά προσφέροντάς σου τη δυνατότητα να φτιάξεις τον πρωινό σου καφέ με αυτά(!), γλαρώνοντας κάτω από την παχιά σκιά των αλμυρικιών.
Πίσω στα Μάταλα όμως, την ψυχή της Μεσαράς! Τα ρωμαϊκά νεκροταφεία ή αλλιώς σπηλιές των Ματάλων είναι γνωστές σε όλη την οικουμένη, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το 1967, άνθρωποι γνωστοί ως χίπις, εμφανίστηκαν στο χωριό, και στο πλαίσιο του κινήματος αποφάσισαν να μείνουν στις σπηλιές χωρίς νερό και ηλεκτρικό. Πάλι καλά είχαν τις ευγενείς γαστρονομικές χορηγίες του Γιώργου, του οποίου το σπίτι έχει γίνει τώρα καφενείο ονόματι «Στου Γιώργου την αυλή», καθώς και μιας φουρνάρισσας, της οποίας ο φούρνος σήμερα ονομάζεται <<Mama’s>> προσφέροντας στους πελάτες το πιο θεσπέσιο παγωτό. Οι επιβλητικές σπηλιές, το ιδανικό χωριό για περπάτημα στα δρομάκια που τα ζωγραφίζουν τα party animals στο ετήσιο τοπικό φεστιβάλ, οι ταβέρνες με λαχταριστά παραδοσιακά εδέσματα, η αγορά που ενδείκνυται για εξερεύνηση και το κλίμα “Love,Peace,Freedom”, Bob Marley και Tortuga (από τους λατρεμένους πειρατές της Καραϊβικής), καθιστούν τα Μάταλα την καλύτερη επιλογή για κάθε τύπο ταξιδιώτη– δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί έρχονται κάθε χρόνο!
Προς τιμήν του Γιώργου!
Welcome to Matala
Today is life, tomorrow never comes
George
Η υπέροχη θέα των Ματάλων!
Πιάνοντας τον παλμό των Ματάλων…
Όταν πέφτει ο ήλιος…
Φίλε ταξιδιώτη, τα Μάταλα είναι μια σειρήνα που σε καλεί και προκαλεί να σπάσεις τον μονότονο φαύλο κύκλο της καθημερινότητας ενδίδοντας στον πειρασμό της. Δεν το λέω επειδή η σκούφια μου κρατάει και από εκεί -ή πιο συγκεκριμένα μερικά χιλιόμετρα από εκεί, από τον Άγιο Ιωάννη Φαιστού, δίπλα στα αμέτρητης ιστορικής και πολιτισμικής αξίας ανάκτορα της Φαιστού- αλλά επειδή έχω ακούσει το κάλεσμά της και συνεχίζω συνειδητά να το ακούω…
ΥΓ.: Εάν περάσεις από τον Άγιο Ιωάννη Φαιστού, πήγαινε να φας στην ταβέρνα The Rabbits, σε περιμένει μια απίστευτη βραδιά με εκλεκτά εδέσματα και τρομερή συζήτηση!
Είμαι από το πανέμορφο Ρέθυμνο της Κρήτης το οποίο γνώρισα στο τέλος του 2001. Σπουδάζω στο τμήμα αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας στο ΑΠΘ και μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να φοράω τα γυαλάκια μου και να γράφω με τις ώρες. Πιστεύω στον Υπαρξισμό, φτιάχνω τέλεια μαρμελάδα και είμαι υπέρ της άποψης ότι μπορώ ωραιότατα να συνδυάσω έργα της Jane Austen με το Star Wars ή με το Indiana Jones (μεγάλη αγάπη ο Indy), τον Chopin με τους The Doors. Κοινώς το ποιά είμαι είναι μπερδεμένο σαν το πουλόβερ που μου ξήλωσε ο γάτος μου.
0 Σχόλια