Τόπος στεγνός σαν τους κάβους που βιράρανε σε κάποιο ρυμουλκό της Σενεγάλης
Ή ανυπόφορος όπως το θεϊικό, που έτρεχε στο deck και στα αμπάρια του λιονταριού, ένα καλοκαιρινό μήνα του ‘21 κάπου στην Γουινέα
Μισές ήταν οι μέρες που γνώρισα πρώτη φορά τη φτώχεια στη γη του χρυσού και των διαμαντιών
Και διπλάσια έγιναν τα βράδια όταν είδα τις ουρές των κορμιών να περιμένουν υπομονετικά για τον θάνατο κάποιου για να αποκτήσουν μια ευκαιρία στην ζωή σε ένα ποτάμι της Σιέρα Λεόνε
Πόσα πράγματα αμφισβητείς για τον κόσμο όταν ενήλικες σε παρακαλάνε για ένα κομμάτι σαπούνι και λίγο νερό
Ο Θεός μάλλον μπορεί να βάζει το χέρι του λίγα μίλια χαμηλότερα από την Τενερίφη, νοτιότερα από τις αρχές της ερήμου κυριαρχεί ένας άλλος Θεός, χάρτινος, χλωμός και κρύος
Μάλλον γι’ αυτό οι βροχές εκεί κάτω είναι τόσο δυνατές, μήπως και ξεπλύνουν την ανθρώπινη δυστυχία
Καμία φορά φοβάμαι τα καινούργια νερά του νότου ή της ανατολής
Η αλμύρα τους είναι διαφορετική, είναι πολύ βαριά για να την βάλεις στην ψυχή σου
Γεννημένος στην αυγή αυτού του αιώνα και γαλουχημένος μέσα από τα καλούδια του προηγούμενου. Μεγαλωμένος σε ένα μικρό νησί στην καρδιά του Αιγαίου, απόφοιτος της Ακαδημίας εμπορικού Ναυτικού και άρρηκτα συνδεδεμένος με την θάλασσα, την μουσική και την λογοτεχνία.
0 Σχόλια