Μία από τις αποδράσεις που πραγματοποίησα, μέσα στο φετινό πολυτάραχο καλοκαίρι, και ξεχώρισε στην καρδιά μου ήταν αυτή στο μαγικό νησί της Σερίφου. Αποφάσισα, λοιπόν, σαν κλείσιμο αυτής της θερινής σεζόν, να φτιάξω ένα κείμενο με τις δικές μου προτάσεις, σχετικά με τα καλύτερα spot του νησιού, το οποίο μπορεί να γλιτώσει κάποιους από την διαδικτυακή, και ίσως πολύωρη, αναζήτηση. Έτσι, σας έχω συγκεντρωμένα όλα όσα λάτρεψα και θέλω να μοιραστώ για τη Σέριφο.
Άγιος Σώστης
Θα ξεκινήσω, αρχικά, με τις παραλίες. Αν και σε αυτό το θέμα δεν εξαντλήσαμε τις επιλογές μας, τελικά προτιμήσαμε το Γάνεμα, τον Άγιο Σώστη και το Καλό Αμπέλι. Μπορώ να πω πως όλες ήταν πανέμορφες, αλλά οι δύο τελευταίες μου εντυπώθηκαν λίγο περισσότερο. Συγκεκριμένα, ο Άγιος Σώστης, εκτός από την όμορφη θάλασσά του, κοσμείται από ένα μικρό εκκλησάκι στην άκρη της παραλίας, από το οποίο και έχει λάβει το όνομά του, και που είναι ντυμένο στα χαρακτηριστικά χρώματα των κτιρίων του Αιγαίου- άσπρο και μπλε. Ένα μικρό μονοπατάκι οδηγεί σε αυτό, χαρίζοντας μία απίθανη θέα της παραλίας και της θάλασσας από ψηλά, γεγονός που το μετατρέπει σε ένα ιδανικό μέρος για φωτογραφίες και instagrammers. Να σημειωθεί ότι για να οδηγηθείτε στην παραλία υπάρχει μία κατηφόρα, που ίσως κουράσει κάποιους στην ανάβαση. Ωστόσο, δεν είναι κάτι τραγικό. Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι η συγκεκριμένη παραλία δεν προτείνεται για ημέρες με αέρα, καθώς η αμμοβολή τότε κάνει την παρουσία της αισθητή.
Άγιος Σώστης
Για εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού μία ασφαλής επιλογή είναι το Γάνεμα, που βρίσκεται στο νότιο μέρος του νησιού, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να ανακόπτονται οι ισχυροί άνεμοι. Είναι μεγάλης έκτασης και ως εκ τούτου αποφεύγεται ο συνωστισμός. Το ιδιαίτερο στοιχείο στο Γάνεμα είναι το γεγονός ότι η μισή πλευρά του είναι αμμώδης ενώ η υπόλοιπη έχει βότσαλο. Παρόλα αυτά, η παραλία που μου έκλεψε την καρδιά ήταν το Καλό Αμπέλι, καθώς κατατάσσεται στα μέρη που πρέπει να «δουλέψεις» για να σου προσφέρει το αντίτιμο του κάλλους του. Αυτό το λέω καθώς προϋποθέτει κατάβαση, και αντίστοιχα ανάβαση, περίπου 20 λεπτών με τα πόδια σε ένα από τα χαραγμένα μονοπάτια της Σερίφου. Στη διαδρομή υπάρχει και η Εκκλησία του Σωτήρος, η οποία μπορεί να αποτελέσει την ενδιάμεση στάση σας για ξεκούραση. Προτείνω να πάρετε τα αθλητικά σας, αν και πολλοί επισκέπτες δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν και απλή σαγιονάρα. Ακόμη, θα ήταν καλύτερο να αφήνατε το αμάξι σας στον χωματόδρομο μετά την πινακίδα με το όνομα της παραλίας (θα σας γλιτώσει λίγη κούραση κατά την επιστροφή). Το αποτέλεσμα αυτής της πεζοπορίας είναι μία απίστευτη, καθαρή, γαλάζια θάλασσα σε μία αμμουδερή παραλία που δίνει το αίσθημα της ιδιωτικής πλαζ, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος που την προτιμά δεν είναι λίγος. Οι φωτογραφίες όλης της διαδρομής θα είναι προϊόν πολύτιμο και η δροσιά του νερού θα είναι ανακουφιστική μόλις φτάσετε. Μην την φοβηθείτε, υπάρχουν μέχρι και ηλικιωμένοι που την τιμούν.
Καλό Αμπέλι
Περνώντας στο αγαπημένο μου κεφάλαιο του νησιού, αλλά και γενικά, στο φαγητό δηλαδή, και έπειτα στο ποτό, έχω πολύ καλές προτάσεις. Αν αναζητήσετε στο διαδίκτυο σχετικά με το θέμα, θα δείτε να εμφανίζονται, στα πρώτα αποτελέσματα, «Οι Πλάκες», μία ταβέρνα που βρίσκεται στη Χώρα και παρέχει μία εντυπωσιακή θέα. Με μία επίσκεψη, ειδικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος, θα παρακολουθήσετε ένα πανέμορφο θέαμα με τα λευκά σπίτια της Χώρας και τους ανεμόμυλους της να λούζονται από τα ροζ χρώματα της δύσης του ηλίου. Εντούτοις, το φαγητό δεν είναι κάτι εξωπραγματικό, αλλά είναι αρκετά νόστιμο. Στη συνέχεια, θα πρότεινα «Το Μπακακάκι», που θα το βρείτε στο Λιβάδι (στον οικισμό όπου εντοπίζεται το λιμάνι του νησιού) και το οποίο είναι ο παράδεισος των κρεατοφάγων. Έχει πάρα πολύ νόστιμο φαγητό και ευχάριστη ατμόσφαιρα, ειδικά για το μεσημεράκι μετά το μπάνιο.
“Πλάκες”
Αν επιθυμείτε κάτι σε κλασικό σουβλάκι να πάτε στον «Πολύφημο», που είναι επίσης στο Λιβάδι και δεν απογοητεύει. Ενώ για θαλασσινά θα σας παρέπεμπα στο προσωπικό αγαπημένο μου στο Λιβάδι, το «Λέπι Λέπι». Προσφέρει κάτι ανάμεσα σε παραδοσιακά και gourmet πιάτα. Με άλλα λόγια ιδιαίτερες γεύσεις σε πλούσιες ποσότητες. Αν, λοιπόν, έπρεπε να επιλέξετε ένα μόνο μαγαζί για να φάτε, αυτό θα ήταν η σύστασή μου. Επίσης, αν ψάχνετε για πρωινό, εμείς ξεχωρίσαμε το «Captain’s Serifos», ενώ αν θέλετε κάτι γρήγορο στο χέρι «Η Μπουγάτσα του Μήτσου» είναι αυτό που ψάχνετε.
“Λέπι Λέπι”
“Γάιδαρος”
Όσον αφορά το ποτό οι προτάσεις μου είναι λίγες αλλά καλές. Θα αναφέρω δύο εκ των τριών μαγαζιών, που διαλέξαμε για τις βραδινές εξόδους μας, με πρώτο τον «Γάιδαρο», που βρίσκεται εντός της Χώρας και αποτελεί ιδανικό μέρος για κοκτέιλ. Διαθέτει ταράτσα, αλλά και χώρο για να κάτσετε στο στενάκι που περνά έξω από το μαγαζί και το οποίο είναι καλή επιλογή για τις πολύ ανεμώδεις μέρες του καλοκαιριού. Αυτό γιατί στο συγκεκριμένο σημείο παύουν οι άνεμοι και μπορείτε να απολαύσετε τη βραδιά σας ανενόχλητοι. Θα πρότεινα, ακόμη, να προτιμήσετε να πιείτε το ποτό ή το κρασί σας στο «Ρίζες Boutique Hotel Serifos», που θα το βρείτε πολύ κοντά στην παραλία του Αγίου Σώστη. Πολλοί το συστήνουν κυρίως για την ώρα του ηλιοβασιλέματος, καθώς η θέα του είναι μαγευτική, αλλά και το βράδυ, που βρεθήκαμε εμείς, ήταν εξίσου απολαυστικά. Ένας τελευταίος προορισμός, όσον αφορά το κρασί, ήταν το «Οινοποιείο Χρυσολωρά», στο οποίο δεν καταφέραμε τελικά να βρεθούμε. Λόγω υψηλής προσέλευσης δεν κατορθώσαμε να κάνουμε κράτηση, οπότε, αν επισκεφθείτε το νησί στην καρδιά του καλοκαιριού, μεριμνήστε τουλάχιστον δύο ημέρες νωρίτερα. Δεν μπορώ με σιγουριά να παραθέσω την κριτική μου, καθώς δεν είχα τη δυνατότητα να σχηματίσω προσωπική άποψη, αλλά το ηλιοβασίλεμα, μόνο από τις φωτογραφίες των επισκεπτών, κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Για του λόγου το αληθές ελέγξτε και μόνοι σας στα social media που θα αναφέρω παρακάτω*. Αυτό το οινοποιείο μάλλον αποτέλεσε το μόνο μου απωθημένο, αλλά σκοπεύω κάποια στιγμή να το εκπληρώσω.
Μερικές γενικές συμβουλές για τη Σέριφο είναι οι παρακάτω. Πρώτον, καλό είναι να γνωρίζετε πως αποτελεί ένα μέρος στο οποίο οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο ή μηχανάκι θα σας διευκολύνουν σημαντικά. Αυτό γιατί επιτρέπουν την εύκολη πρόσβαση σε κοντινά μέρη, χωρίς χρονικούς περιορισμούς, αλλά και δεν περιορίζουν τις επιλογές σας, δεδομένου ότι πολλά ενδιαφέροντα σημεία είναι πιο μακριά από το κέντρο (πχ. παραλία Γάνεμα, «Οινοποιείο Χρυσολωρά»). Επιπλέον, θα πρότεινα να μην παραλείψετε να περπατήσετε στη Χώρα και κυρίως να επισκεφθείτε το Κάστρο. Η θέα θα σας ανταμείψει δεόντως. Όσον αφορά τη Χώρα, αν σκοπεύετε να προχωρήσετε προς τα εκεί το βράδυ, προνοείστε να ντύνεστε κάπως ζεστά, ειδικά αν είστε κρυουλιάρηδες σαν και εμένα, καθώς σαν Κυκλαδονήσι ο αέρας σπάνια απουσιάζει. Το τελευταίο tip, για την πρωτεύουσα του νησιού, είναι πως αν μετακινείστε με αμάξι πρέπει να έχετε κατά νου ότι διατίθεται ένα δημοτικό πάρκινγκ, το οποίο όμως έχει περιορισμένες θέσεις και έτσι ίσως αναγκαστείτε να παρκάρετε το όχημά σας πριν από αυτό και να περπατήσετε λίγα λεπτά. Το θέμα, και σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι τόσο η απόσταση αλλά ο αέρας, που δεν θα σας κάνει την διαδρομή ιδιαίτερα ευχάριστη. Συνεπώς, μιλώντας για το βράδυ, προτιμήστε να ανέβετε γύρω στις 20:00 μ.μ., ή και νωρίτερα, γιατί όσο περνά η ώρα τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να βρείτε κενή θέση. Προσωπικά, το πρωί- μεσημέρι δεν είχαμε κανένα αντίστοιχο πρόβλημα.
Αυτά, λοιπόν, ήταν τα προσωπικά μου αγαπημένα από το νησί της Σερίφου και έχω να δηλώσω απροκάλυπτα ότι ήταν ένα από τα αγαπημένα μου νησιά. Αποπνέει μία ηρεμία, χωρίς όμως να της λείπει η ενέργεια. Αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, προορισμό για όλους- οικογένειες, ζευγάρια και παρέες- κάτι που δεν συναντάς συχνά. Ελπίζω έστω και ένας από εσάς να ένιωσε τον κρυφό μου- ή και μη- έρωτα για αυτό το νησί και να το έβαλε στο bucket list του για κάποιο επερχόμενο καλοκαίρι.
Εις το επανιδείν Σέριφο.
Τα Instagram accounts των μαγαζιών που ανέφερα, ώστε να ρίξετε μία ματιά:
@chrysoloras_winery_serifos (*τσεκάρετε και τις φωτογραφίες που διατίθενται στις «Τοποθεσίες» στην γραμμή αναζήτησης του Instagram)
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι δεν ξέρω πολλά για την ζωή, ούτε καν που βαδίζω. Ξέρω, όμως, ότι γεννήθηκα το 2000 και ότι είμαι φοιτήτρια του τμήματος Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του Ο.Π.Α. Είμαι η Αλεξάνδρα και μ’ αρέσουν τα βιβλία, η ζωγραφική, η σύνταξη κειμένων, ο αθλητισμός (μερικές φορές), τα ταξίδια, το φαγητό, η μουσική και, γενικότερα, το να ζω. Συνηθίζω να επιτρέπω στον εαυτό μου να «είναι» και αλλάζω συνεχώς. Έτσι, ακόμα και η διατύπωση αυτού του βιογραφικού, μπορεί σε λίγο καιρό, όταν θα έχω πάει ένα επίπεδο παραπάνω, να μη με ικανοποιεί. Παρ’ όλα αυτά, επειδή πιστεύω πως, όντως, «τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν», βρίσκομαι εδώ για να αποτυπώσω, δημόσια πλέον, ό,τι τόσο καιρό κρύβω.
0 Σχόλια