Reflections

01 Απριλίου, 2022
Από Λ Μ

Reflections

Dark, yet honest

 

Το δοχείο, το αντικείμενο που φέρει ύλη, έχει συγκεκριμένες ιδιότητες -Ξέρεις- περικλύει όγκο, ορίζεται από τις γύρω επιφάνειες, τα όρια του. Κοινή γνώση, αρχή προβληματισμών -Ξέρουμε;- Αμφιβάλλω ποιο είναι τελικά αυτό καθαυτό το δοχείο, επιχειρώ τον ορισμό του αλλά ποιο είναι τελικά, το γύρω που φέρει το μέσα;  Το κενό που δύναται να γεμίσει; Το περιεχόμενο του; -Δε ξέρω-

 

Η φυσική ιδιότητα των αντικειμένων 

 

Ορισμός ήταν αυτό, όριο, δοχείο, φέρει μέσα την έννοια -Ίσως ξέρω- Heidegger* έχεις πεθάνει για μένα, νεκρός αλλά απέχεις μακράν απ’το πεθαμένος, εγώ δε ανένδοτος. Κάτι έδωσες στην αντιληπτική μου, αρχικά στην αντιληπτική του χώρου, μετά της έννοιας, τέλος της ζωής. -Μάλλον ξέρω- Πως διαφέρει τελικά το δοχείο απ’το μυαλό, όριο έχει, κάποιο capacity, φέρει περιεχόμενο. Μια λέξη, η πιο απλή, γελοία, πρόστυχη που σκέφτεται κανείς, φέρει έννοιες, τα γράμματα της τείχη, να μη γλιστρήσει έξω μια σταγόνα νοήματος, να ικανοποιεί την πιο αναλυτική αντιληπτική.

 

Οι υπερφυσικές ιδιότητες των πραγμάτων 

 

Το δοχείο μου, ας μη γελιόμαστε, κουβάς ξανά και ξανά μπαλωμένος. Από κάπου μια διαρροή, μια συνεχής υποχρέωση, μη τύχει και πάρω το χέρι μου, αδειάζει. Το μέσα ρευστό, αραιό αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις, έχει στοιχεία μόρια και ενώσεις αυτών, στη κοσμική σούπα του εγκεφάλου  αυτά αντιδρούν εξωστρεφώς, εκρηκτικά, αυξάνεται η πίεση, η θερμοκρασία, το καζάνι βράζει, η διαρροή θεριεύει, έχω πάρει το χέρι από καιρό -Ξέρω- Με εξυπηρετεί η σταγόνα ωστόσο, όσο στάζει και δεν είναι ροή, παρατείνει την ύπαρξη περιεχομένου μου. Την χρειάζομαι να είναι σταγόνα, γιατί όσο διαρκεί το άδειασμα, κάπως ελπίζω να το σταματήσω κάποια στιγμή -Δε ξέρω- είναι ωραίο να βάζει κανείς το χέρι του για μένα, να με απαλλάξει με αυτό το τρόπο απ’το συνεχές και αυθύπαρκτο “πρέπει” μου. Δεν πρέπει να αδειάσει, είναι μια επίπονη διαδικασία αυτή που παρατείνω αλλά είμαι έτοιμος να την ανταλλάξω με την ελπίδα. -Δε ξέρω- είναι επικίνδυνο να έχει κανείς το χέρι του στο άνοιγμα, να επαναπαύομαι σε μια αίσθηση ασφάλειας, τελικά εντελώς πλασματική. Δεν απέχει πολύ, πλησιάζει -Μάλλον, δε ξέρω-  Κι όμως δες, το δοχείο ανατράπηκε, άδειασε με μιας όλο κάτω. Δε πειράζει, ακούω, δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι πια. Αναπόφευκτη έκβαση.

 

Η φυσική ροή των πραγμάτων

 

* Κτίζειν, κατοικείν, σκέπτεσθαι (Martin Heidegger ISBN: 9789603481782)

Περί έλλειψης κατοικίας και σημειολογικής/φιλοσοφικής προσέγγισης της ανάγκης για κατοικία

 

 **wondering now/pondering now/hungering/questioning/wavering/weakening

 

_____________________________________________________________________________________

weakening/wavering/questioning/hungering/pondering now/wondering now

 

 ** https://open.spotify.com/track/3P94zBOBTumvXGTPYqo9Zk?si=5ab62096523c439e

Μια αντίφαση στιχουργικού ενδιαφέροντος (διάβασε τους) και μουσικής απόδοσης (έκρηξη/ξέσπασμα) 

   

Pandora’s Box

 

Τι  να είναι αυτό το κατασκεύασμα, ένας ευγενής παραλληλισμός του κακού που κρύβει η ανθρωπότητα  -σίγουρα ναι- αλλά δες λίγο την τεχνική πλευρά του, την κατασκευαστική του, ποιο μέταλλο κρατά αυτό το αβυσσαλέο κτήνος, ποιο υλικό, ποιο κράμα μπορεί να περιορίσει το μαινόμενο κακό στο εσωτερικό του. Το τελευταίο ασυγκράτητο μέσα στο κελί του, να αφήνει με τα νύχια του χαράδρες στα τοιχώματα, να κραυγάζει στα διαλείμματα των χτύπων, σαφής προειδοποίηση του επερχόμενου ολέθρου -σίγουρα όχι- Βλέπεις επιτυχημένη φυλακή είναι αυτή από την οποία δε θες να φύγεις, αυτή  που βιάζεσαι να κάνεις σπίτι σου, την πρώτη στιγμή που την βλέπεις. Έτσι μόνο κρατάς το θηρίο, το μουδιάζεις, έχεις την πόρτα ανοιχτή και αυτό στην άκρη γλείφει τα γεμάτα λέπια άκρα του με τη διχαλωτή, κυανίζουσα γλώσσα του σα ναταν οικόσιτος γάτος. Ευχάριστα και οικειοθελώς, εθελοντής κρατούμενος της ευτυχίας του αυτός ο δράκος 10 μέτρα ψηλός ξαπλώνει με την κοιλιά του πάνω. Και η κλειδαριά του, το επιστέγασμα αυτής  της διμερούς μοχθηρής συνδιαλλαγής, κελιού και κρατουμένου. Βλέπεις για να το ανοίξεις δεν έχεις παρά να βγάλεις το πλάσμα από την τεχνιτή του  έκσταση, εκείνο μέχρι τώρα βολικά αποθηκευμένο, ξαφνικά μπήγει τα νύχια του στις άκρες της πόρτας, θα πνίξει στη φωτιά ότι μπορεί να δει το μάτι -Σίγουρα ναι- Ψάχνει μια γεύση, μια μυρωδιά, ένα ψήγμα της προηγούμενης γλυκιάς μαστούρας του.

 

The Lesser Evil

 

Το πλάσμα, θηριώδες  με γαμψά νύχια και κυνόδοντες να προεξέχουν. Ο αιθέρας, ανθρωπόμορφος σχηματισμός των σκοτεινότερων νεφελωμάτων, οι ψυχρότεροι άνεμοι το σπρώχνουν σε μορφή. Το βιβλικό κακό, το όργανο του φόβου, η πιο ειλικρινής προειδοποίηση. -Σίγουρα αυτό είναι- Και όμως στο πυρήνα του κρύβει μια αρετή, το ειλικρινές κακό, δεν μπορείς να το παρεξηγήσεις, δεν υποδύεται, δε έχει λόγο ή διάθεση να σου κρυφτεί. Το βλέπεις να έρχεται και δίνεις ότι έχεις, έτσι που στο τέλος, λαβωμένος στο έδαφος με ηρεμία κλείνεις τα μάτια  και λες, αυτό είχα, αυτό ήταν -Σίγουρα ναι-

 

The Greater Evil

 

Κι όμως απτά χειρότερα πάθη του ανθρώπου, απ΄το κτήνος, το φάντασμα, το μένος των θεών, υπάρχει κάτι ακόμα χειρότερο. Κείτεται στο πάτο του κουτιού, περιμένει τον δύσμοιρο, που θα πέσει πάνω της. Η ελπίδα -Σίγουρα αυτή, πάντα αυτή- σε κάνει να υπομένεις τον όλεθρο μέρα με τη μέρα, την κάνεις αυτοσκοπό, βιάζεσαι να την κάνεις φυλακή σου, καμία ειλικρίνεια, καμία ευθύτητα -Σίγουρα τίποτα από αυτά- Σου υπόσχεται λύτρωση, σε πιάνει απ´τον αστράγαλο και σε βουτάει στην καταστροφή.

 

Honest, yet Dark

Reflections

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 3

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Κόντρα στο ρεύμα των καιρών της εξειδίκευσης, πορεύεται προς ένα αναγεννησιακό μοντέλο του πολυπράγμονος ανθρώπου όπου φυσική, μαθηματικά, βιολογία, αρχιτεκτονική, design, φιλοσοφία, ψυχολογία και άλλα συγκεντρώνονται στο ρεπερτόριο ενός ατόμου, που ενθουσιάζεται με αυτά και τα μελετά. Φέρε τα παραπάνω σε επαφή με μια geek αισθητική βγαλμένη από κόμικ, βιβλία, sci–fi ταινίες, παιχνίδια φαντασίας και retro arcade σε μια εκρηκτική αντίδραση με παράγωγα Hard Rock και Heavy Metal ήχων. Τότε θα τον δεις να αναδύεται απ᾽ τους καπνούς, με τα στρογγυλά γυαλιά του και την εργαστηριακή ποδιά του, που μόλις προλαβαίνει να ρίξει την σκιά της στο S και το H του υποκείμενου Black Sabbath T–Shirt, το μόνο που χρειάζεται είναι συνεχή παροχή καφέ, αλλά πριν του προσφέρεις ένα ποτήρι και ανοίξεις την πόρτα σου στον τρελό επιστήμονα είναι καλό πρώτα να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είναι επιστήμονας, ακόμα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This