Υπάρχουν μέρες
που ακόμα και ο ήλιος
δεν έχει όρεξη για πολλά – πολλά.
Κλείνεται στο σπίτι του
κατεβάζει τα ρολά
και βαριέται να λάμψει.
Αφήνει αναπάντητες τις κλήσεις της Γης
κι όταν αυτή τον επισκέπτεται
εκείνος πετάει δύο – τρία σύννεφα πάνω του
κάθεται με τα πόδια απλωμένα στο τραπέζι
πίνει φρέντο εσπρέσο μέτριο
τρώει soft cookie σοκολάτας
και καπνίζει lucky strike slim.
Υπάρχουν μέρες
που ακόμα και ο ήλιος
τα γράφει όλα στ’ αρχιδια του
γιατί απηύδησε απ’ την καταπίεση της Γης
τον ανταγωνισμό της Σελήνης
τα ζηλόφθονα σχόλια των υπολοίπων αστεριών
και τα παράπονα του ανθρώπινου είδους
για το πόσο χυδαίος, ενοχλητικός
είναι όταν αυτός στέκεται γυμνός
– ειλικρινής, αληθινός, καθαρός –
όποτε τον ζητά πλάι του ο ουρανός
και το ποσό εκτυφλωτικός
γίνεται όταν φωτίζεται των ανθρώπων η άβυσσος.
Πάλι καλά
υπάρχουν αυτές οι μέρες και γίνονται αντιληπτά
η αξία του ηλίου και η χρησιμότητα.
Γεννημένος τη δεύτερη μέρα του δεύτερου μήνα της δεύτερης χιλιετίας, δρω περιέργως χωρίς δεύτερες σκέψεις. Προσπαθώ να δίνω σάρκα και οστά σε όσα ονειρεύομαι, σε όσα γράφω και σε όσα φωτογραφίζω.Εν δυνάμει φιλόλογος, εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και σερβιτόρος. Αριστοτελικός, λάτρης των γατών και θαυμαστής της μικρής μου αδελφής.
0 Σχόλια