Μια γυναίκα όλα τα μπορεί!

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε λιγότερο από 2 μήνες όλος ο πλανήτης θα βρίσκεται στο 2021, όσο η Πολωνία έκανε βήματα να επιστρέψει στον Μεσαίωνα.

Ανάμεσα σε όλα τα στραβά που έχει φέρει παγκοσμίως το 2020, ήρθε πριν από δυο περίπου βδομάδες να προστεθεί σαν κερασάκι στην τούρτα η είδηση της απόφασης της πολωνικής κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τις αμβλώσεις. Στην ήδη δρακόντεια από νόμους πάνω σε αυτό το ζήτημα Πολωνία, το δεξιό κόμμα <<Νόμος και Δικαιοσύνη>> που βρίσκεται στην εξουσία, θεώρησε πως τα λουριά είναι πολύ ”λάσκα”, οπότε αποφάσισε να περάσει ένα νομοσχεδιάκι σχετικά με τις εκτρώσεις. Τι θα περιελάμβανε αυτό;

Μέχρι σήμερα οι αμβλώσεις στην Πολωνία επιτρέπονται σε τρεις μόνο περιπτώσεις· εάν κινδυνεύει η ζωή της μητέρας, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας, ή λόγω γενετικών ανωμαλιών. Αυτό που πρόκειται να αλλάξει με τη νέα μεταρρύθμιση είναι ότι καταργείται το δικαίωμα της γυναίκας για άμβλωση αναφορικά με την τρίτη περίπτωση, διότι κρίθηκε αντισυνταγματικό (!). Τι σημαίνει αυτό; Ότι μια μητέρα που πρόκειται να γεννήσει ένα πολύ άρρωστο παιδί, με ελάχιστες ή και μηδαμινές πιθανότητες επιβίωσης, δε δικαιείται να αποφασίσει η ίδια, αλλά είναι αναγκασμένη να το φέρει στον κόσμο.

Πηγή : Deutsche Welle

Σε περίπτωση που το θεωρείς έμμεση δολοφονία, θα συμφωνήσω, μόνο που εγώ τη θεωρώ άμεση. Άμεση, ευθεία δολοφονία κατά των γυναικών και των δικαιωμάτων τους. Δεν ξέρω σε ποια δεκαετία, ποιον αιώνα ή ποια χιλιετία θα πρέπει να φτάσουμε για να εμπεδώσουμε πως τα δικαιώματα των γυναικών ΔΕΝ είναι προς διαπραγμάτευση. Πρέπει επίσης να γίνει αντιληπτό πως η απαγόρευση των αμβλώσεων δεν αποτρέπει καθ’όλες τις αμβλώσεις. Αποτρέπει τις ΑΣΦΑΛΕΙΣ αμβλώσεις, γεγονός το οποίο όχι δε συμβάλλει στη μείωση των εκτρώσεων, αλλά αναγκάζει τις γυναίκες να καταφεύγουν πρώτον σε πιο επικίνδυνες μεθόδους, δεύτερον σε παράνομες.

Κρίνοντας από τα καθέκαστα, αυτό που χαροποιεί εμένα, που αποτέλεσε μάλιστα πηγή έμπνευσης για αυτό το άρθρο, και προφανώς όλη την υγιή υφήλιο, είναι ότι ο κοσμάκης βγήκε στους δρόμους για να διαδηλώσει κατά των νέων μέτρων. Ένιωσε ότι του ποδοπατάνε τα δικαιώματα και δεν έκατσε στον καναπέ του με ανοιχτή τηλεόραση. Βγήκε έξω, φόρεσε τη μάσκα του και αντιστάθηκε. Γυναίκες που τίποτα δε χωρίζει τη μία από την άλλη, αλλά και άνδρες, αψήφισαν -επιτρέψτε μου- για καλό σκοπό τα μέτρα εναντίον του κορωνοϊού και ενωμένοι όλοι σαν μια γροθιά δήλωσαν βροντερό παρόν, πετυχαίνοντας μάλιστα μια μικρή νίκη. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν, και από εκεί όπου η πολωνική κυβέρνηση ανάγκαζε, βρέθηκε ξαφνικά να αναγκάζεται να παγώσει τη δημοσίευση και την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας, δηλώνοντας χαρακτηριστικά πως ”θα δοθεί χρόνος για διάλογο”. Αυτό εγώ το λέω ποίηση.

Αν και ο δρόμος είναι μακρύς, ελπίζουμε η κατάκτηση αυτής της μάχης να αποτελέσει την αφορμή για αντεπίθεση και να οδηγήσει στην κατάκτηση ολοκλήρου του πολέμου.

Πηγή : Czarek Sokolowski

(πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου : @yperoxes.gynaikes)

 

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 5

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Γεννημένος τη δεύτερη μέρα του δεύτερου μήνα της δεύτερης χιλιετίας, δρω περιέργως χωρίς δεύτερες σκέψεις. Προσπαθώ να δίνω σάρκα και οστά σε όσα ονειρεύομαι, σε όσα γράφω και σε όσα φωτογραφίζω.Εν δυνάμει φιλόλογος, εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και σερβιτόρος. Αριστοτελικός, λάτρης των γατών και θαυμαστής της μικρής μου αδελφής.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που με στιγμάτισε…

Το όνομα της Χριστίνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Νότιας Πίνδου, Κορυφή Τρικάλων, για τους λίγους γνωστό ως Καπρό. Δεν έζησε εύκολα χρόνια, καθόλου εύκολα… Γεννήθηκε και μεγάλωσε μες τη φτώχεια, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα.  Η μητέρα...

Διαβάστε Περισσότερα
Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Ένα γράμμα που δεν θα σταλθεί ποτέ…

Υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω ένα άρθρο, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και μετά χάνομαι. Με πιάνει κάτι σαν νοσταλγία, συγκινούμαι. Γράφω σβήνω και ξανά πάλι από την αρχή. Έτσι συνέβη και με αυτό το άρθρο.   "Σαν σήμερα θα...

Διαβάστε Περισσότερα
Όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω

Τζενούλα, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;   Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω κτηνίατρος… Όχι όχι, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεφ. Ή μάλλον, γράψε λάθος, ψυχολόγος θέλω να γίνω. Βασικά… Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Μια απάντηση που, μετά από...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This