Στο μυθιστόρημα «4 3 2 1» του Πολ Όστερ -το οποίο σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα- παρακολουθούμε τις τέσσερις διαφορετικές τροπές που παίρνει η ζωή του Άρτσιμπαλντ Φέργκιουσον, Αμερικανού εβραϊκής καταγωγής που γεννήθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα στην Αμερική. Ουσιαστικά, σε αυτό το έργο καταδεικνύεται η ευκολία με την οποία η ζωή μας μπορεί να αλλάξει ριζικά και να ακολουθήσει διαφορετικά μονοπάτια. Το σημερινό άρθρο, λοιπόν, βαδίζοντας στα χνάρια αυτού του αριστουργήματος του Πόλ Όστερ, πραγματεύεται τέσσερις διαφορετικές εκδοχές της ζωής ενός τυχαίου χαρακτήρα, ας πούμε του Γιώργου, ενός νέου που δίνει πανελλήνιες το 2022. Πρόκειται για ιστορίες βγαλμένες από το μέλλον, οι οποίες όμως διακρίνονται από τη μαθηματική βεβαιότητα ότι θα εμφανιστούν.
Εκδοχή νούμερο 1: Ο Γιώργος είναι ένας νέος ο οποίος έχει στόχο να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φαίνεται καλά προετοιμασμένος και στις Πανελλήνιες νιώθει πως τα έχει πάει μια χαρά. Πράγματι, συγκεντρώνει 16.800 μόρια και περνά στη σχολή που ήθελε. Εκεί δυσκολεύεται σε κάποια μαθήματα, μα καταφέρνει να τελειώσει τη σχολή πριν από το ν+ν/2 που έχει θεσπιστεί και καταφέρνει να πάρει πτυχίο μέσα σε μια πενταετία, έχοντας καταβάλλει μια εξαιρετικά κοπιώδη προσπάθεια.
Εκδοχή νούμερο 2: Ο Γιώργος είναι ένας νέος ο οποίος έχει στόχο να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αν και είχε περάσει πολύ χρόνο πάνω από τα βιβλία στις Πανελλήνιες νιώθει πως δεν τα έχει πάει τόσο καλά. Όντως, συγκεντρώνει μόλις 9.650 μόρια και αποκλείεται από κάθε τμήμα Α.Ε.Ι, βάσει της νομοθεσίας σχετικά με την ελάχιστη βάση εισαγωγής 10. Όμως, για καλή του τύχη έχει το οικονομικό υπόβαθρο και γράφεται σε ένα Ι.Ε.Κ για να σπουδάσει λογιστική. Τελειώνει μέσα σε δύο χρόνια (άσε που ο βραχνάς του ν+ν/2 δεν υπάρχει στην ιδιωτική εκπαίδευση) και το πτυχίο του λογίζεται ισάξιο με εκείνο του Γιώργου της ιστορίας 1.
Εκδοχή νούμερο 3: Ο Γιώργος είναι ένας νέος ο οποίος έχει στόχο να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φαίνεται καλά προετοιμασμένος και στις Πανελλήνιες νιώθει πως τα έχει πάει μια χαρά. Πράγματι, συγκεντρώνει 15.200 μόρια, ωστόσο δεν καταφέρνει να φτάσει τη βάση της σχολής στην Αθήνα, με αποτέλεσμα στο τέλος να γραφτεί στο αντίστοιχο τμήμα με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Για κακή του τύχη, δεν έχει το κατάλληλο οικονομικό υπόβαθρο να βρει εκεί ένα σπίτι, ενώ η ισχύουσα νομοθεσία δεν μπορεί να του εξασφαλίσει μεταγραφή στο μόνιμο τόπο κατοικίας του. Παρόλα αυτά, επειδή το επιθυμεί διακαώς, αποφασίζει να δουλέψει σε μια δουλειά όπου δηλώνεται για 4ωρη εργασία για 4 ημέρες την εβδομάδα, τη στιγμή που δουλεύει 8 ώρες, ίσως και παραπάνω μερικές φορές, αφού η πολιτεία είναι ανίκανη να βάλει τάξη σε τέτοια ζητήματα εργασιακής εκμετάλλευσης. Παλεύει με νύχια και με δόντια να περάσει τα μαθήματα και, όντως, η προσπάθειά του είναι άξια επαίνων. Δυστυχώς, λόγω της κατάστασής του δεν τελειώνει τη σχολή του μέσα σε ν+ν/2 έτη και διαγράφεται αυτόματα, βάσει του νέου νομοθετικού πλαισίου. Ο κόπος του έχει πάει χαμένος.
Εκδοχή νούμερο 4: Ο Γιώργος είναι ένας νέος ο οποίος έχει στόχο να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αν και είχε περάσει πολύ χρόνο πάνω από τα βιβλία στις Πανελλήνιες νιώθει πως δεν τα έχει πάει τόσο καλά. Όντως, συγκεντρώνει μόλις 9.400 μόρια και αποκλείεται από κάθε τμήμα Α.Ε.Ι, βάσει της νομοθεσίας σχετικά με την ελάχιστη βάση εισαγωγής 10. Οι δυσκολίες όμως δε σταματούν εδώ, καθώς η οικογένειά του δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συνεισφέρει για σπουδές του σε ένα ΙΕΚ, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να επιλέξει τρεις δρόμους. Ο πρώτος να μπει και πάλι στην εξαιρετικά ψυχοφθόρο διαδικασία των Πανελληνίων εξετάσεων, στις οποίες απαιτείται να ανεβάσει την απόδοσή του πάνω από 7.000 μόρια για να έχει κάποια τύχη να περάσει στην Αθήνα, στον τόπο μόνιμης κατοικίας του, πράγμα δύσκολο δίχως φροντιστήριο, δεδομένης της αδυναμίας της οικογένειας να προσφέρει άλλα χρήματα για τις σπουδές του. Ο δεύτερος να αρχίσει να δουλεύει προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαραίτητα δίδακτρα για τις σπουδές του σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο (τουλάχιστον, δόξα τω Θεώ, μπορεί να δουλέψει αφού δεν έχει κανενός είδους πρόβλημα, πού να ‘ταν και άλλος δηλαδή). Και ο τρίτος, να παρατήσει το όνειρό του και να βαδίσει στο δρόμο της περιστασιακής εργασίας, η οποία σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα και εκμετάλλευση. Φυσικά, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο της φοίτησής του σε ένα ΙΕΚ ή, ειδάλλως, των Πανελληνίων εξετάσεων, ωστόσο τα χρόνια περνούν και η στρατιωτική θητεία (των 12 μηνών πλέον) συν τοις άλλοις, δεν μπορεί να περιμένει.
*Το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που είναι υπεύθυνο για πολλές από τις παραπάνω δυσκολίες που ορθώνονται στην πορεία του Γιώργου να κυνηγήσει το όνειρό του, έχει ήδη πάει προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή, ενώ αναμένεται να ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου.
Γεννημένος την εικοστή δεύτερη ημέρα του πρώτου Αυγούστου της χιλιετίας μας και μεγαλωμένος στο Γαλάτσι Αττικής, φοιτώ στο τμήμα της Φιλολογίας στην Αθήνα. Λάτρης της λογοτεχνίας, δεινός (;) ταβλαδόρος, φίλος των ταξιδιών και του αθλητισμού, Νταλαρικός και Μαλαμικός και πεπεισμένος ότι δεν γνωρίζω τίποτα γράφω στο t.a.m.book άρθρα γενικής θεματολογίας. Ή αλλιώς, ό,τι μου πει ο Μαντζεβελάκης!
0 Σχόλια