Αθήνα, μέρες του 2019 μ.Χ.

από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή του Ανδρέα Μαντζεβελάκη με τίτλο <<Απομόνωση>>

 

 

Μπλε γραμμή, σταθμός Σύνταγμα, πάρε τις κυλιόμενες

 

Αλλιώς ανέβα εκατό τριάντα σκαλιά.

 

Αν είσαι τυχερός και πετύχεις το σιντριβάνι να λειτουργεί

 

Βγάλε μια φωτογραφία.

 

Δεν υπάρχουνε παιδιά, κι αν υπάρχουν, δεν παίζουν· Ζητιανεύουν

 

Τα παιδιά που κάποτε παίζαν και παρίσταναν τα αγαλματάκια,

 

Τους έμεινε συνήθεια και παρέμειναν έτσι

 

Αγέλαστα, αμίλητα, αγέρωχα.

 

Λίγα από αυτά θυμούνται τον πατέρα τους και τα λόγια του

 

Πόσες αναμνήσεις να συγκρατήσει κανείς σε μερικά Σαββατοκύριακα;

 

”Μπασινάς στο κόρνερ… Χαριστέας την κεφαλιά… ΓΚΟΛ, ΓΚΟΛ, ΓΚΟΛ”

 

– Γιε μου, ετοιμάσου για τις καλύτερες μέρες

 

Είναι μία από τις πολύ λίγες αναμνήσεις που τους έχουν χαραχτεί.

 

Ξέρετε, μέσα στις τόσες παραγγελίες που παίρνουν

 

Και στις τόσες οδηγίες για το πώς να σερβίρουν ένα τραπέζι

 

Έμαθαν αναγκαστικά να διαγράφουν τις άχρηστες πληροφορίες

 

Είναι καλοκαίρι. Τα παιδιά μεγάλωσαν και τα καλοκαίρια δε μένουν στην Αθήνα

 

Μεταναστεύουν σε ένα ωραίο νησί, από αυτά με τα ωραία γραφεία και τις ωραίες εκκλησίες

 

”Θέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε” λένε, όπως κι o Ποιητής του Αιγαίου

 

Ολημερίς κι ολοβραδίς  προσεύχονται για τρία πράγματα:

 

να μάθουν ποιες καλύτερες μέρες εννοούσε τότε ο πατέρας τους,

 

αν δεν τις ζήσουν οι ίδιοι, να τις ζήσουν τα παιδιά τους

 

και να τους τύχει στη βάρδια κάνας Ευρωπαίος τουρίστας,

 

από τους πολιτισμένους όμως, τους Δυτικούς, που αφήνουν και φιλοδώρημα,

 

ίσα – ίσα για τα τσιγάρα και τις γρανίτες τους.

 

– Ο μετανάστης σερβιτόρος με τον τουρίστα συναλλάσσονται, το ντόπιο αφεντικό εισπράττει

 

Στην λάντζα είναι κι ένας Πακιστανός, καλό παιδί (φτηνό χέρι)

 

– Ο λαθρομετανάστης λαντζιέρης και το φιλόξενο, μεγαλόψυχο αφεντικό

 

Σε μια ωραία ταβέρνα του Αιγαίου, δίπλα σε μηχανήματα αυτόματης συναλλαγής

 

Η ανεπτυγμένη Ελλάδα που ανήκει στους προοδευμένους Έλληνες

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 4.7 / 5. Ψήφοι: 3

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Γεννημένος τη δεύτερη μέρα του δεύτερου μήνα της δεύτερης χιλιετίας, δρω περιέργως χωρίς δεύτερες σκέψεις. Προσπαθώ να δίνω σάρκα και οστά σε όσα ονειρεύομαι, σε όσα γράφω και σε όσα φωτογραφίζω.Εν δυνάμει φιλόλογος, εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και σερβιτόρος. Αριστοτελικός, λάτρης των γατών και θαυμαστής της μικρής μου αδελφής.

Σχετικά θέματα: poem // poetry // Αθήνα // μέρες του 2019 μ.Χ. // ποίημα // ποίηση

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα
Φοβικά

Φοβικά

Με έμαθαν από παιδί να αντιμάχομαι τον φόβο. Σε μία ανδρεία με δηλητήριο. Μια γενναιότητα επίπλαστη. -μα αν τα μάτια σου δεν βλέπουν το Θεριό, θα σου επιτεθεί. Και τότε τι θα κάνεις; Θα λες πως δεν πληγιάστηκες; Κι αφού πολύ το σκέφτηκα κατέληξα στο εξής (και να μου...

Διαβάστε Περισσότερα
Ζάχαρη ή μέλι;

Ζάχαρη ή μέλι;

"Κάποιες φορές είμαι η τελευταία κουταλιά της ζάχαρης στο βαζάκι. Που θα κάνει τον καφέ σου πιο γλυκό. Κι εσένα πιο χαρούμενο. Ή το τελευταίο snooze από το ξυπνητήρι σου. Που θα σου χαρίσει εκείνα τα επιπλέον λεπτά ονειροπόλησης. Μακριά από εφιάλτες και κακά τέρατα....

Διαβάστε Περισσότερα
Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα

Βαρύ το χώμα   Ο ασ(φυκ)τικός ρεαλισμός που δημιουργεί τη (φαντ)αστική παρακμή έχει ως αποτέλεσμα την ψυχοκοινωνική α(χα)ριστεία.   Πρελούδιο Το Ελληνικό Όνειρο Νεκρόπολη Αφυδατωμένοι Οι πενιές της Αλεξάνδρας Αγχόνη Μαλχόλαντ 7 Τεχνολογία: Ωδή στην τραγωδία...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This