Ξέχασες τις φυλακές που έχτισες και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες πίσω από τα κάγκελα.
Τι έχεις τώρα;
Εμείς διαλέξαμε την κόλαση.
Να εδώ κρατώ τα λόγια που μας έριξαν στο χώμα.
Τι ωραία τα μάτια σου δακρυσμένα, σαν σταλαγματιές, σαν σταγόνες βροχής που χρυσίζουν στο τζάμι της
αιωνιότητας.
Έλα μην δειλιάζεις, είναι νωρίς ακόμα.
Κοίτα τους δεσμοφύλακες πώς τυλίγουν τα κλειδιά με την σιωπή και την πίκρα μας.
Θα τους τα κλέψουμε.
Θα κλέψουμε λίγη άμμο από την κλεψύδρα.
Το αντίτιμο;
Λίγη από την ξεγνοιασιά μας.
Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.
0 Σχόλια